خلاصه توصيف اختراع استفاده از مدل‌هاي حيوانات آزمايشگاهي يك ابزار مهم در پژوهش‌هاي مربوط به پزشكي است و مرحله قبل از آزمايش‌هاي انساني مي‌باشد و بعضا بدليل استفاده از بافت يا پس از انجام آزمايش‌هاي رفتاري نياز به حذف حيوان مي‌باشد، لذا پژوهشگر بايستي با رعايت اصول اخلاقي كار با حيوانات آزمايشگاهي و ايجاد كمترين درد و استرس آسان‌كشي حيوان را انجام دهد. بهترين روش آسان‌كشي كه در آن حيوان به صورت كاملا اتوماتيك، آسان و راحت، بهداشتي، كم‌هزينه، و با كمترين درد و خونريزي كشته مي‌شود استفاده از گيوتين خودكار است . ساختار دستگاه بر‌اساس آناتومي و شكل بدن جوندگان است تا بتوان با يك ضربه به ناحيه گردن سر حيوان را به صورت سريع و بدون آسيب بافتي قطع نمود. باتوجه به عدم مصرف دارو و كاهش استرس حيوان و پژوهشگر در حين كار با اين دستگاه، امكان كشتن سريع بدون تغييرات در پارامترهاي بيوشيميايي فراهم مي‌شود. با توجه به هدف كشتن حيوان كه يا صرفا معدوم‌سازي پس از تكميل پژوهش‌هاست يا استفاده از بافت و آزمايش‌هاي بعدي مي‌باشد متفاوت است، آسان‌كشي مكانيكي و شيميايي استفاده مي‌شود. گيوتين مكانيكي كه اكنون متداول است به دليل ايجاد استرس در كاربر و خطاي او مي‌تواند باعث زجر حيوان در حين كار گردد.

امروزه در پژوهش‌هاي زيست‌شناسي متداول است كه بافت‌هاي مختلف بدن حيوانات آزمايشگاهي مورد مطالعه سلولي- مولكولي و بافت‌شناسي قرار مي‌گيرد. بافت‌ها بايستي طبق پروتكل‌هاي خاص آماده‌سازي شوند. از آنجايي‌كه پس از مرگِ سلولها فرآيند تخريب (اتوليز) بلافاصله منجر به تغيير شكل بافت‌ها مي‌گردد، لذا براي تثبيت بافت از ماده فيكساتيو استفاده مي‌شود. در اين روش (پرفيوژن) ابتدا سرم فيزيولوژي و سپس ماده فيكساتيو وارد سيستم عروقي مي‌شود. در حال حاضر در كشور ما اين كار به روش دستي و با استفاده از جاذبه (gravity fed system) جريان ماده فيكساتيو به بدن حيوان برقرار مي‌گردد. در اين روش زمان‌بر فشار مايع فيكساتيو كمتر از فشارخون مي‌باشد مويرگ‌ها از خون پاك نمي‌شوند و جايي كه مويرگ توسط لخته بسته شده باشد ماده فيكساتيو به بافت دسترسي ندارد و برخي بافت‌ها بسرعت و همزمان با ساير بافت‌ها فيكس نمي‌شوند. با دستگاه اتوماتيك پرفيوژن وتثبيت سريع وكامل بدن با استفاده از يك پمپ،سالين و ماده فيكساتيو با فشار و جريان مناسب به درون سيستم گردش خون وارد مي‌كند تا عمل فيكس نمودن بافت‌ها با سرعت و بطور يكنواخت با كيفيت بالا و بصورت بهداشتي آماده گردد و خون و مواد خارج شده از عروق در محفظه‌اي جمع‌آوري مي‌گردد.

با توجه به روند روزافزون بيماري ديابت در كشور و به دنبال آن تحميل بار مالي ناشي از درمان بر فرد و سيستم بهداشتي كشور نياز براي يافتن مناسب‌ترين روش درماني و نيز پيشگيري در افراد با ريسك بالا به شدت احساس مي‌گردد. يكي از اين روش‌ها، توليد داروهاي گياهي است. به دليل طبيعي بودن، در دسترس بودن، استفاده آسان و عوارض كم نسبت به داروهاي شيميايي و تاثيرگذاري بالا تمايل بيماران به مصرف گياهان دارويي افزايش يافته است. در اين مطالعه براساس شواهد علمي و آزمايشگاهي از گياه كلپوره با نام علمي Teucrium Polium آويشن با نام علميThymus vulgaris و گونه اي از گياه بومادران با نام علمي Achillea Wilhelmsii استفاده شده است كه گياهاني هستند كه داراي بيشترين مواد موثره جهت پيشگيري و درمان ديابت مي‌باشند، بطوريكه اين گياهان در كنار هم به شكل سينرژيسم عمل كرده و مطلوب‌ترين نتيجه را براساس آزمايشات انجام شده ايجاد مي‌كنند. لازم به ذكر است كه اين تركيب براي افراد با ريسك بالاي ابتلا به ديابت نوع دو به عنوان يك داروي پيشگيري كننده پيشنهاد ميگردد و براي افراد مبتلا به هر دو نوع ديابت يك داروي موثر جهت جلوگيري از عوارض ديررس و خطرناك پيشرفت بيماري در دراز‌مدت مي‌باشد.

در آزمايشگاه‌هاي بيولوژي، پزشكي، دامپزشكي، داروسازي، دندانپزشكي و فيزيولوژي، پس از انجام مداخله داروئي يا غيردارويي در حيوان زنده، بافت‌ها از نظر تغييرات سلولي-مولكولي و آنزيمي و .... بررسي مي‌شوند. يكي از مهمترين بافت‌هاي مورد بررسي در پژوهش‌ها مغز حيوان مي‌باشد. استخراج مغز بدليل كوچك بودن جمجمه حيوان و سختي آن و نرمي بافت مغز بايستي به دقت انجام گيرد. درحال حاضر روش متداول استخراج مغز حيوان آزمايشگاهي بصورت دستي و با استفاده از استخوان شكن است. پس از قطع سر حيوان، پوست از قسمت پس سر تا بيني حيوان برش داده و عضلات از روي استخوان جمجمه كنار زده مي‌شود. سپس با احتياط فراوان تكه‌هاي استخوان جمجمه را با استفاده از استخوان شكن كم كم شكسته و برداشته مي‌شوند تا مغز بطور كامل نمايان شود. استخراج مغز به روش دستي بسيار مشكل و زمانبر و مستلزم دقت بسيار است. با استفاده از دستگاه استخراج‌كننده مغز اين كار بسيار ساده، سريع و دقيق انجام مي‌شود. با استفاده از اين دستگاه ابتدا يك برش از قسمت بيني تا گردن در بالا و خط وسط سر حيوان آزمايشگاهي ايجاد مي گردد، بعد با ايجاد فاصله بين استخوانها در محل برش، مغز در كمتر از 10 ثانيه به سرعت در دسترس قرار مي گيرد.