اين اختراع به ادعاي "محلول گياهي كنترل كننده جوانه زني سيب زميني" اختصاص دارد. اين اختراع به حوزه كشاورزي و تكنولوژي نگهداري محصولات كشاورزي مربوط ميشود. سيبزميني محصولي استراتژيك است كه نگهداري مناسب آن براي تنظيم بازار است. حدود 25 درصد محصول توليدي طي دوره نگهداري آسيب ديده يا فساد مي شود. جوانه‌زني از علل عمده آن است. گرچه كلروپروفام و پرتودهي قادر به كنترل جوانه زني سيبزميني در انبارها است اما بروز برخي مشكلات كيفي در سيب‌زميني و اقبال روزافزون به مصرف غذاهاي ارگانيك، كاربرد اين روشها را با چالش مواجه كرده است. در پاسخ به اين نياز، محلولي گياهي بر پايه اسانسهاي مونوترپني گياهان معطر، آب و حلالهاي آلي حمل كننده آنها ساخته شده است كه مصرف آنها در فواصل و مقادير منظم، ميتواند جوانه زني سيب زميني را به شكل برگشت پذير به تاخير اندازد. اين تركيب حاوي عصاره خشك شده نعنا ( 40 %) و گشنيز (20 %) ، رازيانه (12 % ) و زيره سياه ( 28 %) است: تركيب توليدي فوق در نهايت حاوي 375/2 درصد مواد موثره آلي مونوترپني، استري و كتوني با نسبت نركيب زير است كه از طريق آزمايشات كروماتوگرافي تعيين شده است: «آلفا-لينالول» (33 %)، «آنتول، فنكون، استراگول، و متيل كاويكول» (جمعاً 25 %) «ژرانيول» (5/3 %)، «استات ژرانيل» (1/4 %)، «بورنئول» (2/2 %)، «منتوفوران» (3 %) ، «منتون»( 23 %)، «پيپريتون» (5/1 %)، «پولگون» (3 %) و« پينن » ( 7/1 %). محلول مورد ادعا سمي نيست. اثرات جانبي مضر بر كيفيت و مزه سيب زميني يا فراورده هاي آن ندارد.

اين اختراع به ادعاي \\" روش توليد خشكبار بدون باقيمانده گوگرد آزاد\\" اختصاص دارد. اين اختراع به حوزه كشاورزي و صنايع غذايي و تكنولوژي توليد برگه ميوه جات مربوط مي‌شود. امروزه صنعت خشكبار در جهان به يك تجارت 2 ميليارد دلاري بدل شده است. در اين بين دستيابي به بازارهاي مصرف و افزايش درآمد توليد كنندگان بخش كشاورزي منوط به افزايش كمي و كيفي محصولات كشاورزي و فرآورده هاي آنها است. ايران يكي از 5 كشور عمده توليد كننده محصولات باغي به شمار مي‌رود، با اين حال ايران سهم ناچيزي ازتجارت ميوه‌هاي خشك (برگه) را در اختيار دارد. به لحاظ ارزش نيز متأسفانه برگه توليدي ايران قيمتي كمتر از 1 دلار دارد؛ كه حكايت از پايين بودن كيفيت خشكبار برگه ‌اي توليدي ايران دارد. در كنار كاستي هاي مختلف، وجود مقدار فراوان باقيمانده گوگرد ( SO2 ) آزاد در خشكبار توليدي از جمله مهمترين دلايل بي اقبالي خشكبار ايراني در بازار جهاني است. به اين ترتيب در حالي كه تلاش وافري براي افزايش درآمدهاي غير نفتي كشور در راستاي تحقق اقتصاد مقاومتي در جريان است، ارزش افزوده قابل توجهي در بخش باغباني كشور به دليل وجود باقيمانده گوگرد زياد و ارزان بودن قيمت توليدات ايراني از دست مي‌رود. در پاسخ به نياز در حال گسترش و فزاينده تمايل بازارهاي مصرف و سازمان‌هاي ناظر بر توليد و تجارت مواد غذايي بر توليد خشكبار با كمترين مقدار نگهدارنده هاي شيميايي و گوگرد، روش چند مرحله اي(BSD1D2D3) خشك كردن ابداع و معرفي شده است. اساس روش مورد ادعا بر فرايندهاي تركيب شده آنزيم بري، اسمز معكوس، گوگردزني تقليل يافته، خشك كردن 3 مرحله‌اي (در دما، رطوبت نسبي و فشار خاص و تنظيم شده) استوار است و به دليل توانايي در جلوگيري از تغيير فرم سولفيت به سولفات و ممانعت از تشكيل لايه سخت سطحي در ميوه در حال خشك شدن، و باقيمانده گوگرد آزاد اندك از ساير روش هاي توليد خشكبار قابل تمايز است. سرعت خشك شدن در اين روش 15 درصد سريعتر از روشهاي مرسوم بوده و در كنار حفظ نرمي و رنگ درخشان بافت، باقيمانده گوگرد كل و آزاد در ميوه به ترتيب به كمتر از 100 و 4 پي پي ام تقليل مي يابد.