اختراع فرمولاسيون سنتز نانوايمپلنت پيشرفته دندانپزشكي با استفاده از كامپوزيت‌هاي بيو‌سازگار و آنتي‌ميكروبيال، شامل نانوذرات نقره (AgNPs)، تيتانيوم دي‌اكسيد (TiO₂)، سيليكا مزوپورس (MSN)، هيدروكسي‌آپاتيت (HAp)، گرافن اكسيد (GO)، و زئوليت (ZnO) است. نانوذرات نقره به‌عنوان عامل ضدباكتريايي و تيتانيوم دي‌اكسيد براي تقويت مكانيكي و ضدباكتريايي تحت تابش UV استفاده مي‌شود. سيليكا مزوپورس براي بارگذاري و رهايش كنترل‌شده مواد دارويي و هيدروكسي‌آپاتيت براي بهبود زيست‌سازگاري و استحكام مكانيكي به كار مي‌روند. گرافن اكسيد به‌عنوان تقويت‌كننده مكانيكي و ضدباكتريايي و زئوليت به‌عنوان حامل دارويي و عامل ضدباكتريايي در تركيب افزوده شده‌اند.پلي‌اتيلن گليكول (PEG) به‌عنوان پايداركننده پراكندگي نانوذرات و پلي سيد لاكتيك (PLA)، پلي اسيد گليكوليك (PGA) و پلي‌اتر اتر كتون (PEEK) به‌عنوان پليمرها و ماتريكس‌هاي زيست‌سازگار استفاده مي‌شوند. اصلاح‌كننده كولين (CSA) نيز به‌منظور جلوگيري از تجمع نانوذرات و تثبيت پراكندگي آن‌ها در تركيب گنجانده شده است. اين نانوكامپوزيت‌ها با استفاده از فرايندهاي هم‌زني، التراسوند، و آسياب گلوله‌اي سياره‌اي به‌صورت پودر در مي‌آيند و سپس تحت فشار و جوش حرارتي (Sintering) در دماهاي بالا به شكل نهايي ايمپلنت تبديل مي‌شوند. آزمايش‌هاي ميكروسكوپي (TEM , SEM) ، مكانيكي (كششي، فشاري و سختي)، و زيست‌سازگاري انساني به‌منظور ارزيابي كيفيت و عملكرد نهايي انجام مي‌شود. تحليل‌هاي FTIRو تست‌هاي پايداري حرارتي نيز براي تأييد پايداري شيميايي و سازگاري محصول نهايي به‌كار مي‌روند. اين رويكرد دقيق، توليد ايمپلنت هاي با كيفيت بالا با خواص مكانيكي و بيولوژيكي پيشرفته را كه براي كاربردهاي پيشرفته پزشكي و دنداني مناسب است، تضمين مي كند.