اختراع فيناسترايد نانوليپوزومال موضعي كه در حوزه سلامت، داروسازي، اين اختراع مرتبط با حوزه فرمولاسيون هاي پوستي نانو و به خصوص دارورساني موثر پوستي به ناحيه هدف كاربرد دارد؛ استفاده خوراكي از فيناسترايد به دليل عوارض شايع و ازار دهنده ان اثر بخشي مناسبي از ان در بالين ديده نمي شود، به همين دليل درمان ريزش موي مردانه ، از طريق رساندن داروي فيناسترايد به صورت نانو ليپوزومال موضعي به صورت موثر و هدفمند به فوليكول مو انجام گرديده است.

اختراع (فرمولاسيون نانو كپسول خوراكي حاوي ويتامين D3 مقاوم به شرايط محيطي و سيستم گوارش بدن انسان) كه در زمينه (صنايع غذايي شاخه مواد غذايي غني شده و دارويي) كاربرد دارد؛ براي حل اين مشكل ( كه كمبود ويتامين D3 سبب بروز انواع سرطان مانند سرطان پروستات، سينه و بيماري هايي نظير مالتيپل اسكلروزيس، ديابت، بيماري هاي قلبي و عروقي مي شود، از آنجايي كه مقادير طبيعي ويتامين D3 در مواد غذايي كم است، جذب اين ويتامين از مواد غذايي بسيار محدود است ) با اين راه حل ( جهت رفع مشكل تخريب ويتامين در محصولات غني شده مي توان از روش نانو كپسولاسيون استفاده نمود. كپسولي شدن فرآيندي است كه در آن ماده زيست فعال مانند مواد مغذي، غذا - دارو با ماده ديگري از جنس زيست پليمر، پليمر سنتزي و يا تركيبات ليپيدي پوشش داده مي شود. اين اختراع به تهيه اين فرمول مي پردازد، كه سبب حفظ D3 در مواد غذايي غني شده مي شود. انجام گرديده است.

اختراع فيناسترايد موضعي كه در درمان ريزش موي آندروژنيك كاربرد دارد. بيماري ريزش موي آندروژنيك شايع ترين شكل ريزش مو در مردان است. از آنجا كه بسياري از نانوذرات ليپيدي جامد SLN ها حاملين مناسبي جهت دارورساني به فوليكول‌هاي مو شناخته شده‌اند، استفاده از آن ها سبب افزايش اثربخشي و كاهش عوارض دارو مي شود. از اين رو فرمولاسيون SLN موضعي فيناسترايد با تجمع بالا در فوليكول مو و افزايش كارايي، براي بهبود اثربخشي اين فراورده در درمان آلوپسي آندروژنيك تهيه شد كه پايداري مناسبي در طول 12 ماه نشان داد. اين فرمولاسيون مي تواند جهت جلوگيري از ريزش مو، رويش مجدد مو و تقويت موهاي كاشته شده در ريزش موهاي آندروژنيك در ناحيه سر مصرف گردد و در داروخانه ها به فروش برسد.

اين اختراع، فرمولاسيون نبولايز شونده نانوذرات جامد ليپيدي (SLN) حاوي ايزونيازيد و ريفامپين جهت اثربخشي بر بيماري سل مقاوم به درمان بوده كه در زمينه داروسازي كاربرد دارد. اين فرمولاسيون براي افزايش اثر بخشي و هم‌چنين كاهش عوارض جانبي اين دو دارو با افزايش غلظت دارو در اطراف باكتري و هم‌چنين افزايش غلظت در ريه به عنوان مهم اثر باكتري مايكوباكتريوم توبركلوزيس طراحي شده است. نانوذرات SLN با قرار گيري در اطرف باكتري مي‌تواند غلظت بيشتري از دارو ايجاد كند كه اين امر باعث كاهش MIC دارو در برابر باكتري مي‌شود. اين فرمولاسيون نيز مي‌تواند رشد سويه‌هاي مقاوم به داروي باكتري مايكوباكتريوم توبركلوزيس را مهار كند. اين امر سبب اثر بخشي دارو در برابر سويه‌هاي مقاوم به درمان مي‌گردد. با تجويز ريوي اين دو آنتي بيوتيك، ايزونيازيد و رفامپين در ريه به عنوان مهم اصلي اثر تجمع يافته و غلظتي بالاتر از بقيه‌ي ديگر ارگان‌هاي بدن ايجاد مي‌كنند كه اين امر سبب كاهش عوارض جانبي گسترده‌ي اين دو دارو مي‌گردد. از مزايي ديگر اين اختراع به روش آسان ساخت و قابليت صنعتي سازي بالاي اين فرمولاسيون اشاره كرد كه با توجه به عدم وجود شكل دارويي SLN نبولايز شونده ايزونيازيد و ريفامپين مي‌توان آن را بعنوان سيستم دارويي جديد معرفي كرد.

عوامل بيماريزاي گياهي خسارات قابل توجهي در پس از برداشت محصولات كشاورزي ايجاد مي كنند. در بين پاتوژن‌هاي گياهي، قارچ‌هاي بيماري‌زاي گياهي يكي از اصلي‌ترين عوامل پوسيدگي در گياهان هستند كه خسارت اقتصادي قابل توجهي را به همراه دارند كه به يك تهديد جدي براي امنيت غذايي جهان تبديل شده است.عليرغم دستاوردهاي چشمگير در توسعه قارچكشهاي شيميايي، فناوري هاي اصلاح نباتات و ساير استراتژي هاي مديريتي براي كنترل عوامل بيماري زاي گياهي، تلفات ناشي از بيماري ها همچنان يك عامل محدود كننده در ماندگاري محصولات كشاورزي در سراسر جهان بويژه در بسياري از كشورهاي توسعه يافته است. با توجه به افزايش مقاومت قارچي و اثرات خطرناك پسماندهاي قارچكشهاي شيميايي براي سلامت انسان و محيط زيست، نياز به بررسي استراتژي هاي مديريت غير شيميايي و سازگار با محيط زيست است. كه استفاده از عوامل كنترل زيستي و متابوليت هاي ثانويه گياهان مثل عصاره ها و اسانس هاي گياهان دارويي يكي از رويكردهاي بالقوه مورد استفاده براي كنترل پاتوژن هاي قارچي در فرايند پس از برداشت مي باشد. اسانس ها به دليل زيست تخريب پذيري، تجديدپذيري، ايمني نسبي، عوارض جانبي كم و خاصيت قارچكشي كانديداي خوبي براي كنترل قارچ هاي بيماري زا هستند. باوجود اين همه مزايا براي استفاده از اسانس گياهان دارويي در مديريت پس از برداشت، اين تركيبات بدليل فرار بودن با مشكلاتي مانند ناپايداري، تبخير و تجزيه در شرايط نامناسب محيطي و شيميايي (نور، اكسيژن، رطوبت، pH) روبرو هستند. براي حل اين مشكلات راهكارهايي ارايه شده است كه يكي از مهم ترين آنها استفاده از فناوري نانو است. نانوكپسوله كردن اسانس باعث انتشار مدوام اسانس مي شود و از تبخير و تعرق آن جلوگيري مي كند و همچنين اثربخشي آن را افزايش مي دهد. بنابراين، نانوكپسوله كردن اسانس براي حفظ و انبارماني محصولات كشاورزي اميدبخش است.