اين اختراع در زمينه مبارزه با موريانه به عنوان يكي از مخرب ترين آفات ساختماني ارائه شده است. مشكل موجود در مقابله با موريانه ها، استفاده بيش از اندازه و ناصحيح سموم ضد آفات به خصوص سموم مبارزه با موريانه مي باشد. خطرات ناشي از مصرف سموم شيميايي و مبارزه با آفات باعث گرديده محققين درصدد يافتن سموم حشره كش ايمن و ناپايدار (در طبيعت) برآيند. در گذشته از حشره‌كش‌هاي كلره براي كنترل موريانه‌ها در سطح وسيع استفاده شده و بسيار موثر بوده است، اما اين سموم در خاك پايدار هستند و پايداري آنها مشكلات زيست محيطي فراواني را ايجاد كرده است. در سال‌هاي اخير تلاش محققان در جهت استفاده از تركيبات شيميايي مصنوعي و مواد بيولوژيكي بوده است. بنابراين مصرف گسترده‌ي حشره‌كش‌ها بايد با تكيه بر آگاهي از اكولوژي و رفتار موريانه‌ها و استفاده از روش‌هاي بيولوژيكي و يا مواد شيميايي بي‌خطر براي محيط‌زيست، انسان‌ها و موجودات غير هدف باشد. هدف از اختراع حاضر ، كاهش دوز مصرفي سم مبارزه با موريانه، افزايش اثربخشي سم ايميداكلوپرايد در مبارزه با موريانه، استفاده از فرمولاسيون جديد با زيست سازگاري بالا و بدست آوردن فرمولاسيون اختصاصي براي مبارزه عليه موريانه ها مي باشد. بدين منظور نانوكپسول هاي توخالي از جنس اتيل سلولز به عنوان مواد تغذيه اي و بي خطر براي موريانه ها كه درون آن ها توسط سم ايميداكلوپرايد پر مي شود سنتز شد. اين امر در واقع تهيه نوع جديدي از طعمه مسموم براي مبارزه با موريانه ها به شمار مي آيد كه با قرار گرفتن سم ايميداكلوپرايد درون اين نانوكپسول هاي خوراكي براي موريانه ها، توانايي تشخيص مسموم بودن اين طعمه، از موريانه هاي هدف سلب مي شود. با تهيه كپسول هايي با اندازه نانو (كمتر از 100 نانومتر) به كاهش ميزان دوز مورد نياز و اختصاصي ترشدن اين تركيب براي از بين بردن موريانه ها دست يافته شده است.