امروزه شاهد پيشرفت هاي زيادي در تعامل علوم با يكديگر به خصوص حوزه هاي مكانيك و پزشكي هستيم. اين موضوع در دهۀ اخير مابين حوزه هاي تصويربرداري و بافت شناسي با علم مواد و مكانيك رشد چشمگيري داشته است. بدين سبب ما نيز برآن شديم تا با اختراع حلقه اي ارتباطي، هرچند كوچك، زنجيره مشترك بين علم ERCP در حوزه پزشكي و مكانيك و مهندسي طراحي و ساخت مواد را مستحكم تر كنيم. در اين اختراع با بهره گيري از تجربيات و اندوخته هاي خود از ابزار و وسايل كاربردي جهت نمونه برداري از بافت مجاري صفراوي در حين عمل ERCP و كمك گرفتن از علم نوين مهندسي، سعي داريم نمونه اي كاربردي تر با عملكرد بهتر و كم خطر از گايد بيوپسي را توليد كنيم تا در حين عمل ERCP شاهد Failure كمتر و نتايج بافت شناسي بهتر و همچنين عوارض ناشي از نمونه برداري در مجرا به ميزان كمتر باشيم. در اين روش در هر بار وارد كردن گايد به مجرا مي توان چندين نمونه از مكان هاي مختلف، به جاي يك يا دو نمونه به ازاي هربار وارد شدن گايد بيوپسي، برداشت كرد و نماي بهتري از سلول هاي سازنده مجراي صفراوي دريافت كرد كه خود سبب بهتر شدن پاسخ بافت شناسي و نهايتاً تصميم گيري براي بيمار خواهد شد. اين اختراع از مخزني كوچك كه به يك ساكشن متصل مي باشد تشكيل شده است. اين ساكشن با برقرار كردن فشار هواي منفي در فضاي داخلي مخزن، كه خود در لومن مجراي صفراوي جاي گذاري شده است، سلول هاي مجرا را به داخل fenestra هاي تعبيه شده در ديواره مخزن مي كشد، سپس با استفاده از كاتر ظريفي كه در ديواره داخلي مخزن است سلول ها بريده شده و به داخل فضاي مخزن مي ريزند تا با خارج كردن گايد به بخش بافت شناسي فرستاده شوند.