ابتدا نانولوله هاي كربني با اسيد سولفوريك فراوري مي شوند و سپس اسيد از نانولوله ها جدا مي شود. در ادامه، هيپوكلريت سديم به نانولوله هاي كربني فراوري شده با اسيد سدلفوريك اضافه مي شود و اين محلول واكنشي به مدت چند روز روي همزن قرار گرفته تا واكنش كامل شود. در نهايت محصول اين واكنش نانولوله هاي كربني باز شده مي باشد.

كاوشگرهاي ديناميكي از سه قسمت اصلي به نام چكش، مخروط نفوذ و ميله هاي رابط تشكيل شده اند و برخلاف آزمايش نفوذ استاندارد معمولاً نياز به حفر گمانه نمي باشد. در اين آزمايش يك قطعه مخروطي شكل با هندسه مشخص به عنوان مخروط نفوذ در اثر سقوط وزنه اي معين (چكش) از ارتفاع مشخص بر روي ميله هاي رابط بين آنها، در نقطه اي از خاك نفوذ مي كند و تعداد ضربه لازم براي مقدار نفوذي مشخص (معمولاً بين10 تا 20 سانتيمتر) به عنوان نتيجه آزمايش ثبت مي شود. با توجه به مزاياي كاوشگرهاي ديناميكي، كاوشگر ديناميكي افقي (HDCP) جهت ارزيابي پارامترهاي مهندسي ديواره هاي عمودي در حاكها شده است.

فرآيند استفاده از يك روش سيستمي طراحي محيط كشت ميكروارگانيسم، براي افزايش توليد محصول زيست بنيان بهينه سازي توليد محصول زيستي يكي از چالش‌هاي اساسي در راستاي دستيابي به توسعه پايدار است. استفاده از ابزارهاي مهندسي ژنتيك براي همه ميكروارگانيسم‌ها كار ساده‌اي نيست و احتمال اثربخش نبودن دست ورزي علي رغم هزينه‌هاي فراوان، وجود دارد. بنابراين در اين طرح ايده طراحي محيط كشت بهينه به كمك مدل متابوليكي به‌جاي طراحي سويه ارائه‌شده است. در اين روش ابتدا به كمك استراتژي ارائه شده جهت طراحي گونه، ژن‌هاي مؤثر در افزايش و كاهش توليد اتانول شناسايي شد و سپس، فعال‌كننده‌ها و بازدارنده‌هاي اختصاصي آنزيم ژن‌هاي هدف و غلظت بهينه آن‌ها مشخص شد. نتايج نشان مي‌دهد كه افزودن مواد يون روي و تريتون X-100 به‌عنوان بازدارنده و ماده‌هاي سرم آلبومين گاوي، گليسرول، مركاپتواتانول و دي سيكلو هگزيل اوره به‌عنوان فعال‌كننده‌ منجر به افزايش بازده توليد مي‌شود. اتانول توليدي از حدود 1 گرم بر ليتر در محيط كشت اوليه به 5/13 گرم بر ليتر در محيط كشت بهينه طراحي‌شده، افزايش پيدا كرد. اين استراتژي مي‌تواند براي ساير محصولات مهم زيست بنيان مانند پروتئين‌هاي نوتركيب و آنتي بادي‌هاي مونوكلونال و همچنين، توليد محصول در ميكروارگانيسم‌هايي كه براي آن‌ها ابزار ژنتيكي تعريف‌نشده است، مورداستفاده قرار گيرد.

بر اساس اين طرح آب شور وارد مخزن آب شور تعبيه شده در داخل سامانه شده و توسط سيستم پيش گرمايشي و كنترل دماي آب شور ورودي، پيش گرمايش شده بعد از رسيدن به دماي بهينه، در اين دما ثابت نگهداشته شود. سپس المنت هاي تعبيه شده داخل كانال هواي داغ فعال شده و توسط فن (دمنده) از طريق كانال هواي داغ وارد سامانه اصلي مي شود. پس از آنكه دماي داخل سامانه به مقدار بهينه مدنظر رسيد، كريستال هاي پيزوالكتريك عامل ايجاد امواج فراصوت كه داخل مخزن آب شور جايگزاري شده اند، شروع به كار نموده و باعث اتميزه شدن آب شور و توليد بخار سرد مي شوند. بخار سرد توليد شده توسط دمنده ديگري به سمت بالا حركت داده شده و با هواي داغ ورودي برخورد مي كنند. بعد از طي مسير داخلي سامانه، آب نمك زدايي شده از طريق خروجي سامانه دريافت مي شود و مقدار پساب با ميزان شوري بالا از طريق خروجي كف سامانه، از سيستم خارج مي شود.

هدف از اين اختراع صرفه جويي در مصرف آب در زمينه كشاورزي و باغداري است. به اين شكل كه براي هركدام از مواضع بر اساس نياز آن و با دقت بالا، آبياري صورت مي گيرد. با اين روش از فرسايش خاك و شور و قليايي شدن آن، جلوگيري مي شود. هم چنين زمين هاي كشاورزي، غرقابي و باتلاقي نمي شوند. با اين دستگاه آبياري، مي توان آسيب جوندگان را به حداقل رساند. ميزان آبياري برخلاف ساير شيوه ها، در اين روش، بدون نياز به تجهيزات الكترونيكي و سيستم هاي كامپيوتري قابل كنترل مي شود. هم چنين كليه ي مراحل بدون حضور و سركشي زياد انسان، با دقت انجام مي گيرد. ميزان استهلاك كاهش مي يابد و دخالت ابزار و انسان به حداقل مي رسد. ميزان آب به ميزان مشخص تقسيم شده و در ابتداي مسير، انباشته نمي شود و به همان ميزان به انتهاي مسير نيز مي رسد. آب از مخزن اصلي توسط پمپ با فشاري بيش از يك اتمسفر توسط شبكه اي از لوله ها و اتصالات پلي اتيلن، به مخازن كه به صورت خودكار پر و خالي مي شوند، منتقل مي شود. حجم اين مخازن بر اساس حجم مورد نياز هر نوبت آبياري محاسبه شده و تعيين مي شود. در هر نوبت آبياري هر مخزن به ميزان حجمش پر از آب مي شود و در اين هنگام ورود آب به مخزن قطع شده، دريچه خروجي آب مخزن باز شده و آب براي آبياري موضع مورد نظر خارج مي شود و بصورت قطره اي محل مورد نظر را آبياري مي كند. بعد از خالي شدن مخزن ، شناور مخزن كه مانع ورود آب شده بود، همچنان اجازه ورود آب را در يك نوبت نمي دهد و اين امر كمك مي كند تا آب، در ابتداي مسير انباشته نشود و به يك ميزان مشخص به مخزن هاي ديگر برود و حجم آنها را پر كند. اين عمل تا آخر مسير مخزن هاي حجمي ادامه دارد. بدين ترتيب از فرسايش خاك، شور و قليايي شدن آن،باتلاقي شدن زمين هاي كشاورزي، آسيب جوندگان به لوله ها و هدر رفتن آب جلوگيري مي شود.

امروزه بهره¬برداري از جلبك ها در ابعاد صنعتي، كشاورزي، دارويي و غذايي ابعاد بسيار گسترده¬اي يافته و تكنولوژي مدرن براي توليد و بهره¬برداري از جلبك¬ها در كشور¬هاي صنعتي و پيشرفته جهان مورد استفاده قرار مي¬گيرد. در اين مطالعه ضمن بررسي روش¬ها (سانتريفيوژ؛ فيلتراسيون و لخته سازي با ماده كيتوزان) در نحوه توليد خمير جلبكي نانوكلروپسيس اكولاتا (Nannochloropsis oculata) اثرات ويتامين C و E در افزايش ماندگاري طي 8 هفته نگهداري در دماي يخچال (Cº 4) مورد بررسي قرار گرفت. براي توليد خمير جلبكي ابتدا جلبك مورد نظر در شرايط كشت استاندارد توليد شده و سپس در مرحله رشد لگاريتمي با استفاده از سانتريفيوژ در شتاب rpm 12000 تهيه شدند. مقدار تراكم جلبك در خمير جلبكي با استفاده از اين روش در دامنه 03/0 ± 1010 × 8/1 سلول در ميلي¬ليتر به دست آمد. با استفاده از Evans Blue ميزان زنده¬ماني سلول¬ها در ابتداي كار بدست آمد. سپس نمونه¬هاي جلبكي تحت تيمارهاي مختلف ويتاميني شامل ويتامين C به ميزان w/w 1/0%، ويتامين E به ميزان w/w 1/0% و مخلوط دو ويتامين به نسبت مساوي و به ميزان w/w 1/0% قرار گرفتند و در يخچال به مدت 2 ماه نگهداري شدند. آزمايش¬هاي ميكروبي (بار باكتريايي كل، باكتري¬هاي سرما¬دوست و باكتري¬هاي دريايي كل)، آزمايش¬هاي شيميايي (اندازه¬گيري تيوباربيتوريك اسيد، مجموع بازهاي نيتروژني فرار و pH) و تعيين درصد زنده¬ماني به صورت دوره¬اي هفته اي يك بار، تعيين پروفيل اسيد چرب و آناليز تقريبي در طي شروع، ميانه و انتهاي دوره نگهداري انجام گرديد. نتايج نشان داد كه درصد زنده¬ماني در هر دو تيمار ويتامين C و E در انتهاي دوره نسبت به گروه كنترل بيشتر بود كه حاكي اثر مثبت نگهدارنده¬ها دارد. در مجموع بار باكتريايي در گروه نگهدارنده¬ها كمتر از گروه شاهد بود. مقادير باز¬هاي نيتروژني فرار و pH در گروه حاوي ويتامين C كمتر از گروه شاهد بود. تيمار حاوي ويتامين E موثرترين تيمار براي كاهش ميزان تيوباربيتوريك اسيد بود. ميزان زنده¬ماني در طي دوره بالا و مواد افزودني به عنوان نگهدارنده مناسب اين فرآورده عمل نمودند. در مجموع نتايج اين تحقيق نشان از توليد خوب خمير جلبكي با استفاده از روش سانتريفيوژ و عملكرد مناسب ويتامين ها در حفظ و نگهداري آن بود.