آنزيم لكاز قادر است يك تك الكترون را از ساختار بنزن ديولي يا ساختارهاي مشابه (به عنوان دهنده الكترون) گرفته و با انتقال آن به مولكول اكسيژن (به عنوان پذيرنده الكترون) فرم راديكال كاتيون سوبسترا و يك مولكول آب ايجاد نمايد. راديكال آزاد توليد شده در مرحله بعد ممكن است با مكانيسم خودبخودي و يا به كمك لكاز وارد واكنش هاي اكسيداسيون كامل و يا پليمريزاسيون گردد. مدياتور به عنوان يك واسطه الكتروني عمل مي كند كه توسط آنزيم اكسيد شده و توليد راديكال هايي مي كند كه قادر به اكسيد كردن سوبستراهاي غير فنلي با پتانسيل ردوكس بالا است. تثبيت همزمان آنزيم لكاز و تركيب واسطه TEMPO (2,2,6,6-Tetramethyl-1-piperidinyloxy) روي بستر سيليكاتي SBA-15 (Santa Barbara Amorphous)، كاتاليست هيبريدي هتروژني چند عاملي ايجاد مي كند كه دو بخش كاتاليتيكي مجزا داشته و قالبيت بازيابي آنزيم و مدياتور آن را بطور همزمان فراهم مي آورد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه آنزيم و مدياتور در حفره هاي يكسان از طريق پيوند كووالانسي تثبيت شده اند. حضور دو سايت كاتاليتيكي مجزا در مجاورت يكديگر موجب افزايش كارايي كاتاليست هيبريدي مذكور خواهدشد.

با توجه به ضرورت هاي جهت اندازه گيري دقيق و سريع داروها، به ويژه در موارد باليني و پزشكي قانوني و همچنين، معايب اكثر روش هاي تجزيه اي موجود نسبت به روش هاي الكتروشيمايي، طراحي و ساخت حسگرهاي الكتروشيميايي جديد با ويژگي هايي از قبيل: روش تهيه آسان، گزينش پذيري و حساسيت زياد، پاسخدهي سريع، سادگي و با قيمت مناسب بسيار مورد توجه مي باشد. در اين اختراع از پليمرهاي قالب گيري شده مولكولي كه داراي ويژگي هاي منحصر به فرد از جمله گزينش پذيري بالا، هزينه كم، سادگي تهيه، پايداري و استحكام زياد، قابليت بكارگيري در محيط هاي مختلف، مانند حلال هاي آلي و يا در دماهاي بالا مي باشند به عنوان عنصر شناسايي در تهيه حسگرهاي الكتروشيميايي استفاده شد. حسگر الكتروشيميايي جديد مبتني بر نانوپليمرهاي قالب مولكولي براي تعيين حساس و گزينشي داروي ميدازولام تهيه گرديد. نانوذرات پليمر قالب مولكولي براي ميدازولام با روش پليمريزاسيون رسوبي تهيه شده و سپس در اصلاح تركيب الكترود خمير كربن جهت تهيه حسگر استفاده گرديدند. روش هاي ولتامتري چرخه اي و ولتامتري موج مربعي جهت اندازه گيري هاي الكتروشيميايي مورد استفاده قرار گرفتند. اين حسگر به طور موفقيت آميزي براي تعيين ميدازولام در فرمولاسيون دارويي و نمونه ادرار انسان با درصدهاي بازيابي بالا مورد استفاده قرار گرفت.

در اين اختراع، يك حسگر الكتروشيميايي جديد مبتني بر پليمر قاب گيري شده مولكولي(MIP) براي تشخيص انتخابي داروي ضد افسردگي، سرترالين (STR) توسعه داده شده است. براي سنتز نانوذرات MIP از روش پليمريزاسيون رسوبي در حضور سرترالين هيدروكلرايد به عنوان مولكول الگو استفاده شد. اين حسگر با تثبيت يك لايه بسيار نازك از سوسپانسيون گرافن / MIP بر روي الكترودهاي صفحه – چاپي كربني (SPCE) دست ساز توسعه يافته است. زوج ردوكس K3[Fe(CN)6] / K4[Fe(CN)6] به عنوان يك كاوشگر براي بررسي پاسخ حسگر با استفاده از روش‌هاي ولتامتري چرخه‌اي و ولتامتري پالسي تفاضلي مورد استفاده قرار گرفت. آزمايش‌هاي اتصال سرترالين نشان داد كه SPCE هاي اصلاح‌شده با لايه گرافن / MIP ، توانايي بسيار بالاتري براي جذب سرترالين نسبت به SPCEهاي اصلاح‌شده با گرافن / NIP دارند. عوامل مؤثر بر پاسخ حسگر مانند تركيب لايه گرافن / MIP ، pH استخراج، زمان پيش تغليظ و سرعت هم زدن محلول نمونه، بهينه شدند. در شرايط بهينه، حسگر حساسيت خوبي (177.25 µA L µmol-1) براي سرترالين با محدوده خطي 5.0 × 10−9 to 8.0 × 10−7 M (R2 = 0.9971) و حد تشخيص1.99 × 10−9 M نشان داد. اين حسگر، با موفقيت براي سنجش سرترالين در نمونه هاي قرص و سرم انساني با مقادير بازيابي در محدوده 97.98–101.33% استفاده شد

ديابت يك بيماري مزمن است كه در اثر نقص ارثي يا اكتسابي در ترشح انسولين و همينطور در نتيجه پاسخ دهي كاهش يافته اندام به انسولين ترشح شده بوجود مي آيد. چنين نقصي باعث افزايش سطح گلوكز خون مي شود كه اين وضعيت به نوبه خود مي تواند بسياري از سيستم هاي بدن شامل عروق خوني و اعصاب را تخريب كند. بازدارنده هاي آلفا گلوكوزيدازي همچون آكاربوز و گليبوز و ميگليتول به مقدار وسيعي در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو مورد استفاده قرار مي گيرند. از جمله تركيباتي كه تمايل خوبي در مهار آنزيم آلفا-گلوكوزيداز از خود نشان داده است، كومارين و مشتقات آن مي باشد. مشتقات تريازول با پايه كومارين به عنوان تركيبات ضد ديابتي اميدواركننده از طريق مهار آلفا-گلوكوزيداز معرفي شده است. دو تركيب با نام عمومي N-aryl-2-(4-(((2-oxo-2H-chromen-4-yl)oxy)methyl)-1H-1,2,3-triazol-1-yl)acetamide سنتز شده است و پتانسيل بازدارندگي آلفا گلوكوزيداز آن‌ها مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس داده‌هاي به‌دست‌آمده، هر دو مشتق اثر بازدارندگي عالي در برابر α-گلوكوزيداز و همچنين در مقايسه با آكاربوز نشان دادند (تركيبات 8a و 8b به ترتيب داراي IC50s برابر 5/3 و 4/6 ميكرومولار بوده‌اند). مطالعات سنجش آنزيمي نشان داد كه تركيب 8b يك مهاركننده رقابتي با مقدار ثابت مهار 2/2 ميكرومولار است.