امروزه در بيمارستان¬ها، كلينيك¬ها و مراكز صنعتي توليد دارو و تجهيزات پزشكي لازم است مواد و لوازم مختلف قبل از مصرف استريل شوند. حصول اطمينان از استرليزاسيون مي¬تواند به وسيله نشانگرهاي صحت استرليزاسيون انجام شود. همچنين به كمك اين گونه شناساگرها به كنترل و چك كردن دماي لازم براي استرليزاسيون پرداخته مي¬شود. بدين منظور تلاش¬هاي بسياري جهت ساخت شناساگرهاي دما و زمان صورت گرفته است. مشكلي كه در بعضي شناساگرهاي ساخته شده وجود دارد اين است كه بدون در نظر گرفتن كاربرد آن¬ها از يك سري مواد تقريبا سمي استفاده شده كه جهت كار در بيمارستان¬ها مناسب نمي¬باشند و يا قيمت مواد مصرفي آنها نسبتا بالاست و نشانگرهاي ساخته شده قيمت بالايي دارند. هدف توليد نشانگرهايي است كه علاوه بر دقت كافي در ساخت آن¬ها از موادي استفاده شود كه نه تنها سمي نمي¬باشند بلكه از لحاظ هزينه نيز مقرون به صرفه خواهند بود. جهت ساخت اين شناساگر ابتدا اوره، گليسرول، اتانول و بافر را با يكديگر مخلوط نموده و به جهت ساخت محلولي يكنواخت¬تر محلول به هم زده مي¬شود و سپس به منظور اسيدي نمودن محيط، مقاديركمي از مخلوطي از دو اسيد اضافه مي-شود و در نهايت به محلول در حال هم زده شدن مخلوط دو معرف (بروموتيمول بلو و بروموكرزول ارغواني) افزوده مي¬شود و يك محلول غليظ يكنواختي كه به رنگ زرد مي¬باشد حاصل مي¬شود و سپس با قرار گرفتن تحت درجه حرارت 180سانتي گراد به مدت 35 دقيقه و يا تحت دماي 160 سانتي گراد و به مدت 120 دقيقه تغيير رنگ از زرد به سبز رخ مي¬دهد . همان¬طور كه در بالا بدان اشاره شد اين شناساگر از دسته شناساگرهاي دما و زمان است كه وابسته به تغيير اسيديته يا pH محيط مي¬باشد. با توجه به كاربرد اين شناساگر كه تحت دو دماي 180 و 160 درجه سانتيگراد جهت فرايند استرليزاسيون در حرارت خشك به كار مي¬رود بنابراين با افزايش دما، زمان نيز كاهش مي¬يابد و بالعكس. با شناساگر ساخته شده طي 35 دقيقه تحت دماي ˚c180 و بعد از گذشت 120 دقيقه تحت دماي ˚c180 تغيير رنگ مايع نشانگر محلول رخ مي¬دهد و اين خود گواهي از صحت استرليزاسيون تجهيزات و وسايل مي¬باشد. نشانگرهاي توليد شده از اين دسته شامل نشانگرهايي است كه محلول تشكيل دهنده آن شامل مواد آلي هستند كه توانايي ابتدا ذوب شدن و سپس تجزيه شدن تحت قرار گرفتن در دماهاي بالا را دارند و از طرفي تجزيه شدن اين ماده آلي خود سبب تغيير pH در اين محلول خواهد شد. در شناساگر ما ماده آلي به كار رفته، اوره مي¬باشد. يكي از مزاياي مهم ساخت اين گونه شناساگر¬ها صرفه¬جويي در مصرف انرژي برق است. متاسفانه معمولا در صورت عدم استفاده از اين گونه شناساگرها، به دليل عدم اطمينان از استريل شدن مواد و تجهيزات، كاربر آون را براي مدت زمان بيشتري روشن نگه مي¬دارد. با استفاده از اين نشانگر، تغيير رنگ واضح آن در اثر تغيير pH محلول، تحت دما و زمان مناسب در فرايند استرليزاسيون تاييد مي¬شود.

آناليز از مجموع جمعيت گلبول¬هاي سفيد نمونه خون، با استفاده از يك اندازه¬گيري نوري اتوماتيكي در يك دستگاه آنالايزر ( فلوسايتومتري) به عنوان يك مرحله مفيدي در پاتولوژي پزشكي است كه از طريق آن مي¬توانند اطلاعات مهمي براي شناسايي و تشخيص بيماري ، بهبودي و جلوگيري از پيشرفت آن را به ما بدهد. پيش از مرحله آناليز اتوماتيكي يك مرحله ليز كردن گلبول¬هاي قرمز خوني و پايداركردن گلبول¬هاي سفيد خوني است، كه توسط يك مايع لايزكنندگي بافري صورت مي¬گيرد. هدف توليد محلول ليزكننده¬اي است كه در ساخت آن¬ از موادي استفاده كنيم كه نه تنها سمي نمي¬باشند بلكه از لحاظ هزينه نيز مقرون به صرفه خواهد بود. محلول ساخته شده حاوي مواد شيميايي آلي و معدني است كه با تنظيم PH و osmolarity مناسب مي¬تواند بهترين نتيجه و عملكرد در تشخيص بيماري را داشته باشد. براي تهيه محلول لايزكننده ابتدا نمك بافر تريس-HCL در مقدار مشخصي از آب ديونيزه حل شده و PH محلول بافر تا رسيدن به ۵/۷ توسط كلريدريك اسيد تنظيم مي¬شود و سپس نمك سديم كلرايد تا رسيدن به غلظت ۶٪ به آن اضافه و سپس جهت ليزكردن گلبول قرمز به آن ۰۰۲/۰ گرم سديم دودسيل سولفات اضافه مي¬شود. به جهت افزايش مقاومت گلبول¬هاي سفيد خون از تخريب لازم است مقدار كمي از محافظ گلبول سفيد خون مانند سرم آلبومين استفاده شود و در آخر به موجب افزايش ماندگاري از نگه دارنده مناسب استفاده مي¬شود. محلول لايزكننده پس از ساخت به نمونه خون حاوي EDTA و آنتي بادي اضافه مي¬شود و پس از شستشوي كامل نمونه خون به منظور خارج كردن تمام گلبول¬هاي قرمز لايزشده، نمونه خون به دستگاه فلوسايتومتري تزريق و سه گروه از گلبول¬هاي سفيد خون شامل لنفوسيت¬ها، مونوسيت¬ها و نوتروفيل به راحتي در گراف از يكديگر قابل شناسايي و جداسازي مي-باشند. ديگر جنبه مهم از ساخت اين محلول و سپس تزريق آن به دستگاه فلوسايتومتري صرفه¬جويي در زمان تشخيص بيماري است كه در صورت استفاده از روش¬هاي سنتي، در جداسازي نه تنها زمان¬بر بلكه عدم تكرارپذيري بالاي آن نشان از خطاي كار مي¬باشد.