تشخيص بيلي روبين در نوزاداني كه به تازگي متولد شده اند داراي اهميت زيادي است. در حال حاضر، اندازه‌گيري ميزان بيلي‌روبين در خون كه جهت تشخيص زردي انجام مي‌شود نيازمند استفاده از فضاي آزمايشگاه، زمان بر و پرهزينه است، علاوه برآنكه خونگيري از نوزادان فرايندي تهاجمي و دردناك محسوب مي‌شود. در نوآوري حاضر براي اولين بار تشخيص بيليروبين در بزاق نوزادان انجام شده است. در اين مطالعه، از پليمر قالب مولكولي براي تشكيل سايتهاي فعال انتخابي براي تشخيص بيلي‌روبين با هزينه كم و آسان براي ساخت استفاده شده است. اين الكترود به طورانتخابي بيلي‌روبين را در نمونه‌ بزاق و سرم نوزادان حس كرده و اندازه گيري خواهد كرد. ثبات عملكردي اين الكترود نزديك به يك ماه بوده قابل قبول به نظر مي رسد. حد تشخيص آن نيز بسيار مطلوب و در حد 68 فمتومولار تعيين گرديد.

در پرونده خلاصه اختراع يافت نشد به شرح و توصيف پرونده رجوع شود.

دارورساني به بدن شيوه هاي مختلفي دارد كه با توجه به ماهيت دارو مي تواند به شيوه ي خوراكي، تزريق درون رگي، تزريق زير پوستي، استعمال موضعي، تنفسي و ساير روش هاي استعمالي را در بر بگيرد. امروزه جايگزين مناسبي براي تزريق زيرپوستي ارائه شده است و آن روش استفاده از پچ پوستي داراي ميكرونيدل است. در نوعي از اين ابزار دارو در سوزن هاي ميكرومتري حل شونده قرار مي گيرد و با فرو رفتن سوزن ها در پوست، سوزن ها حل شده و دارو در پوست آزاد مي شود و مي تواند وارد جريان خون گردد. در اختراع حاضر پچ پوستي ميكرونيدل دار با سوزن هاي 1000 ميكرومتري از جنس پليمر پلي ونيل پيروليدون (PVP) تهيه شد. در اين ميكرونيدل ها داروي ضد ديابت ليراگلوتيد به شكل نانوذره در پليمر پلي لاكتيك -كو- گلايكوليك اسيد(PLGA) قرار گرفت. دارو در طي 8 روز در اثر تجزيه PLGA در خون رهايش نشان داد.

رهايش كنترل شده دارو فرايندي است كه در آن دارو همراه يك حامل به بدن وارد شده و باعث مي شود عامل فعال در بدن به شكلي از پيش تعيين شده و دلخواه از اين ماده رها شود.اگر دارويي بتواند مستقيما به ناحيه مورد نظر برسد و بدون تاثير بر قسمت هاي ديگر درمان صورت گيرد، تاثير بيشتري خواهد داشت. در اين كار، ما از فناوري نانو بهره گرفتيم و يك سيستم دارورساني نوآورانه و هدفمند طراحي كرديم كه حاملي براي داروي ضدسرطاني لتروزول است و در درمان سرطان سينه كاربرد دارد. اين سيستم دارورساني بصورت هدفمند طراحي شده است به گونه اي كه فقط بر سلول هاي سرطاني سينه تاثير مي گذارد و سلول هاي سالم را درگير نمي كند و باعث كاهش عوارض جانبي خواهد شد و رهايش دارو كاملا كنترل شده صورت مي گيرد. سايز حامل طراحي شده در مقياس نانو باعث شده كه رهايش بهتر و كنترل شده تري صورت بگيرد و همچنين سيستم ايمني بدن آن را به عنوان عامل بيگانه اي شناسايي نكند و بتواند به راحتي و به صورت دقيق وارد سلول هاي سرطاني شود و كمترين آسيب را به سلول هاي سالم وارد كند و ما دوز مناسبي از دارو را خواهيم داشت.در اين مطالعه، ما يك سيستم دارورساني نوآورانه و پاسخگو به pH مبتني بر اسيد فوليك و چارچوب فلزي آلي پوشش داده شده با كيتوزان (MOF) را گزارش مي‌كنيم كه به عنوان حامل داروهاي ضد سرطان مانند لتروزول (LTZ) عمل مي‌كند. ابتدا ZIF-8 با استفاده از روي (NO3)2 • 6H2O و 2-متيل ايميدازول در دماي اتاق سنتز شد. LTZ به ميزان 92% در منافذ ZIF-8 بارگذاري شد و سپس با كيتوزان-فولات مزدوج پوشانده شد.اين نانوحامل سنتز شده مي تواند يك نامزد عالي و بسيار اميدواركننده براي درمان هدفمند و كنترل شده سرطان باشد.مشخصات رهاسازي دارو از نانوذرات نشان داد كه نانوحامل طراحي‌شده به pH پاسخ مي‌دهد و همچنين رفتار رهاسازي كنترل‌شده دارو از خود نشان مي‌دهد، محيط اسيدي تومور برهمكنش‌هاي بين مواد موجود در نانوحامل را از بين مي‌برد و دارو آزاد مي شود و باعث آسيب و عوارض كمتري به سلول هاي سالم مي شود. در شرايط آزمايشگاهي، اين نانوذرات سنتز شده سميت سلولي بيشتري نسبت به سلول‌هاي سرطاني MCF-7 در مقايسه با LTZ آزاد نشان دادند.اين نانوحامل سنتز شده مي تواند يك كانديد عالي و بسيار اميدوار كننده براي درمان هدفمند و كنترل شده سرطان باشد.

تكنولوژي الكتروريسي امكان استفاده همزمان داروها در نانوفيبرها را براي كاربردهاي بسيار متنوع فراهم مي آورد. اما استحكام مكانيكي كافي جهت كاربرد به عنوان نخ بخيه را ندارند. استفاده از فيبرهاي الاستومر به علت فرايندپذيري آنها بسيار مورد توجه است اما الكتروريسي پليمرهاي رابري به علت ويسكوزيته بالاي آنها در دماي اتاق محقق نميشود و لزوم انجام فرايند cross-linking براي رسيدن به استحكام مطلوب، پروسه توليد فيبرهاي الكتروريسي شده الاستومر را سخت و پيچيده ميكند، در اين اختراع با بهره گيري از خاصيت صمغ مانند عصاره پروپوليس در تركيب با پلي كاپرولاكتون، ضمن رسيدن به خصوصيات مكانيكي مطلوب، از خواص بيولوژيك پروپوليس هم بهره مند شديم. با پيچش نوار نانوفيبري به وسيله ستاپ چرخنده، نخ تهيه كرديم. خصوصيات مكانيكي، رهايش پروپوليس و خاصيت آنتي باكتريال و ضد قارچي آنها بررسي شد. سپس براي بخيه موش صحرايي بكار گرفته شد. مشاهدات ماكروسكوپي نشان از كوتاه شدن دوره بهبودي و حتي رشد موهاي اصلاح شده اطراف محل زخم داشتند. به استناد مطالعات بافت شناسي زخم ها، كوتاه شدن دوره بهبودي كاملا مشهود است. به علت ماهيت منعطف اين نخها، ميتوان نخهاي ساخته شده را در هم بافته و نخهاي چند فيلاماني براي دستيابي به اعداد استحكام بسيار بالاتر را نيز توليد كرد.