افراد مشغول به كار در خط توليد كارخانه با استفاده از شماره شناسايي كه به صورت الكتريكي دارند و با استفاده از ارسال اطلاعات از chipset كه براي هر شخصي تعريف كرده؛ داراي ركورد اطلاعاتي در سامانه بانك اطلاعاتي سيستم مي باشند كه از طريق اين chipset و با استفاده از ابر ارتباطي با سامانه مركزي ارتباط برقرار مي نمايند و اطلاعات مورد نظر را دريافت و ارسال مي نمايند. اين اطلاعات شامل موقعيت يابي جغرافيايي فرد در محوطه تعريف شده؛ ارتباط آنلاين از طريق سيستم ويدئويي سامانه در هنگام برقراري ارتباط با مديران و ارتباط Bluetooth و ... مي باشد . اين اطلاعات توسط سخت افزارطراحي شده توسط گروه codec شده و با استفاده از مدارات encoder به سمت سامانه مديريت مركزي ارسال مي شود. مدارات تحليل كننده اطلاعات را جمع آوري نموده و براساس نيازهايي كه در نرم افزار اين سيستم تعبيه شده؛ در قسمتهاي مختلف بنا به فرمان هاي مختلفي كه دريافت مي نمايد؛ عمل مي كنند.

نوآوري حاضر مربوط به توسعه يك كامپوزيت پلاستيكي قابل بازيافت خودكار به كمك ميدان مغناطيسي و با قابليت زيست تخريب پذير نوري در صنعت بسته بندي و فرآيند توليد آن مي پردازد. حضور ذرات مغناطيسي پراكنده در ماتريكس پليمري و يا متمركز شده در يك يا چند نقطه آن باعث ايجاد امكان بازيافت پليمرهاي سنتزي با سرعت و دقت بيش تري در فرآيند تفكيك زباله مي شوند و به تبع از آن امكان جداسازي اين كامپوزيت هاي پلاستيكي به صورت اتوماتيك به كمك آهن ربا در خطوط بازيافت پسماند شهري فراهم مي شود. علاوه بر اين به دليل حضور همزمان مغناطيسي و فوتوكاتاليست، ضمن كاهش گاف انرژي (Band gap) اين امكان را فراهم مي كند همزمان امكان جذب امواج ماوراء بنفش و طول موج هاي مرئي نورخوشيد فراهم شود به اين ترتيب اگر به هر دليلي اين كامپوزيت پلاستيكي بازيافت نشود و در محيط زيست رها شود با سرعت بيش تري نسبت به پلاستيك هاي معمولي تخريب شود