در صورت سالم بودن سيستم عصبي- عضلاني اطراف زانو، بارگذاري بر مفصل زانو، با انقباض به موقع عضلات اطراف زانو همراه بوده كه منجر به بهينه شدن بارگذاري بر سطوح مفصلي زانو مي‌گردد. استئوآرتريت زانو منجر به اختلال در عملكرد سيستم عصبي- عضلاني اطراف زانو مي‌شود. اين اختلال موجب افزايش ميزان بارگذاري بر سطوح مفصلي زانو شده و تشديد تخريب مفصل و وخامت استئوآرتريت زانو را در پي خواهد داشت. هيچ يك از زانوبندهاي مرسوم به بهبود عملكرد عضلات اطراف زانو، مخصوصا عضله چهارسر راني به عنوان ركن مهم در كاهش بارگذاري بر سطوح مفصلي و بهبود استئوآرتريت زانو، كمك نمي‌كنند. تحريك عضلات اطراف زانو به وسيله لرزش، مي‌تواند سبب افزايش فعاليت اين عضلات شده و منجر به جلوگيري از آتروفي اين عضلات و سبب تقويت آنها بگردد. اين افزايش فعاليت عضلاني، به خصوص زماني مفيدتر است كه در فاز مناسبي از راه رفتن ايجاد شود . بنابراين، اين زانوبند داراي سه ويبراتور است كه بر روي بخش خارجي عضلات اطراف زانو قرار گرفته‌اند. هر يك از اين لرزانگرها در فاز مشخصي از راه رفتن فعال شده و منجر به افزايش فعاليت عضله تحريك شده در آن فاز مي‌گردند