‏‏يكي از مراحل انگشت نگاري ژنتيكي رنگ آميزي ژل مي باشد. براي اين كار از مواد مختلفي استفاده مي كنند كه هر كدام ويژگي هاي متمايزي دارند. معروف ترين و پر مصرف ترين آنها ابتدا محلول اتيديوم برومايد و سپس سايبر گرين مي باشد. مزيت هاي اتيديوم برومايد نسبت يه سايبرگرين ارزان تر بودن و كيفيت بالاي آن است. اما به دليل جهش زايي، ماده اي بسيار خطرناك مي باشد. خطرناك بودن آن تا جايي است كه نحوه ي دفع ظروف و وسايل آلوده به اين ماده را با هيگر ظروف متمايز كرده و با رعايت اصولي ايمني صورت مي گيرد. شركت هاي معتبر دنيا همچنان سعي در حل يا كاهش اين مشكل دارند. مواد ها (‏حلال ها) و صافي هاي زيادي توليد و عرضه شده اند. نقطه مشترك تمامي اين محصولات اينست كه تمامي آنها براي كاهش خطر دفع در محيط زيست كاربرد دارند و هنگام رنگ آميزي كمكي به سلامتي كاربر نمي كنند و محيط آزمايشگاه ناچارا آلوده باقي مي ماند. خطر ابتلا به سرطان و جهش زايي همواره كاربران را نگران كرده است. ‏در واقع مشكل اصلي، وضعيت نا بسامان رنگ آميزي ژل توسط كاربران است كه در آن سلامتي فرد به شدت به خطر مي افتد. براي رنگ آميزي اتيديوم برومايد را درون ظرف پهني ريخته و ژل را درون آن غوطه ور مي سازند. سپس بعد از مدت زمان لازم ژل را از محلول بيرون آورده و براي شستشوي به ظرفي حاوي آب مقطر منتقل مي كنند. با گذشت مدت زمان كوتاهي(در حدود ٢٠ ‏دقيقه) ژل از ظرف آب مقطر خارج مي شود. در تمامي مراحلي كه بيان شد، كاربر در ارتباط مستقيم با ظروف آلوده به اتيديوم برومايد يا ‏آغشته به اتيديوم برومايد قرار مي گيرد. دستان كاربر و محوطه ي وسيعي از آزمايشگاه، بالاخص محل رنگ آميزي و فاصله ي آن تا دستگاه ژل ‏داك آلوده مي شود. گفتني است كه اتيديوم برمايد از راه تنفس نيز منتقل مي شود. بي احتياطي و روش نا‏مناسب در رنگ آميزي ژل احتمال خطر را افزايش مي دهد. تماس كاربران با ظروف آلوده سلامتي آنها را تهديد مي كند و هنوز چاره اي براي اين مسنله انديشيده نشده است!!!!. ‏رنگ آميزي در يك محيط ايزوله بدون دخالت دست و به صورت خودكار ( Automatic ‏) ايده ي جالبي بود كه مورد بررسي قرار گرفت. مكانيزم داخلي اين سيستم بايد به گونه اي طراحي مي شد كه ژل براي تمامي مراحل رنگ آميزي و سپس تصوير برداري در اختيار دستگاه باشد و در انتها خود دستگاه ژل را به پاكت زباله بياندازد. به عبارتي ديگر تمامي مراحل رنگ آميزي. اعم از آغشته كودن ژل به اتيديوم برومايد، شستشو با آب مقطر و مراحل تصوير برداري داخل يك دستگاه بدون دخالت دستهاي انسان باشد. مكانيزم هاي مختلفي تعريف و بررسي شد. ايده هايي همچون جابجايي ژل بين تشتك ها توسط يك چنگك يا صفحه ي متحرك به دليل دو مشكل بزرگ رد شد. مشكل اول پيچيدگي بيش از حد اين مكانيزم ها و دومين مشكل مقاومت كم ژل در برابر جابجايي مكانيزه بود در نهايت طرح پايه با ارايه مكانيزم جابجايي مواد و تخليه تشتك به شيوه شيب برداشتن، شكل گرفت. در اين مكانيزم كه آنرا مكانيزم الف نامگذاري كرده ايم، ورود و خروج مايعات (از قبيل اتيديوم بوومايد و آب مقطر) به تشتك توسط پمپ هاي از قبل تعبيه شده اي صورت مي گيرد. كنترل مقادير مايع جابجايي نيز به وسيله ي حسگرهاي تشخيص سطح مايع انجام مي شود. پس از رنگ آميزي و در زماني كه تمامي مايع تشتك تخليه شده است، لامپ هاي فرابنفش زير تشتك روشن شده و دوربين بالاي تشتك، عكسبرداري مي كند. در مرحله ي پاياني بايستي ژل به بيرون هدايت شود. براي اينكار طرفي از تشتك بالا آمده و به سمت درب خروجي شيب بر مي دارد. ژل سوار بر روي كف طلقي به سمت خارج دستگاه سر مي خورد و به بيرون پرتاب مي شود. ژل در انتها به داخل پاكتي كه از قبل جلوي درب خروجي گذاشته شده، مي افتد. اين دستگاه كاملا ايمن طراحي شده و با مكانيزمي نسبتا ساده، خطر كار با اتيديوم برومايد را پوشش خواهد داد.