خلاصه توصيف اختراع در مهندسي بافت از كامپوزيت‌هاي مختلفي به دليل دارا بودن خصوصيات ساختاري‌ و زيستي خاص، بعنوان اسكافولد جهت ترميم يا جايگزيني بافت‌‌هاي مختلف استفاده مي‌شود. سال‌ها از پرده آمنيوتيك به عنوان يك ترميم‌كننده و جايگزين بافتي در آسيب-هاي پوستي و چشمي استفاده مي‌شود. پرده آمنيوتيك به دليل دارابودن كلاژن و فاكتورهاي رشد خاصيت ترميم‌كنندگي بسيار بالايي دارد؛ اما به دليل استحكام مكانيكي بسيار پايين و سخت بودن استفاده از آن در شرايط مرطوب و همچنين سرعت تخريب‌ بالا، استفاده از آن را در جراحي‌ها و ترميم آسيب‌هاي بافت‌هاي مختلف با محدوديت روبروست. كامپوزيت دو لايه¬ي پرده آمنيوتيك- پلي كربنات اورتان به منظور افزايش خواص مكانيكي پرده آمنيون، كاهش سرعت تخريب‌پذيري و با حفظ توان ترميمي آن، طراحي و ساخته شده است؛ كه علاوه بر دارابودن قابليت سوچورينگ مناسب، زيست‌سازگار و شفاف بوده و توانايي ترميمي بالاتري نيز در آسيب‌هاي مختلف دارد. براي اين منظور پرده آمنيون بدون سلول شده، با لايه نازك پليمر پلي كربنات اورتان با غلظت ده درصد پوشانيده مي‌شود. اين كار با استفاده از دستگاه اسپاينينگ با سرعت 2500 متر بر ثانيه انجام شده به گونه اي كه يك داربست دولايه فوق نازك و شفاف به ضخامت حدود 10 ميكرون تشكيل مي‌شود.

خلاصه توصيف اختراع پرده آمنيوتيك، به دليل دارا بودن خواص منحصر بفرد بيولوژيكي، آنتي¬باكتريالي، پايداري، كشساني و انعطاف¬پذيري مناسب، فقدان ايمونوژنيسيته و همچنين دسترسي آسان، از مواد بسيار مناسب جهت استفاده به عنوان داربست¬هاي مهندسي بافت به شمار مي¬رود. اين غشا بيولوژيك به دليل دارابودن كلاژن و فاكتورهاي رشد خاصيت ترميم‌كنندگي بسيار بالايي دارد؛ اما استحكام مكانيكي بسيار پايين، عدم كنترل و دست¬ورزي آن در شرايط مرطوب، عدم توانايي سوچورينگ بروي بافت و همچنين سرعت زيست تخريب‌پذيري بالا، استفاده از آن را در جراحي‌ها و ترميم آسيب‌هاي بافت‌هاي مختلف دچار محدوديت مي‌‎كند. در اين اختراع با متدي نوين سطح پرده آمنيوتيك با سيليكون پوشش داده شده است و يك داربست دولايه فوق نازك منسجم كه استحكام مكانيكي بسيار بالاتري نسبت به پرده آمنيوتيك دارد، طراحي گرديده است. در ابتدا پرده آمنيون جدا شده از مادر آسلوله شده و روي لام فيكس گرديده است. سپس سيليكون با سرعت و حجم مناسب روي پرده آمنيوتيك پوشيده داده شده است به گونه اي كه يك داربست دولايه فوق نازك و شفاف به ضخامت حدود 70 ميكرون تشكيل مي‌شود. بعد از مدت 24 ساعت داربست آمادگي ايمپلنت روي بافت را خواهد داشت.

در سطح تك سلولي، تاثير توپوگرافي بر تعاملات بستر با الگوهاي رايجي در مقياس نانو و ميكرو از جمله شيار، ستون و الياف با تكنيك¬هاي Wet Etching،Soft and Photolithography ، مطالعه شده است. اما سيستم¬هاي كشت كه توپوگرافي سطح بافت را تقليد مي¬كنند، هنوز ناشناخته هستند. علاوه بر اين، سلول¬هاي اپيتليالي بروي سطح پلي¬استايرن كشت سلول به سختي رشد مي-كنند. علاوه بر نشانه¬هاي بيوشيميايي مانند سايتوكاين¬ها، نشانه¬هاي فيزيكي مانند توپوگرافي سطح، تاثير شگرفي بر تكثير و تمايز سلول¬هاي بنيادي اپيتليالي دارد. از آنجاييكه مكان¬يابي سلول¬ها در شرايط درون¬تني بواسطه نشانه¬هاي توپوگرافي تعيين مي¬گردد، سطح اتصالي بين درم و اپيدرم پوست انسان بهترين گزينه براي رفع اين چالش است. سطح اتصالي به شكل ستيغ¬هاي اپي¬درمي و پاپي¬هاي درمي در¬هم فرورفته¬اند و سلول¬هاي بنيادي اپيتليالي در ميكروشيارها¬ي اپيدرمي مستقر هستند. اين اختراع مرتبط با حوزه¬ي داربست¬ها و بسترهاي نوين و همچنين زخم¬پوش¬ها با كاربرد در زيست¬¬پزشكي¬ و پزشكي بازساختي¬ست. بطوريكه سطح اتصالي درم و اپيدرم در مقياس نانو بروي سيليكون حك گرديد. بستر داراي الگو، پتانسيل تكثير سلول¬هاي اپيتليالي را افزايش داد و موجب القاي بيان ژن¬هاي بنيادينگي در آن¬ها شد. اين توپوگرافي اختصاصي مي¬تواند به عنوان يك داربست جهت پوشش دادن سطح كشت جهت تكثير In vitro سلول¬هاي اپيتليالي عمل كند Silicone substrate with natural topography mimicking the dermoepidermal junction of human skin to control the phenotype of epithelial cells