تعيين مقدار باقيمانده سديم هيدروسولفيت در قند به روش ولتامتريك. بلانكيت يا سديم هيدروسولفيت (Na2S2O4 )، ماده شيميايي گوگردداري هست كه در صنايع غذايي بخصوص صنعت قندريزي براي رنگبري و سفيد كردن قند استفاده مي‌شود. حد مجاز باقيمانده مواد شيميايي گوگرددار در قند و شكر، طبق استاندارد كدكس غذايي و سازمان استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران به ترتيب 15 و 10 ميلي گرم در كيلوگرم اعلام شده است. روش‌هاي اندازه‌گيري كه براي اين ماده مضر در استاندارد ايران تعريف شده به‌دليل پيچيدگي بالا و زمان بر بودن، داراي دقت كم و خطاي بالا مي‌باشد. شايان ذكر است روش هاي به كارگرفته شده در آزمايشگاه هاي كنترل مواد غذايي عبارت اند از روش يدي سنجي (بيشترين كاربرد) و روش اسپكتروفتومتري، كه هر 2 روش براي سنجش مقدار انيدريد سولفورو (SO2 ) باقيمانده در شكر تعريف و به كارگرفته مي شود، اين در حالي است كه در صنعت قند و قندريزي از ماده بلانكيت استفاده مي شود كه اين خود عاملي مي باشد تا اكثر واحدهاي قندريزي نسبت به نتايج اعلامي از سوي مراكز آزمايشگاهي معترض باشند چون معتقداندكه ميزان مصرف اين ماده شيميايي در واحدهاي مربوطه طبق استاندارد و در حد مجاز مي باشد. طبق فرمول(1) ماده اي كه به عنوان باقيمانده بلانكيت مورد سنجش واقع مي شود، ماده ديتيونيت( S2O4) مي باشد. روش‌هاي الكتروشيمي به ويژه روش ولتامتري داراي مزاياي بي‌شماري در اندازه‌گيري انواع مواد و عناصر هستند. لذا در اين كار تحقيقاتي و پژوهشي بر آن شديم با راه‌اندازي دستگاه ولتامتر/پلاروگراف (شكل 1) و تعريف روش جديد براي دستگاه پلاروگراف(جدول 3)، از اين متد جهت اندازه‌گيري مقدار باقيمانده بلانكيت در قند با دقت بالا استفاده كرده و در حقيقت راه حل جديدي براي رفع مشكل اين صنعت بيان كنيم. از مزاياي اين روش دقت زياد حد تشخيص (جدول 5)، درصد بازيابي تقريبا 100% (جدول 4)، ضريب همبستگي نزديك يك (نمودار 2)، دستيابي سريع به نتايج سنجش، كه به صورت پيك نرم افزاري توسط يارانه متصل به دستگاه رسم مي شود (نمودار 1).

Production of synbiotic doogh with regulatory effects on gastrointestinal activity and laxatives يبوست، يك اختلال شايع دستگاه گوارش است كه مبتنـي بـر علايـم ميباشد كه باعث دفع مدفوع دشوار، نـاقص بـا و تعـداد دفعـات كـم مي گردد. شيوع يبوسـت در جهـان حـدود 2-28 درصـد و در ايران 4/1-37 درصد گزارش شده است. با توجه بـه شـيوع بـه نسبت بالاي يبوسـت، عـوارض فـراوان آن، بـر اثـر سـبك زنـدگي و كيفيت زندگي بيمـار، اخـتلال در كـارايي و فـرد هزينـه هـاي گـزاف تشخيص و درمان، اين اختلال گوارشي به يك معضل مهـم بهداشـت عمومي تبديل شده است. دوغ از نوشيدنيهاي سنتي ويـژه ايـران اسـت و حاصـل تخمير لاكتيكي شير است، كه ماده خشك آن از طريق رقيق كردن ماست (پس از تخميـر)يـا شـير دوغ سـازي (پـيش از تخمير) استاندارد شده باشد. در حال حاضر دوغ از مقبوليـت و مصرف بالا در ايران برخوردار بوده و ميزان مصرف سـرانه و توليد صنعتي آن در سالهاي اخير رشد قابل توجهي داشـته است. مصـرف محصـولات پروبيوتيـك در كنترل آلودگي هاي روده اي، تنظيم جمعيت ميكروفلور روده، بهبود يبوست، پيشگيري و درمان اسهال، كاهش علائم عـدم تحمل لاكتوز، كاهش كلسـترول خـون، پيشـگيري از ايجـاد سرطان و جلوگيري از اثرات جنبي درمان بـا آنتـي بيوتيـك مفيد است فيبر غذايي به كربوهيدرات هاي غير قابل هضم در گياهان گفته مي شود حتي اگر بدن نتواند فيبر را هضم كند مصرف مقدار كافي از اين ماده مغذي براي سلامتي روده بسيار مهم است. در اين طرح براي اولين بار در دنيا از مخلوط پروبيوتيك هاي بومي ايران و فيبر نشاسته ذرت در دوغ براي رفع مشكل خشكي مزاج افراد داراي كم تحركي دستگاه گوارش استفاده شد. مصرف روزانه يك ليوان از دوغ سين بيوتيك فرموله شده، اثر چشمگيري در بهبود عملكرد سيستم گوارشي بيماران مبتلا به ناراحتي هاي دستگاه گوارش داشت. دوغ توليد شده از لحاظ ارزيابي حسي امتياز بالاتري نسبت به نمونه شاهد كسب كرده است. اين دوغ براي اولين بار در دنيا توليد شده كه اجزاي آن به ترتيب شامل: اجزاي ثابت ماست (48%)، آب (48%)، نمك (2%)، و اجزاي متغير تركيب شامل فيبر نشاسته ذرت (%2) و گونه هاي مختلف پروبيوتيك (cfu 106). تركيات پس از مخلوط شدن در ظرف ها بسته بندي و كدگذاري شدند و در دماي يخچال به مدت 45 روز نگهداري شدند