بالارفتن ويسكوزيته سيال و بالتبع افزايش نيروي مورد نياز براي به حركت درآوردن سيال درون مبدل و يا هر سيستم گرمايشي و يا سرمايشي ديگر از جمله موارد ديگري است كه استفاده عمومي، صنعتي و فراگير از نانوسيالات را با مشكل روبرو كرده و مسائلي را پيرامون صرفه اقتصادي اين نوع از سيالات نوپديد، ايجاد نموده است. افزايش ويسكوزيته نانوسيال نسبت به سيال پايه مي تواند به عنوان يك موضوع مساله ساز در مورد استفاده از نانوسيالات مورد توجه قرار گيرد. در اين اختراع سعي شده است كه با استفاده از يكي از نانوذرات ارزان قيمت و فراوان موجود در بازار، ضمن ايجاد خواص ترموفيزيكي مطلوب در نانوسيالات و بررسي ويسكوزيته ديناميكي، شرائط پايداري آن نيز به منظور كاركردهاي خاص بهبود يابد. بدين منظور از تعليق نانوذرات هيدروكسيد منيزيم در اتيلن گليكول استفاده شده است. وجود توامان چندين پارامتر از جمله ويسكوزيته كم نسبت به ساير نانوسيالات و دارا بودن دماي بحراني براي ميزان افزايش ويسكوزيته، افزايش ضريب هدايت حرارتي و بهبود خواص حرارتي سيال، تعليق پايدار و توليد نانوسيال كم هزينه كه به عنوان اهداف اين اختراع مي باشد، مي تواند باعث گسترش استفاده از سيال عامل توليد شده در موارد صنعتي و تجاري گشته و علاوه بر افزايش انتقال حرارت و بهينه كردن اندازه ابزار آلات و دستگاه ها، هزينه زيادي را به منظور توليد نانوسيال ايجاد نكند. در اين اختراع، از نانوذرات هيدركسيد منيزيم(Mg(OH)2) به عنوان فاز تعليقي در اتيلن گليكول و توليد نانوسيال،استفاده شده و نتايج بسيار مطلوبي به منظور استفاده هاي صنعتي حاصل گرديده است.