فرآيندهاي تغيير شكل پلاستيك شديد به عنوان روش هايي براي توليد مواد بالك فوق ريزدانه و نانوساختار محسوب مي گردند كه موجبات افزايش استحكام مواد به چند برابر مقدار اوليه توسط اعمال كرنش هاي برشي شديد به ماده را فراهم مي آورند. مشكل عمده‌ي اين فرآيندها امكان ناهمگن شدن كرنش اعمالي به قطعه كار فرآوري شده است كه اين امر باعث ايجاد اختلاف ميكروساختار و خواص مكانيكي در نقاط مختلف قطعه نهايي مي‌شود كه در اين ابداع با معرفي فرآيند برش جزء به جزء چند محوره (MAIS) سعي گرديده است كه به كمك حركت چند سنبه در جهات مختلف در حين تغيير شكل اين نقيصه برطرف شده و مقدار كرنش بسيار بالايي تا حدود 10 بعد از انجام چندين پاس فرآيند به نمونه و از طريق چرخاندن نمونه بعد از هر پاس اعمال شود تا بدين وسيله امكان ريزدانگي بيشتري در سرتاسر نمونه فراهم آيد. از آنجايي كه با توجه به علم مواد، اعمال كرنش موجبات افزايش مقدار نابجايي ها در ميكروساختار مواد و تشكيل مرزدانه هاي جديد را فراهم مي آورد و از سوي ديگر دشوار شدن حركت نابجايي ها در ميكروساختار مواد از جمله روش هاي استحكام بخشي آنها مي باشد، لذا محصول فرآوري شده با اين فرآيند سختي و استحكام بسيار بيشتري را نسبت به نمونه اوليه دارا مي باشد.