خلاصه به منظور ارائه مدل هايي براي جايگزيني آزمايش سيلابزني مغزه با تزريق آب، از تركيب سيستم هاي هوشمند و داده هاي حاصل از اين آزمايش استفاده شد. ابتدا داده ها مورد پيش پردازش قرار گرفت و نفوذپذيري اوليه سازند، حجم تزريق شده سيال، دما، اختلاف فشار، غلظت يون هاي كلسيم، استرانسيم و باريم در آب سازند و غلظت يون سولفات در آب تزريقي به عنوان پارامترهاي ورودي مدل ها در نظر گرفته شدند. سپس ساختار اصلي سيستم هوشمند بهينه شد. در نهايت به منظور بررسي كارايي مدل هاي با ساختار بهينه، ابتدا خروجي مدل هاي طراحي شده با داده هاي مربوط به مغزه هاي اوليه و سپس با داده هاي موبوط به مغزه هاي جديد در سيلابزني با آب مقايسه كرديدند.

خلاصه همان طور كه در شكل 1 مشاهده مي شود پس از پياده سازي شرايط عملياتي مورد نظر در داخل mini-loop اطلاعات مورد نياز براي مدلسازي (ميزان مصرف گاز در طي فرايند تشكيل بلورهاي هيدرات، دما، فشار، زمان و ...) با استفاده از سيستم خودكار جمع آوري داده استخراج شده و به عنوان ورودي مدل شبكه عصبي مصنوعي مورد استفاده قرار مي گيرند. پس از پيش پردازش داده ها و تعيين مقادير بهينه مربوط به تعداد لايه هاي مخفي و تعداد نرون ها در هر لايه و همچنين انتخاب تابع آموزش و تابع انتقال بهينه ، مدل سازي نهايي انجام مي شود. در نهايت كارايي مدل بهينه نهايي از طريق مقايسه نتايج آن با نتايج آزمايشگاهي مورد بررسي و ارزيابي قرار مي گيرد.