سنتز چسب بافت در آزمايشگاه هاي مختلفي در دهه هاي گذشته انجام شده است ولي تحقيق راجع به آن همچنان ادامه دارد . يك دليل كليدي اين است كه محققان هنوز به طور كامل نقش گروه هاي عاملي را كه مسئول خوب چسبيدن به بافت هاي بيولوژيك هستند درك نكرده اند . يك چسب خوب كه مي تواند در طي چند ثانيه تا ١ ‏- ٢ ‏دقيقه محكم و سفت شود ، براي جراحان ايده ال است تا هم زمان عمل جراحي را كاهش دهند و هم نياز به فرايندهاي بعدي براي كشيدن بخيه را حذف نمايند . همچنين براي محل هايي كه بخيه زدن امكان پذير نيست به كار مي رود. زيست تخريب پذيري چسب پليمري آن را براي زخم ها و پارگي هاي بسيار، از آنجا كه مي تواند به تدريج با سرعتي از پيش تعيين شده تخريب شود و جاي خود را به بافت هاي رشد كرده ي جديد بدهد ، مطلوب مي سازد . در حال حاضر تنها دو نوع اصلي چسب بافت وجود دارد: چسب هاي سيانواكريلات و چسب هاي فيبرين كه به ترتيب داراي منشا سنتزي و طبيعي اند محدوديت هايي وجود دارد كه از كاربرد ‏وسيع اين چسب ها مي كاهد.

يكي از راهكارهاي مناسب هنگام نياز به ترميم بخشهاي اسكلتي، استفاده از كلسيم فسفاتها مي باشد كه جزء گروه سراميكهاي زيست فعال هستند. بيوسراميكها و بنابراين كلسيم فسفاتها موادي بسيار زيست سازگار هستند كه توانايي تشويق و هدايت استخوان سازي را نيز دارا مي باشند و از موادي ساخته شده اند كه بيشترين تشابه به اجزاي معدني استخوان را دارند بنابراين سيمانهاي هيدروليك با قابليت خودگيرش تهيه شده از آنها، كانديدهاي مناسبي براي بازسازي استخوان مي باشند. از آنها به عنوان پركننده استخواني، انتقال دهنده مولكولهاي زيستي و داروها و پوشش ايمپلنتها در ترميم عيوب استخواني استفاده مي شود. متاسفانه استحكام مكانيكي كم، زمان گيرش طولاني ، قابليت تزريق پذيري پايين و از هم گسيختگي آنها در حين گيرش در مواجه با مايعات فيزيولوژيك، كاربرد آنها را محدود كرده و از آنها در مكانهايي كه زياد تحت بار نيستند استفاده مي شود. بدين علت استفاده از پليمرها در ساخت اين سيمانها به منظور غلبه بر برخي از اين كاستيها مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق ، سيمان كامپوزيتي كلسيم فسفات - هيالورونيك اسيد بوسيله اختلاط فاز پودري شامل تترا كلسيم فسفات و دي كلسيم فسفات با فاز مايع شامل محلولي از هيالورونيك اسيد با غلظتها و وزن مولكولي متفاوت به دست آمد بدين صورت كه خمير اوليه به درون قالبهاي تفلوني ديسكي شكل (به قطر 6mm و ارتفاع 12mm ريخته شد تا گيرش يابد. استحكام فشاري نمونه هاي خارج شده از قالب پس از 24 ساعت قرارگيري در اينكوباتور 37c و 100 درصد رطوبت اندازه گيري شد و تست تزريق پذيري بر روي خمير سيمانها انجام گرفت. تغييرات فازي در تركيب سيمانف تغييرات ايجاد شده در گروههاي شيميايي موجود در سيمان و همچنين ريز ساختار آن قبل و پس از قرارگيري نمونه ها در محلول شبيه سازي شده با مايعات بدن (SBF) در يك بازه زماني 21 روزه، به ترتيب با استفاده از پراش اشعه ايكس XRD، طيف سنجي مادون قرمز (FTR) و ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان دادند كه استحكام فشاري و تزريق پذيري در سيمانهاي كامپوزيتي به ميزان چشمگيري افزايش يافته است. نتايج XRD و FTIR تبديل فازهاي اوليه (واكنشگرها) با گذشت زمان به فاز آپاتيتي را تاييد كردند و تشكيل كريستالهاي سوزني شكل هيدروكسي آپاتيت و ساختار متخلخل با گذشت زمان در تصاوير SEM كاملا مشهود است.