‏ ‏با توجه به سميت و اثرات واديولوژيكي كاربرد گسترده اورانيم در مراحل مختلف چرخه سوخت هسته اي، جداساژي و پيش تغليظ اورانيم از اهميت زيادي برخوردار است. جداسازي يون اورانيل تاكنون به روشهاي مختلفي صورت گرفته است. كار حاضر به بررسي سنتر قالب يوني اورانيل جهت جداسازي و شناسايي يون از اورانيل مي پردازد. با توجه به شكل بي همتاي يون اورانيل در مقايسه با ديگر يوزهاي فلزي به كارگيري فرآيند قالب زني يوني در مورد آن مي تواند به گزينشگري بالاتري بيانجامد. تاكنون گزارشهايي مبني بر استفاده از مونومرهاي عاملي تجاري به ثبت رسيده اند. در حاليكه گزارش هاي معدودي شامل استفاده از مونومرهاي سنت ي دچيده تر در تهيه اين مواد هستند. در كار پيشرر رو جاذب جديد قالب يوني اورانيل با استفاده از بر هم كنش مناسب مونومر عاملي هيدروكسي پروپنتيل- آنتراكينتون اكينون ( HAQ ‏) با يون اورانيل، سنتز شده و ويژگي هاي آن مورد بررسي قرار گرفته است. چگونگي بر هم كنش يوز اورانيل با ليگاند وينيل دار HAQ ‏ با استغاده از روش اسپكترومتري بررسي شده است. مشخصه هاي ساختاري پليمر با روشررهاي IR ‏و SEM ‏ مطالعه شده و در نهايت چگونگي بازجذب اورانيل ، روي پليمد در سراسر مختلف مورد ارزيابي قرار گوفته است.