در اين اختراع سعي شده است كه براي اصلاح اختلال ايجاد شده در بدن از اصول آناتوميكي بدن كمك گرفته شود به گونه ايي كه وقتي عصب راديال فلج مي شود عصب دهي به عضلات اكستنسور اينديسيس، اكستنسور ديجيتي مينيمي، اكستنسور ديجيتروم، اكستنسور كارپي رادياليس لونگوس و برويس و اكستنسور كارپي اولناريس مختل مي شود و باعث مي شود كه بيمار نتواند دست خود را راست كند و به مرور زمان دست بيمار در حالت خم خشك مي شود در اين ارتز كانال ها و كابل هايي وجود دارد كه در واقع همان مسير تاندون عضلات مي باشد و نيرويي كه از طريق ارتز به دست بيمار وارد مي شود باعث مي شود كه عملي همانند عمل عضلات صورت بگيرد بسته به اينكه عصب از كدام قسمت آسيب ديده باشد ميزان درگيري عضلات هم متفاوت است به گونه ايي كه اين امكان وجود دارد كه درگيري فقط در مفاصل انگشتان و يا هم درانگشتان و هم در مچ دست باشد در اي نوع ارتز هم ما مي توانيم با توجه به اينكه مچ درگير شده است يا نه مشخص كنيم كه ارتز بايد شامل قسمت هاي حمايت كننده مچ بشود و يا نه .