در سال هاي اخير تحقيقات متعددي حاكي از شيوع كمبود ويتامين د در كشور ما واكثر كشورهاي در حال توسعه وحتي ‏توسعه يافته مي باشد با توجه به اينكه مهمترين منبع تامين اين ويتامين نور خورشيد است ومنابع غذايي محدودي براي رفع ‏نياز روزانه بدن وجود دارد واين ويتامين نقش به سزايي درجلوگيري از اكثر بيماري هاي مهلك مثل انواع سرطان ها ‏،ديابت ، فشار خون، ‏MSو....دارد غني سازي مواد غذايي با اين ويتامين ضروري به نظر مي‌رسد .اما اين ويتامين حلاليت ‏بسيار كم در آب(كمتر از ‏g/L ‎‏ 1/‏0)دارد وحساس به نور و حرارت است وامكان غني سازي مواد غذايي به طور مستقيم با ‏اين ويتامين وجود ندارد .راه حل مناسب براي حل اين مشكل نانو انكپسوله كردن آن در تركيباتي با حلاليت ومقاومت ‏حرارتي بالا بااستفاده از يك فرآيند سريع وكم هزينه است كه .به اين منظور ما ويتامين د را در نشاسته با استفاده از روش ‏التراسونيك با موفقيت وبا كارايي انكپسوله كردن بالا انكپسوله كرديم نتايج ‏DLSذراتي كوچكتر از 40 نانومتررا نشان داد ‏و نتايج ‏XRD‏ وSEMمويد اندازه ذرات نانومتري وكريستاليتي كم بود ‏FTIR ‎مهمترين عامل تشكيل نانوذرات را پيوند ‏هاي هيدوژني نشان داد و ‏DSCحاكي از افزايش بسزايي در مقاومت حرارتي ويتامين د مي باشد كه اين امكان را فراهم ‏مي‌كند كه با توليد درمقياس صنعتي در انواع محصولات غذايي وحتي نانوايي بتوان از آن استفاده كرد وهمچنين نتايج آزمون ‏رهايش در شرايط شبيه سازي دستگاه گوارش نشان داد ميزان رهايش در معده بسيار اندك ونزديك به صفر وبيشترين ‏ميزان رهايش در ابتداي ورود به روده كوچك است كه موجب اافزايش ميزان زيست فراهمي اين ويتامين مي شود .شير به ‏عنوان مدل غذايي سرشار از كلسيم انتخاب شد وبا انجام تست پنل كوچكترين تفاوت معني داري در طعم و بافت شير غني ‏شده با شير معمولي ديده نشد

برنج منبع اصلي تامين انرژي تغذيه‌اي، حدود نيمي از جمعيت جهان مي‌باشد كه اغلب آن‏ها در قاره آسيا زندگي مي‌كنند. در ايران نيز برنج غذاي اصلي مردم پس از گندم مي‌باشد، كه طي فرآيند آسياباني، بدست مي‌آيد. فرآيند آسياباني به طور وسيعي جهت توليد برنج بكار گرفته مي‏شود كه اين عمل به منظور فراهم ‏نمودن ويژگي‌هاي موردپسند مصرف‏ كنندگان صورت مي‌گيرد به طوري‏كه اين عمل سبب تغيير ويژگي‏هاي بافتي و سفيدي برنج و بهبود ويژگي‌هاي ماكول شدن برنج، افزايش قابليت پيوند با آب و ويسكوزيته پيك و نسبت تورم آن، بهبود قابليت هضم‌پذيري و كاهش زمان پخت مي‌شود. طي اين پروسه، شكستگي برخي از دانه‏هاي برنج، غيرقابل اجتناب بوده (15-10 درصد) و باعث كاهش راندمان تبديل برنج و افزايش ضايعات مي‏شود. از طرف ديگر غني‌سازي مواد غذايي (افزودن ريزمغذي‌ها براي بهبود ارزش تغذيه‌اي مواد غذايي) داراي منافع تغذيه‌اي زيادي است و به عنوان يكي از روش‏هاي مناسب براي حل مشكلات تغذيه‌اي پيشنهاد مي‌شود، غني‌سازي مي‌تواند احتمال شيوع و گسترش بيماري‌هاي ناشي از كمبود مواد مغذي در جوامع بشري را كاهش دهد. غني‌سازي، هم‏چنين مي‌تواند ريسك خطرات ناشي از كمبود برخي ريزمغذي‌ها را كاهش و از گسترش اين ناهنجاري‌ها در جوامع بكاهد. در اين تحقيق با استفاده از دانه ‏هاي شكسته برنج و به كارگيري فرآيند اكستروژن، غني ‏سازي برنج با روي و ويتامين D ، انجام يافت.

برنج منبع اصلي تأمين انرژي تغذيه‌اي، حدود نيمي از جمعيت جهان مي‌باشد كه اغلب آن‏ها در قاره آسيا زندگي مي‌كنند. در ايران نيز برنج غذاي اصلي مردم بعد از گندم مي‌باشد، كه طي فرآيند آسياباني، بدست مي‌آيد فرآيند آسياباني به طور وسيعي جهت توليد برنج بكار رفته كه اين عمل به منظور فراهم ‏نمودن ويژگي‌هاي مورد پسند مصرف‏كنندگان صورت مي‌گيرد به طوريكه اين عمل سبب تغيير ويژگي‏هاي بافتي و سفيدي برنج و بهبود ويژگي‌هاي مأكول شدن برنج، افزايش قابليت پيوند با آب و ويسكوزيته اوج و نسبت تورم آن، بهبود قابليت هضم‌پذيري و كاهش زمان پخت مي‌شود طي اين پروسه، توليد دانه شكسته غير قابل اجتناب بوده (15-10 درصد دانه شكسته) و باعث كاهش راندمان تبديل برنج مي‏شود. علاوه بر آن جداسازي سبوس دانه منجر به كاهش ارزش تغذيه‌اي برنج مي‌شود .غني‌سازي مواد غذايي (افزودن ريزمغذي‌ها براي بهبود ارزش تغذيه‌اي مواد غذايي) داراي منافع تغذيه‌اي زيادي است و به عنوان يكي از روش‏هاي مناسب براي حل مشكلات تغذيه‌اي پيشنهاد مي‌شود، غني‌سازي مي‌تواند احتمال شيوع و گسترش بيماري‌هاي ناشي از كمبود مواد مغذي در جوامع بشري را كاهش دهد. غني‌سازي، همچنين مي‌تواند ريسك خطرات ناشي از كمبود برخي ريز مغذي‌هارا كاهش و از گسترش اين ناهنجاري‌ها در جوامع بكاهد .

ماندگاري پايين قارچ خوراكي، توليدكنندگان، شبكه توزيع، فروشندگان و مصرف كنندگان را با مشكلات زيادي روبرو مي سازد. جهت افزايش ماندگاري قارچ خوراكي، عمدتا از فرآيندهايي مانند كنسر كردن و انجماد استفاده مي شود. استفاده از فرآيند خشك كردن به دليل الزام به بكارگيري دماهاي بالا و زمان هاي طولاني و اثرات منفي بر روي بر روي ويژگي هاي كيفي محصل با محدوديت هاي زيادي روبرو مي باشد. استفاده از فرآيندهاي تركيبي مي تواند به كاهش اثرات تخريبي بر روي كيفيت محصول بكاهد. آبگيري اسمزي در كنار خارج نمودن بخشي از رطوبت محصول، مزاياي ديگري مانند كاهش صدمات حرارتي فرآورده، بهبود طعم محصول، كاهش زمان و افزايش راندمان فرآيند و همچنين كاهش مصرف انرژي فرآيند را نيز به دنبال دارد. يكي از محدوديت هاي اصلي اين فرآيند، كند بودن سرعت انتقال جرم در اين فرآيند مي باشد. علاوه بر آن در اين روش نمي توان به رطوبت ايمن در فرآورده دست يافت. به همين دليل نيز نياز به يك فرآيند تكميلي مي باشد. مايكروويو به دليل عدم ايجاد گراديان دمايي، گرم كردن حجمي ماده، سرعت بالاي گرم شدن و نيز زمان كوتاه خشك كردن كمترين صدمه را به تركيبات و مواد مغذي ماده وارد مي كند. از طرفي به علت ايجاد گراديان فشار بخار بالا در محصول در بافت آن تخلخل ايجاد مي كند كه در فرآورده نهايي خشك شده بازيافت آب را افزايش مي دهد. در اين اختراع با استفاده از كاهش فشار در سيستم به صورت ناپيوسته ميزان خروج آن و زمان فرآيند به صورت چشمگيري كاهش يافته و نفوذ عوامل اسمزي به درون محصول باعث افزايش ضريب هدايت حرارتي گرديد. با استفاده از اين فناوري و در مقايسه با روش هاي مرسوم در توليد اسلايس هاي خشك قارچ خوراكي، ويژگي هاي كيفي و ارگانولپتيكي فرآورده بهبود چشمگيري يافته و در كنار آن زمان و راندمان فرآيند افزايش يافته و صدمات حرارتي و شدت قهوه اي شدن و ميزان چروكيدگي در محصول به صورت معني داري كاهش يافت و محصولي با بافت مناسب و جذب مجدد آب توليد گرديد.