با استفاده از اين دستگاه دبي وروردي و نيز درصد جامد مواد ورودي قابل تنظيم مي باشد. مطمئنا با تغيير دبي ورودي و درصد جامد به دستگاه هاي جداكننده در صنايع مختلف از جمله دستگاه هاي ميزلرزان و اسپيرال (فرآوري مواد معدني) نسبت تخليه كنسانتره به مواد باطله تغيير مي كند. به صورتي كه در روي ميز لرزان با افزايش نرخ بار ورودي محدوده خطوط حدواسط به سمت كنسانتره وسيع تر و بنابراين اختلاف كنسانتره و حدواسط را باعث مي شود. در طراحي هاي صورت گرفته، اين دستگاه توانايي خوراك دهي را با قابليت تنظيم بالا و اتوماتيك دارد. همچنين قابليت اجرا به روش خشك و تر را نيز داشته و در صورت نياز بار ورودي به تجهيزات جدا كننده با درصد هاي جامد مختلفي قابل تنظيم مي باشد.

چگالي ذرات يكي از پارامترهاي موثر بر شناورسازي ذرات مي¬باشد. در اين ابداع و طراحي فرآيند به منظور بررسي تاثير چگالي ذرات بر شناورسازي، از سه ماده معدني كوارتز آلفا، سيليس آمورف و كوسيت به ترتيب با چگالي 67/2، 2/2 و 02/3 گرم بر سانتي¬متر مكعب استفاده مي شود. هر سه ماده با تركيب شيميايي مشابه وارد فرآيند خردايش مي شود. پس از خردايش وارد مرحله فرآيند آسياكني (گلوله اي و ميله اي) مي شود. محصول حاصل توسط روش تر مورد تجزيه سرندكني قرار گرفت. سپس هريك از محدوده هاي ابعادي تك تك مواد نامبرده وارد سلول شناورسازي مي شود.

تاثير تخلخل سطحي ذرات بر شناورسازي به علت وجود پارامترهاي متفاوت موجود در سيستم نيازمند ابداع روش و فرآيند ايده الي مي باشد. از لحاظ مفهومي، به مجموع سطح حفرات موجود در سطح به كل مساحت سطح ذره، تخلخل سطحي مي گويند. در اين روش ذرات بعد از تخلخل دهي با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني روبشي مورد آناليز قرار گرفته و عكس هاي حاصل با استفاده از نرم افزار آناليز تصوير جهت تعيين تخلخل سطحي مورد استفاده قرار مي گيرد. طراحي فرآيند صورت گرفته به صورت مراحل: خردايش، آسياكني، طبقه بندي، تخلخل دهي، اندازه گيري تخلخل و انجام تست شناورسازي مي باشد.