زمينه اختراع حمل و نقل و ترافيك ميباشد.در طراحي و برنامه ريزي ترافيكي خيابانهاي شهري مشكلات و مسائلي وجود دارد كه ميتواند منجربه افزايش تاخير و ازدحام و همچنين كاهش ايمني استفاده كنندگان از مسير و درنتيجه افزايش احتمال وقوع تصادف گردد.از جمله مناطق محتمل الوقوع تصادف محدوده خط كشي مخصوص عابران پياده است كه علاوه بر احتمال برخورد خودروها با يكديگر احتمال تصادف ميان عابران و خودروها نيز وجود دارد.در اين اختراع با استفاده از قواعد بومي حركت عابران و خودروهاي كشورمان و شبيه ساز cellular automat ،جريان ترافيك در خيابانهاي مستقيم شهري تحت شرايط مختلف (زمان بندي هاي متفاوت چراغ راهنمايي، تعداد و جهات متفاوت لاينهاي عبوري خودروها،عرضهاي متغيير خط كشي عابر پياده،ساعات مختلف شبانه روز ودر نتيجه احجام مختلف خودروها و عابران پياده و...) مدل سازي شده است.محاسبه احتمال وقوع تصادفات با استفاده از شاخصهاي سنجش ايمني ترافيكي ازجمله deceleration to safety و time to collision مي باشدكه بصورت احتمال تصادف ميان عابر و خودرو و همچنين خودرو و خودرو مشخص مي گردد.در نتيجه با استفاده از اين سيستم و تشخيص ميزان احتمال تصادف، ميتوان مشكل ترافيكي را در محدوده شناسايي و برطرف كرده و طراحي ترافيكي ايمن تري براي خيابانهاي شهري ايجاد كرد.