متاسفانه هر ساله با شروع فصل سرما و افزايش ميزان مصرف وسايل گرمايشي مانند بخاري گازي شاهد گازگرفتگي بسياري از هموطنان و حتي مرگ آنها هستيم. گاز گرفتگي به دليل نقص در سيستم احتراق و دودكش دستگاه گرمايشي رخ ميدهد؛ به اين گونه كه بعضاً در اثر گرفتگي لوله بخاري محصولات احتراق به بيرون هدايت نميشود و يا به علت نصب غير استاندارد دودكش خاصيت بالاروندگي رخ نميدهد و گازهاي سمي در فضاي بسته خانه پخش ميشود.اين گاز ها بدون بو هستند لذا ساكنين خانه از عدم عملكرد صحيح دودكش با خبر نميشوند و پس از مدتي هوشياري خود را از دست ميدهند. در اين موارد دودكش سرد ميشود و نشانه عدم خروج گاز هاي سمي است. در اين اختراع بر روي دودكش از مواد هوشمند حرارتي استفاده ميشود. اين مواد به علت ساختار مولكولي آنها ميتوانند به حرارت واكنش نشان داده و تغيير رنگ دهند. در اين اختراع از رنگدانه هاي حرارتي استفاده ميشود كه در دماي بالا رنگي خواهد بود و با كاهش حرارت دودكش رنگ آن تغيير ميكند و به اين ترتيب ساكنين منزل به محض مشاهده تغيير رنگ دودكش متوجه خطر و اشكال در سيستم دودكش ميشوند و ميتوانند به سرعت نسبت به قطع گاز و رفع علت آن عمل نمايند.

نيروگاه هاي گازي و بخار اتلاف انرژي زيادي دارند. معمولا از روش هايي مثل سيكل تركيبي براي افزايش بازده استفاده مي شود؛ در اين نيروگاه ها سوخت هاي فسيلي زيادي مورد استفاده قرار ميگيرند. دودكش خورشيدي با كمك تابش خورشيد انرژي توليد مي نمايد اما به تنهايي داراي ضعف هايي مثل مشكل ساخت دودكش با ارتفاع زياد و افت توليد انرژي در ساعات شب است. در اختراع حاضر سيستم نيروگاه دودكش خورشيدي با نيروگاه گازي تركيب مي شود تا بازده اين مجموعه نيروگاهي افزايش يابد و ضعف هاي هر دو سيستم از بين برود و بخشي مهمي از توان توليد شده با انرژي هاي تجديدپذير تامين مي شود. در اين مجموعه يك دودكش خورشيدي در كنار توربين گازي قرار مي گيرد. از گاز هاي خروجي اين توربين در نيروگاه دودكش خورشيدي براي كاهش ابعاد دودكش و افزايش بازده در طول ساعات شب استفاده ميشود در مجموع نيز بازده كلي مجموعه نيروگاهي افزايش خواهد يافت.

در اختراع موجود بر خلاف آتل‌هاي عملكردي شكستگي بازو (Sarmiento Brace) قبلي، تنها دو بخش فوقاني و تحتاني بازوي بيمار با آتل پوشش داده مي‌ شود و در واقع تحت فشار مستقيم آتل قرار مي‌گيرد بنابراين با وجود همين يك نكته (وجود نگهدارند‌ه‌هاي بالايي و پايين) انتظار مي‌رود كه آتل مورد بحث در اين اختراع فشار كمتري را به بازوي شكسته بيماران اعمال كند و بنابراين بيمار احساس راحتي بيشتري داشته باشد. يك ايراد قابل تصور براي اين ساختار، كاهش احتمالي پايداري آتل و برهم ريختن خواص بيومكانيكي آن در ثابت نگه داشتن قطعات شكسته است. اما در اين اختراع ما با تعبيه بازوها(ميله‌ها)ي قابل تنظيم مستحكم بين دو بخش آتل پايداري قابل قبولي را براي اين آتل ايجاد نموده‌ايم. اين ميله‌ها علاوه بر اضافه كردن پايداري لازم به كليت ساختار آتل، با دارا بودن يك مفصل گوي و كاسه در قسمت مياني و همچنين دو بسط پيچي در دو انتهاي خود (براي تنظيم طول هر ميله) قابليت تنظيم ارتباط بين قطعات استخواني شكسته را به آتل اضافه نموده‌اند و در واقع نكته متمايزكننده اين نوع از آتل‌هاي قابل تنظيم با آتل‌هاي سنتي پيشين مي‌باشند.

پيچ ثابت‌سازي شكستگي‌هاي مفصل ساكروايلياك به گونه‌اي طراحي شده است كه كه در تمام انواع شكستگي‌ها مفصل ساكروايلياك بتواند در عين ايجاد پايداري كافي، حركات ضروري مفصل را نيز حفظ كند. در طراحي اين پيچ دو بخش ابتدايي و انتهايي رزوه‌دار درنظر گرفته شده است. بعد از قرارگيري كامل پيچ، اين دو بخش ابتدايي و انتهايي دقيقا در محل مفاصل ساكروايلياك دو طرف قرار خواهند گرفت. بنابراين از اين پيچ مي‌توان هم در موارد شكستگي يكطرفه و هم شكستگي‌هاي دوطرفه مفصل ساكروايلياك استفاده كرد. جهت پيچش رزوه‌ها در هر دو سمت همسو با هم (ساعتگرد) خواهد بود. همسو بودن جهت رزوه‌ها موجب مي‌شود كه قدرت پيچ در ثابت كردن شكستگي بسيار بيشتر از زماني باشد كه رزوه‌ها در جهات مختلف باشد. جنس پيچ از تيتانيوم مي‌باشد كه يكي از بهترين متريال‌هاي مورد استفاده در پيچ و پلاك‌هاي ارتوپدي است كه مقاومت (Stiffness) بالايي دارد و اين منجر به عملكرد بهتر پيچ و جوش خورد بهتر و سريع‌تر شكستگي ‌مي‌گردد. پيچ در حدي انعطاف پذيري طراحي خواهد شد كه در هنگام راه رفتن مانع حركات طبيعي مفصل ساكروايلياك نشود و در عين حال از مقاومت قابل قبولي برخوردار باشد. ۳ عامل اساسي در رسيدن به اين هدف، (۱) وجود رزوه صرفاً در دو بخش ابتدايي و انتهايي پيچ و (۲) همسو بودن جهت رزوه‌ها و (۳) جنس متريال استفاده شده براي ساخت پيچ است.