پوست بزرگ¬ترين عضو بدن انسان است كه كل سطح خارجي بدن را پوشش داده و درحدود 15 درصد ازوزن بدن را تشكيل ميدهد. پوست در بسياري از اعمال حياتي بدن شركت دارد، در برابر نفوذ ميكروارگانيسمها و عوامل مضر از بافتهاي زيرين محافظت نموده و دركنترل دماي بدن و تبادل مايعات نقش اساسي دارد. پوست بدن از طريق پارا مترهاي گوناگون از جمله سرما، حرارت، الكتريسيته و عوامل مكانيكي آسيب ميبيند. يكي از شايع ترين آسيبهاي پوستي، آكنه يا جوش غرور جواني است كه از التهاب غدد چربي پوست خصوصا در نواحي صورت، سينه و پشت ناشي ميشود. متاسفانه به دليل شيوع بالاي اين مسئله در ميان جوانان، امروزه خوددرماني آن بسيار متداول شده است در حاليكه رسيدن به يك نتيجه مطلوب در درمان آكنه، مستلزم تشخيص صحيح و تدوين يك درمان منطقي توسط پزشك ميباشد. هدف از درمان آكنه، كاهش التهاب و كاهش فعاليت غدد چربي پوست است كه با توجه به نوع شدت آكنه، از درمانهاي دارويي و غير دارويي استفاده ميشود. اولين درمان براي درمان آكنه هاي خفيف و متوسط، درمان موضعي آكنه ميباشد. گزينه هاي درمان موضعي آكنه شامل رتينوييدها ( بنزوييل پر اكسيد- اسيد ساليسيليك و... ) و آنتي بيوتيكها ( كليندامايسين- اريترومايسين و... ) ميباشند. استفاده از اين داروها، عوارض جانبي زيادي از جمله خشك شدن پوست، لايه لايه شدن پوست، سوزش و تحريك پوستي را دارندكه اين علايم باعث كاهش رضايت بيمار و افت راندمان دارو ميشوند. در سالهاي متعددي به منظور مهار التهاب آكنه ولگاريس، درمان آنتي بيوتيكي استفاده شد كه كليندامايسين يكي از معروف ترين آنتي بيوتيك هاي موضعي براي درمان آكنه است كه با وجود اثر درماني باعث خشكي والتهاب پوست، درماتيت پوستي و احساس خارش و سوزش پوست ميشود .به منظور كاهش عوارض جانبي اين داروها، استفاده از غلظت هاي كمتر مواد ضد آكنه و همچنين سيستمهاي نوين دارو رساني مورد توجه قرار گرفته است. سيستم هاي دارو رساني ذره اي مثل ليپوزوم ها، نانو ذرات ليپيدي جامد و ميكرو/نانو ذرات امكان رهايش كنترل شده را دارند و استفاده از اين سيستمها براي توزيع تدريجي مواد درماني به پوست و در نتيجه كاهش عوارض جانبي ودر عين حال حفظ اثربخشي دارو در مقايسه با سيستمهاي سنتي ميباشد. پانسمانهاي جديد از جنس پليمرهاي طبيعي يا مصنوعي است كه در اين بين پلي وينيل الكل يكي از پليمرهاي رايج در زمينه ساخت پانسمانهاي زخم و سيستمهاي رهايش دارو است. از جمله مزاياي پلي وينيل الكل زيست تخريب پذير بودن، زيست سازگار بودن، قابليت جذب و نگهداري رطوبت، غير سمي بودن، خواص مكانيكي مناسب، چسبندگي يكنواخت بر روي ضايعه پوستي و برداشتن آسان بدون تخريب بافت احيا شده است. به همين دليل پانسماني با استفاده از پوشش ذرات حاوي كليندامايسين فسفات بر روي پارچه پنبه اي، براي اولين بار ساخته شد كه ميتواند به عنوان يك سيستم رهايش داروي موضعي به منظور درمان زخمهاي آكنه مورد استفاده قرار بگيرد.

تحقيق حاضر به تهيه و ارزيابي نانو الياف حاوي داروي سيپروفلوكساين هيدروكلرايد CipHCl به منظور التيام زخم هاي پوستي و سوختگي هاي بسيار شديد از پليمرهاي زيست تخريب پذير پلي وينيل الكل و پلي وينيل استات پرداخته است جراحات ناشي از سوختگيهاي بسيار شديد محل پرورش عفونتهاي مختلفي است و چنانچه پرورش اين عفونتها مهار نشود مي تواند به قطع عضو و يا حتي مرگ بيمار منجر شود. استفاده از عوامل آنتي باكتري مي تواند به ميزان زيادي از رشد و تكثير اين باكتري ها جلوگيري كند. امروزه سيستمهاي رهايش كنترل شده ي دارو در محل زخن به عنوان روش درماني موثر در درمان و التيام زخمهايناشي از سوختيگيهاي شديد محسوب مي شود با استفاده از اين سيستم امكان دسترسي مستقيم به محل عفونت توسط رهايش كنترل شده ي آنتي بيوتيك ها به گونه اي فراهم مي گردد كه مقدار دارو همواره در سطح موثر باقي بماند. از بين سيستمهاي مختلف رهايش كنترل شده ي دارو امروزه نانو الياف توجهات بسياري را به خود جلب نموده اند. نانو الياف به سبب دارا بودن خواص ويژه اي نظير مساحت سح به حجم و ميزان تخلخل بالا قابليت بسيار زيادي را براي جذب ترشحات اضافي زخم نرخ انتقال بخارآب و اكسيژن را ايجاد مي كنند همچنين قطر بسيار كم نانو الياف طول مسير انتشار كوتاهي را براي عوامل درماني فراهم كرده و مساحت سطح بالاي نانو الياف به انتقال جرم كمك كرده وبه اين ترتيب افزايش راندمان رهايش دارو را سبب مي شود. بدين منظور محلول هاي پليمري پلي وينيل الكل و پلي وينيل استات با نسبت هاي جرمي مختلف تهيه و در مرحله ي بعد با افزودن پودر كريستالي دارو به محلول هاي پليمري مورد نظر نانو الياف حاوي دارو الكتروريسي شد در اين تحقيق پارامترهايي نظير نوع پليمر نسبت دو پليمر مقدار دارو و ضخامت لايه ي نانو الياف بر مورفولوژي ساختار نانو الياف و پروفايل رهايش دارو مورد بررسي قرارگرفت. طبق تصاوير ميكروسكوپ الكتروني و نمودارهاي توزيع فراواني افزودن دارو به محلول پليمري به هبود كيفيت ساختاري نانو الياف منجر شد و كاهش قطر و يكنواختي نانو الياف را به همراه داشت. همچنين افزودن دارو در هيچ يك از تركيبات منجر به ايجاد دانه در نانو الياف نشد و هيچ كريستالي از دارو نيز از طريق تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي SEM بر روي الياف مشاهده نشد. با توليد نانو الياف بسيار ظريف بدين طرييق درجه ي تورم بسيار بالايي براي اين زخم پوش ها حاصل شد به منظور بررسي ساختارفيزيكي و تداخل شيميايي احتمالي پليمرها و دارو از آناليز حرارتي DSC و به منظور بررسي تاثير فرايند الكتروريسي بر ساختار فيزيكي پليمرها و دارو و چگونگي توزيع دارو در بين زنجيرهاي پليمري از تفرق اشعه ي X (XRD استفاده شد تمامي اين بررسي ها نشان دادند كه ساختار دارو در طول فرايند از كريستالي به آمورف تبديل شده است و نيز هيچ گونه بر همكنش مخربي بين پليمرها و دارو رخ نداده است. به منظور تعيين مقدار رهايش دارو از لايه هاي بي بافت نانو الياف الكتروريسي شده محيط بافر فسفات با 6/8PH به عنوان فاز گيرنده و روش

در اين تحقيق لايه ي بي بافت نانو الياف پلي وينيل استات به صورت موفقيت آميزي با استفاده از روش الكتروريسي توليد و بهينه گرديد. نانو الياف پليمري شاخه ي مهمي از نانو مواد هستند كه قطري در حدود نانومتر زير 1000 ميكرومتر دارند پلي وينيل استات به سبب زيست ساگار پذيري و زيست تخريب پذيري در زمينه هاي پزشكي بسيار مورد توجه قرار گرفته است اما پليمرهاي مورد استفاده براي سيستم هاي كاربردي در مصارف پزشكي بايد خواص فيزيكي و مكانيكي مورد نيازر براي فرم هاي مختلف را داشته باشد كه از جمله ي اين خواص الاستيسيته تراكم پذيري و مقاومت در برابر تنش هاي برشي و مقاومت در برابر پارگي و شكست مي باشد اما اين پليمر بسيار سخت و شكننده مي باشد و از طرق نوع تخريب كندي دارد از طرق با كاهش قطر الياف در محدوده نانو متر خواص ويژه اي براي الياف پليمري ايجاد مي شود. كه از آن جمله افزايش انعطاف پذيري و نيز قابليت اصلاح خواص ساختاري است. بنابراين قابليت توليد نانو الياف از پلي وينيل استات مي تواند جهت مصرف در كاربردهاي پزشكي بسيار راهگشا باشد. پارامتر اصلي مورد بررسي در اين تحقيق حلال پلي وينيل استات بود جهت توليد اين نانو الياف دو ماده ي كم خطر و ارزان اتانول و اسيداستيك به عنوان حلال و جهت بررسي مورفولوژي و قطر نانو الياف از تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي SEM استفاده شد بررسي نتايج حاصل از الكتروريسي پلي ونيل استات نشان داد كه اين پليمر در اسيد استيك خالص در غلظت بسيار بالاي 45& قابليت الكتروريسي مناسب و بدون دانه را دارد و در غلظتهاي پايين تر الياف دانه دار بودند. در ادامه الكتروريسي پلي ونيل استات در محلول هاي آبكي اسيد استيك نشان داد كه اضافه شدن آب به حلال الكترريسي اسيد استيك كاهش غلظت براي توليد نانو الياف مناسب را در پي دارد. نتايج حاصل از تاثير درصد حلال آبكي اسيد استيك بر ويسكوزيته محلول پلي ونيل استات نشان داد كه با افزودن آب به حلال ويسكوزيته و هدايت الكتريكي محلول افزايش مي يابد. بررسي عكسهاي SEM نانو الياف پلي ونيل استات الكترو ريسي شده از محلول در اسيد استيك خالص اسيد استيك آبكي و اتانول ابكي نشان داد كه از محلول پلي وينيل استات در اسيد استيك آبكي الياف بسيار مناسبتري از نظر قطر و توزيع قطري مي توان توليد نمود و از بين حلالهاي مختلف استفاده شده براي پلي وينيل استات در اين تحقيق حلال مناسب تري مي تواند به شمار آيد. قطر نانو الياف پلي ونيل استات در حلالهاي اسيد استيك خالص و اسيد استيك آبكي به ترتيب از