از مشكلات درمان هاي ضدقارچي خوراكي مي توان به سميت شديد كبدي، مشكلات جدي نادر پوستي مثل سندرم Stevens-Johnson و برهمكنش احتمالي دارو-دارو به دليل متابوليسم از طريق سيستم سيتوكروم P-450 اشاره كرد. داروهاي ضدقارچي خوراكي معمولا براي استفاده در كودكان مجاز نيستند. از طرف ديگر نفوذ ناچيز و تأخيري دارو در بافت هاي شاخي در درمان هاي موضعي نظير عفونت درماتوفيتي مزمن ناخن، استفاده از پمادها را با محدوديت مواجه مي كند. با وجود همه پيشرفت هاي علمي صورت گرفته، عفونت هاي قارچي همچنان طيف وسيعي از افراد جامعه را درگير مي كنند. اثربخشي بيشتر تربينافين يا تربينافين هيدروكلرايد (TER-HCl) موضعي در مقايسه با ساير داروهاي ضدقارچي موضعي براي بسياري از عفونت هاي پوستي قارچي و همچنين ميزان كمتر داروي مورد استفاده، از امتيازات اصلي اين دارو براي استفاده در سيستم هاي دارورساني بين پوستي (TDDS) (Transdermal Drug Delivery Systems) مي باشد. تربينافين عليه طيف وسيعي از درماتوفيت ها، قارچ هاي دوشكلي، قارچ هاي dematiaceous و مخمرها فعاليت مي كند. مشكل اصلي درمان درماتوفيتوزيس مزمن با تربينافين موضعي، مقاومت بالاي قارچ عامل بيماري از يك طرف و نفوذپذيري ناچيز دارو به لايه شاخي پوست بدليل پاك شدن سريع از سطح ضايعه از طرف ديگر مي باشد. هدف اصلي از اختراع حاضر ساخت پوشش هاي نانوفيبري حامل داروي ضدقارچي تربينافين با تكنيك الكتروريسي مي باشد. اين پوشش ها مستقيماً در محل بافت هدف قرار مي گيرند، بنابراين اثرات جانبي داروهاي خوراكي را ايجاد نمي كنند. همچنين با رهش كنترل شده تربينافين باعث مي شوند ضايعه مدت زمان طولاني تري در معرض دارو قرار بگيرد و در نتيجه طول دوره درمان كاهش قابل توجهي بيابد. علاوه بر اين، با پوشاندن سطح ضايعه، از عفونت هاي ثانويه با باكتري ها و قارچ هاي ديگر نيز جلوگيري مي كنند. همچنين مشكل چرب شدن پوست و پاك شدن از سطح پوست را ندارند. در واقع در مقايسه با پماد ها، تعداد دفعات مصرف كاهش قابل توجهي مي يابد، چون به جاي چند بار استفاده روزانه از پماد، حداكثر يك بار در روز استفاده مي شود. مقدار اندك داروي به كار رفته در پوشش ترميمي، به همراه كاهش دفعات و طول دوره مصرف آن، مي تواند هزينه هاي درمان درماتوفيتوزيس مزمن را به طور قابل توجهي كاهش دهد.