استفاده از مواد غير شيميايي در امر مبارزه با آفات و امراض گياهي از قديم الايام مورد توجه كشاورزان بوده است. امروزه كه با استفاده از مواد شيميايي نه تنها مشكلات حل نشده بلكه باعث طغيان آفات و توسعه و اشاعه بيشتر بيماريهاي گياهي شده است. انغوزه ماده ايست كه از گياه كما استخراج مي شود و از قديم الايام و حتي امروزه در بعضي از روستاها، كشاورزان در موقع آبياري در مدخل ورودي مزرعه قرار مي دهند. در تحقيقات قبلي عصاره حاصله از صمغ گياه كما بر عليه شته سبز به ميزان 300 سي سي در يك ليتر استفاده شده كه كارآئي بسيار مطلوبي داشته است. از اين عصاره بر عليه عسلك پنبه استفاده شد كه اثر آن بر روي پوره هاي اين آفت رضايت بخش بوده است و همچنين اثر آن بر روي شته مومي سيب مورد بررسي قرار گرفته كه موثر بوده است. اثر عصاره آنغوزه در كنترل بيماريهاي قارچي فوزاريوم - ورتيسيليوم، رايزوكتونيا بررسي انجام شد كه نتيجه آن منفي بوده است. آنغوزه داراي اثر ضد تشنج قاعده آور و ضد كرم است. در رفع بيماريهاي منشاء عصبي، دستگاه تنفس، اسپاسم حنجره و دستگاه هضم، آسم و رفع يبوست افراد مسن بكار مي رود. از آنغوزه در دامپزشكي استفاده زياد به عمل مي آيد. تركيبات گوگرددار موجود در اسانس گياه، از توليد چربي در بيماران با چربي خون بالا ممانعت مي كند. همچنين اين گياه در درمان سياه سرفه، لارنژيت و هيستر نيز بكار برده مي شود. تركيبات شيميايي آن اسانس، رزين و كم مي باشد. طبق گزارش هاي منتشر شده از شيرابه آنغوزه بيش از 600 نوع دارو و 60 نوع علف كش به دست مي آيد. با كاشت گياه آنغوزه مي توان درآمدي معادل يك دوم درآمد حاصل از نفت را بدست آورد و هر كيلوگرم از اين گياه در بازار كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس به قيمت 12 دلار به فروش مي رسد. اين گياه با ارزش رونق اقتصادي خوبي داشته بطوري كه هر كيلوي آن تا 100 تا 120 هزار ريال توسط بهره برداران به فروش مي رسد تجار ايراني گياه آنغوزه را به كشورهاي حاشيه خليج فارس و آلمان صادر و كيلويي افزون بر 300 هزار ريال به فروش مي رسانند. بر طبق نامه مورخ 28/12/1384 دفتر صادرات گمرك جمهوري اسلامي مبني بر قيمت گذاري كالاهاي صادرات بقيمت انواع آنغوزه بدين شرح است: - قيمت پايه صادراتي آنغوزه ي تلخ از قرار هر كيلوگرم 9 دلار - قيمت پايه صادراتي انغوزه ي شيرين از قرار هر كيلوگرم 12 دلار ميزان توليد در كشور

تهيه كانكريت اسبولوت (عصاره مطلق ) از گل محمدي با استفاده از حلال هاي هگزان و پترو ليوم