در طول چند دهه‌ي اخير، رشد جمعيت و صنعتي شدن كشورها توجه زيادي را به حذف آلاينده‌ها از محيط‌زيست معطوف كرده است. در اين بين آلودگي آب از اهميت بسزايي برخوردار است زيرا كيفيت آب به‌طور مستقيم بر سلامت انسان و حيات‌وحش اثر مي‌گذارد. بنابراين تصفيه‌ي پساب‌ها قبل از رهايش آن‌ها به محيط‌زيست، يك نياز ضروري مي‌باشد. روش‌هاي مختلفي براي حذف آلاينده‌ها از آب و پساب‌ وجود دارد كه ازجمله‌ي آن‌ها مي‌توان به تبادل يون، الكترودياليز، جذب سطحي و فناوري غشايي اشاره كرد. در بين روش‌هاي فوق، از اولترافيلتراسيون غشايي به‌عنوان يك روش موثر با عملكرد ساده و دوستدار محيط‌زيست به‌طور گسترده استفاده شده‌است كه در اين فرآيند، غشا يك لايه‌ي نازك با ضخامت مشخص است كه براي جداسازي انتخابي اجزاي يك سيال بر اساس نيرو محركه‌ي اختلاف فشار، از آن استفاده مي شود. در بين غشاهاي اولترافيلتراسيون، پلي‌اترسولفون به علت مقاومت شيميايي و پايداري حرارتي بالا يكي از پركاربردترين انواع غشاها است. گرفتگي و كاهش شار در طول فرآيند اولترافيلتراسيون، اقتصاد اين فرآيند را محدود مي‌كند. به عبارت ديگر، شار بالا، ميزان پس‌زني خوب حل‌شونده و مقاومت گرفتگي اندك ازجمله پارامترهايي هستند كه در عملكرد غشا تاثير بسزايي دارند و به‌طور عمده به ساختار حفره‌ها و خواص سطح غشا بستگي دارند و در بسياري از موارد، كليد بهبود عملكرد غشا در خود غشا و اصلاح آن است و به پيش تصفيه خوراك و طراحي ماژول بستگي ندارد. ازجمله مشكلات موجود در زمينه‌ي سنتز كامپوزيت‌هاي غشايي شامل پليمر/ ماده‌ي پركننده ، ناسازگاري بين نانوذره با ماده‌ي پركننده است؛ در حالي كه اين مساله بيشتر در غشاهاي جداسازي‌هاي گاز رايج است اما اثر خود را بر فرآيندهاي وارونگي فاز نيز مي‌گذارد. بنابراين نياز به يك پركننده‌ي جديد به‌منظور رفع اين مشكل كاملا محسوس است. مواد با چارچوب‌هاي فلزي - آلي، دسته‌ي جديدي از مواد كريستالي متخلخل هستند كه از واحدهاي فلزي و پيوند‌دهنده‌هاي آلي تشكيل شده‌اند و به علت ساختار حفره‌ها و خواص شيميايي قابل كنترل سطح، تخلخل و سطح ويژه بالا گزينه‌هاي‌خوبي براي اصلاح سطح هستند. تركيب نسبي يون‌هاي فلزي با پيونددهنده‌هاي آلي منجر به ايجاد موادي با سايز حفره‌هاي مختلف شده و اتصال دهنده‌ها، ميليون‌ها امكان اتصال مختلف را ارائه مي‌كنند. از آن‌جايي كه آلومينيوم فومارات يكي از جديدترين مواد با چارچوب فلزي-آلي(MOF ) است و تاكنون اثر آن به عنوان افزودني براي ساخت كامپوزيت‌هاي غشايي مورد بررسي قرار نگرفته است؛ در اين تحقيق، از اين نانوذرات به منظور ساخت كامپوزيت‌هاي غشايي آلومينيوم فومارات/ پلي‌اترسولفون استفاده شد و زاويه تماس آن‌ها به‌منظور بررسي ميزان ترشوندگي غشاها اندازه‌گيري شد. تراوايي غشاها نسبت به آب نيز در يك سيستم اولترافيلتراسيون انتها بسته تحت فشار ثابت مورد بررسي قرار گرفت. ميزان پس‌زني غشاها نيز با عبور نوعي پروتئين گاوي به نام بوين سرم آلبومين (BSA) از غشا در فشار ثابت 2 بار اندازه‌گيري شد.