در اين اختراع با عنوان ذرات سيليكون با خلوص بالاي 94 درصد با اندازه حفرات در محدوده زيرميكروني در انرژي هاي آسياكاري متفاوت سنتز شد. بر خلاف روش هاي رايج همچون روش هاي حرارتي، احتراقي، و روش سنتز ارائه شده به علت عدم نياز به استفاده از روش هاي پيچيده و هزينه بر و توليد در زمان كوتاه، مقرون به صرفه است و سيليكون توليدشده به اين روش به دليل مساحت ويژه بالا، اندازه حفرات مزوپور و خلوص بالاي 94% مي تواند در صنايع مختلف مورد بهره برداري قرار گيرد. همچنين استفاده از ماده اوليه خاكستر سبوس برنج، كه پيروليز يك پسماند كشاورزي محسوب مي شود و با توجه به سهولت روش و ارزاني ماده اوليه سبوس برنج به صورت جهاني، امكان انجام فرآيند در حجم بالاي اين ماده تقويت مي شود. در اين اختراع ساختار سيليكون با استفاده از منيزيوترمي به روش آلياژسازي مكانيكي توليد گرديده است. در اين اختراع پودر سيليكون با اندازه حفرات مزوپور توليد شده است. اين پودر از آسياكاري مكانيكي پودرهاي عنصري منيزيوم، اكسيد سيليسيوم حاصل از پيروليز سبوس برنج و يك رخداد مكانوشيميايي با هزينه پايين در دماي محيط به دست آمده است. محصولات واكنش به وسيله ميكروسكوپ الكتروني روبشي گسيل ميداني (FESEM)، پراش سنج پرتو ايكس (XRD) و طيف سنجي فلوئورسانس پرتو ايكس (XRF)، اندازه گيري ميزان سطح ويژه، حجم و توزيع حفرات (تخلخل) با روش چندنقطه اي برونار-ايمت-تلر، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج آناليز اين محصولات نشان داد كه سيليكون نانوساختار با ساختار بلوري و با اندازه ذرات بين زير ميكروني در انرژي هاي‌ آسياكاري (با توجه به مدت زمان هاي نگهداري مختلف) حاصل مي شود. زمان آسياكاري براي توليد ذرات سيليكوني به روش ابداع شده در اين اختراع حدود 15 دقيقه است كه منجر به سنتز محصول مياني حاوي سيليكون مي شود كه پس از عمليات ليچينگ اين محصول، ساختار سيليكون داراي حفراتي با اندازه كمتر از 50 نانومتر است و سطح ويژه BET m2.g-1 01/134و خلوص 94 درصد مي شود.

در طرح ارائه شده با عنوان \\" توليد سيليكاي متخلخل با اندازه نانومتري و خلوص بالا از ماده اوليه سبوس برنج \\"، روشي براي سنتز سيليكا (SiO2) با اندازه ذرات نانومتري از ماده اوليه ي سبوس برنج ارائه شده است. اندازه ي سيليكاي تشكيل شده پس از كلسيناسيون در هوا اساسا در بازه ي نانومتري است. بنابراين خواص مطلوب آن مي تواند به پيشرفت كاربرد آن در زمينه هاي مختلف هم چون پوشش دهي، صنعت كامپيوتر، توليد چيپ سيليكوني، توليد سيليكاژل، محصولات داروئي و سراميك ها منجر شود. برخلاف روش هاي موجود براي سنتز نانوذرات سيليكا هم چون استفاده از پيش ماده هاي سيليكا كه انرژيبر و گران و گاهي مخرب محيطزيست هستند، سيليكا بيوژنيك تهيه شده از سبوس برنج مقرون به صرفه است. در اين طرح، كلسيناسيون به عنوان روشي آسان براي سنتز سيليكا در اندازه ذرات مختلف، استفاده شده است. به منظور بهبود خلوص نانوذرات سيليكا، سبوس تحت فرآيند شستشوي اوليه با محلول اسيد هيدروكلريدريك قرار گرفت تا با حذف فلزات قليايي و آلودگيهاي ناشي از برداشت و آسياب كاري سبب افزايش خلوص ماده نهايي با اين روش گردد. نانوسيليكاي به دست آمده، به سبب خلوص و تخلخل مناسب، كاربرد‌هاي فراواني را در صنعت داراست.

فريت هاي نوع M دسته اي از مواد مغناطيسي هستند كه با توجه به قيمت تمام شده ارزان آن ها كاربرد زيادي در صنعت يافته اند. يكي از اين نوع فريت ها كه به عنوان ماده مغناطيسي سخت شناخته مي شود هگزافريت باريم BaO.6Fe2O3 است. در برخي كاربردهاي مغناطيسي از جمله محيط هاي ذخيره اطلاعات كه در آن ها نياز به ثبت و حذف مكرر اطلاعات است بايد از نيروي پسماندزداي بالا اجتباب كرد. در اين اختراع هگزافريت باريم جهت تغيير خواص مغناطيسي به منظور قابليت استفاده براي محيط هاي ذخيره اطلاعات با قابليت ذخيره و پاك كردن مجدد اطلاعات تحت عمليات آسياكاري به همراه نانوفيبر كربني قرار گرفت. در اثر آسياكاري هگزافريت باريم به صورت جزئي احياء شده و با توليد نانوكامپوزيت هاي BaFe12O19/Fe3O4 نيروي پسماندزدا كاهش يافت. اندازه متوسط كريستاليت هگزافريت باريم در كامپوزيت حاصل از 50 و 70 ساعت آسياكاري، 16 و nm 9 بود. تصوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي نيز اندازه متوسط ذرات براي نمونه 50 ساعت آسياكاري را nm 30 نشان داد. اندازه گيري هاي خواص مغناطيسي نشان داد نيروي پسماند زدا و مغناطش اشباع براي نانوكامپوزيت حاصل از 50 ساعت آسياكاري به ترتيب به Oe 9/202 و emu/g 1/17 رسيد.