خلاصه اختراع :

بهینه كردن فرآیند خالص سازی الیاف نخل خرما جهت تهیه الیاف لیگنوسلولزی استفاده از الیاف گیاهی برای تقویت محصولات بیوكامپوزیتی اخیرا مورد توجه محققین قرار گرفته است. لیگنین موجود در این الیاف باعث كاهش خصوصیات مكانیكی بیوكامپوزیت ها می شود لذا با تیمار قلیایی لیگنین موجود در الیاف كاهش داده می شود. در این پژوهش به بهینه سازی فاكتور های موثر در فرآیند كاهش لیگنین الیاف خوما شامل درصد وزنی آب اكسیژنه، هیدرواكسید سدیم، دما و زمان تیمار پرداخته شده تا الیافی با حداقل لیگنین و حداكثر استحكام كشش بدست آید. آزمایشات براساس طرح مركب مركزی چرخشی با چهار فاكتور و هر یك از فاكتورها در پنج سطح انجام شد. از یك معادله چند جمله ای درجه دوم برای تعریف تابع وابستگی بین متغیرات مستقل و هر متغیر وابسته استفاده شد. مقادیر پیش بینی شده توسط دو مدل بدست آمده با داده های آزمایشگاهی مطابقت خیلی بالایی داشتند R2=0/98 براساس نتایج و بررسی های بعمل آمده شرایط بهینه برای متغیرات مستقل مقدار آب اكسیژنه 4/5wt% هیدروكسید سدیم 5/7wt% زمان 16/8 ساعت و دمای 41/9c بدست آمد. در این شرایط مقدار لینگنین و استحكام كششی به ترتیب 10/23% و 220/08MPa می باشند. در نهایت از این الیاف لیگنوسلولزی مواد بیوكامپوزیت تهیه شد.