بهينه كردن فرآيند خالص سازي الياف نخل خرما جهت تهيه الياف ليگنوسلولزي استفاده از الياف گياهي براي تقويت محصولات بيوكامپوزيتي اخيرا مورد توجه محققين قرار گرفته است. ليگنين موجود در اين الياف باعث كاهش خصوصيات مكانيكي بيوكامپوزيت ها مي شود لذا با تيمار قليايي ليگنين موجود در الياف كاهش داده مي شود. در اين پژوهش به بهينه سازي فاكتور هاي موثر در فرآيند كاهش ليگنين الياف خوما شامل درصد وزني آب اكسيژنه، هيدرواكسيد سديم، دما و زمان تيمار پرداخته شده تا اليافي با حداقل ليگنين و حداكثر استحكام كشش بدست آيد. آزمايشات براساس طرح مركب مركزي چرخشي با چهار فاكتور و هر يك از فاكتورها در پنج سطح انجام شد. از يك معادله چند جمله اي درجه دوم براي تعريف تابع وابستگي بين متغيرات مستقل و هر متغير وابسته استفاده شد. مقادير پيش بيني شده توسط دو مدل بدست آمده با داده هاي آزمايشگاهي مطابقت خيلي بالايي داشتند R2=0/98 براساس نتايج و بررسي هاي بعمل آمده شرايط بهينه براي متغيرات مستقل مقدار آب اكسيژنه 4/5wt% هيدروكسيد سديم 5/7wt% زمان 16/8 ساعت و دماي 41/9c بدست آمد. در اين شرايط مقدار لينگنين و استحكام كششي به ترتيب 10/23% و 220/08MPa مي باشند. در نهايت از اين الياف ليگنوسلولزي مواد بيوكامپوزيت تهيه شد.

بهينه سازي توليد و خالص سازي بيوديزل با استفاده از ترانس استريفيكاسيون روغن آفتابگردان خروجي اكسيژن از سوخت، ويسكوزيته پايين، عدد ستان بالا و ... مشكلات عمده در تهيه بيوديزل بوده كه روش ترانس استريفيكاسيون مهمترين روش در رفع اين نواقص مي باشد. همچنين روش خالص سازي آب شويي به دليل افزايش آب موجود در سوخت آن را براي استفاده در موتور ناممكن مي سازد كه استفاده از روش تركيبي كربن فعال و سولفات سديم خشك به صورت روش جايگزين مناسب مي باشد.