ساخت مایع لایزیز بافر جهت شمارش گلبول های سفید خون با استفاده از دستگاه فلوسایتومتر

خلاصه اختراع :

آنالیز از مجموع جمعیت گلبول های سفید نمونه خون، با استفاده از یك اندازه گیری نوری اتوماتیكی در یك دستگاه آنالایزر ( فلوسایتومتری) به عنوان یك مرحله مفیدی در پاتولوژی پزشكی است كه از طریق آن می توانند اطلاعات مهمی برای شناسایی و تشخیص بیماری ، بهبودی و جلوگیری از پیشرفت آن را به ما بدهد. پیش از مرحله آنالیز اتوماتیكی یك مرحله لیز كردن گلبول های قرمز خونی و پایداركردن گلبول های سفید خونی است، كه توسط یك مایع لایزكنندگی بافری صورت می گیرد. هدف تولید محلول لیزكننده ای است كه در ساخت آن از موادی استفاده كنیم كه نه تنها سمی نمی باشند بلكه از لحاظ هزینه نیز مقرون به صرفه خواهد بود. محلول ساخته شده حاوی مواد شیمیایی آلی و معدنی است كه با تنظیم PH و osmolarity مناسب می تواند بهترین نتیجه و عملكرد در تشخیص بیماری را داشته باشد. برای تهیه محلول لایزكننده ابتدا نمك بافر تریس-HCL در مقدار مشخصی از آب دیونیزه حل شده و PH محلول بافر تا رسیدن به ۵/۷ توسط كلریدریك اسید تنظیم می شود و سپس نمك سدیم كلراید تا رسیدن به غلظت ۶٪ به آن اضافه و سپس جهت لیزكردن گلبول قرمز به آن ۰۰۲/۰ گرم سدیم دودسیل سولفات اضافه می شود. به جهت افزایش مقاومت گلبول های سفید خون از تخریب لازم است مقدار كمی از محافظ گلبول سفید خون مانند سرم آلبومین استفاده شود و در آخر به موجب افزایش ماندگاری از نگه دارنده مناسب استفاده می شود. محلول لایزكننده پس از ساخت به نمونه خون حاوی EDTA و آنتی بادی اضافه می شود و پس از شستشوی كامل نمونه خون به منظور خارج كردن تمام گلبول های قرمز لایزشده، نمونه خون به دستگاه فلوسایتومتری تزریق و سه گروه از گلبول های سفید خون شامل لنفوسیت ها، مونوسیت ها و نوتروفیل به راحتی در گراف از یكدیگر قابل شناسایی و جداسازی می-باشند. دیگر جنبه مهم از ساخت این محلول و سپس تزریق آن به دستگاه فلوسایتومتری صرفه جویی در زمان تشخیص بیماری است كه در صورت استفاده از روش های سنتی، در جداسازی نه تنها زمان بر بلكه عدم تكرارپذیری بالای آن نشان از خطای كار می باشد.