نمونه هاي بيمارستاني و آزمايشگاهي براي بررسي و مشاهده و پژوهش بمدت طولاني، همواره بايستي توسط روشهاي مناسب، آماده سازي و فيكس، و سپس نگاهداري شوند و به اصطلاح ايجاد بانك هيستوپاتولوژي يكي از مهمترين مقوله هاي بيمارستاني مي باشد تا با مطالعات بيشتر در آينده پي به بيماري هاي مختلف و چگونگي ايجاد انها از نظر ژنتيكي و سلولي ببريم. روش پارافينه كردن يك روش مرسوم بوده و كليه نياز هاي بيمارستاني و تحقيقاتي را براورده مي سازد اما اين روش پاره اي مشكلات را به همراه دارد. از جمله اينكه استخراج DNA و RNA از بافت هاي پارافينه بسيار مشكل بوده و گاهي اوقات استخراج RNA غير ممكن مي باشد. در حاليكه استخراج DNA و RNA براي مطالعات ژنتيك بيماري ها در روش رزينه كردن بافت به اساني انجام پذير خواهد شد. نگهداري طولاني مذت بدون تخريب بافت نسبت به روش پارافينه كردن امكان پذير مي باشد. در حال حاضر مطالعات ميكروRNA كه در تشخيص بيماري ها و علل ايجاد انها در حال انجام و گسترش است فقط در روش رزينه كردن امكان پذير خواهد شد و بافت پارافينه نمي توان MICRO-RNAجداسازي نمود. تشخيص راحت برخي بيماري ها بعد از رنگ اميزي ازجمله پلاگ هاي ارترواسكلروزيس در روش رزينه باعث شده اين روش با احتمال خيلي بالا در سراسر بيمارستان هاي دنيا جايگزين روش پارافينه گردد. بنابراين بايستي روشي ابداع مي شد تا علاوه بر راحتي كار و زمان سريع مزايايي داشته باشد كه جايگزين روش پارافينه كردن شده و بسيار ساده و سريع انجام مي گيرد.