در اين مطالعه طراحي، ساخت، بهينه سازي نانوتيوبهاي كربني پگيله و نانوتيوبهاي كربني پگيله حاوي HBS antigen انجام شد و سپس تاثير آنها بر ماكروفاژها و دندريتيك سلولها (به عنوان يكي از اصلي‌ترين سلول‌هاي دخيل در بروز پاسخ‌هاي ايمني) بررسي گرديد. اين بررسي شامل بررسي سميت اين تركيبات با استفاده از تست آپوپتوز به روش فلوسيتومتري و نيز ميزان آزادسازي سايتوكاين‌هاي اينترلوكين 10 و12 (با استفاده از روش ELISA) و بررسي ماركرهاي سطحي CD1a, CD83, CD86, HLADR,7AAD با روش فلوسيتومتري بعد از 3 و 5 روز از زمان مواجه شدن سلولها با نمونه هاي كنترل منفي، LPS، انتي ژن ( واكسن هپاتيت B) نمونه هاي كربن نانوتيوب پگيله در غلظتهاي 25، 50، 100 و 150 ميكروگرم در ميلي ليتر، نمونه نانوتيوب كربني پگيله حاوي آنتي ژن HBS بود. به اين ترتيب تاثير نوع ادجوانت و زيست سازگاري آن، همچنين اثربخشي آن در تحريك سلولهاي ايمني در مقايسه با واكسن Hb توليد شده توسط انستيتو پاستور ايران ؛ در شرايط in vitro صورت گرفت تا كاربرد احتمالي آن‌ها را به عنوان نسل جديدي از ايمونواستيميولاتور ها و ادجوانتها مشخص گردد. در بررسي حاضر تكامل و بلوغ چشمگير سلولهاي دندريتيك و افزايش مناسب شاخص هاي سطحي كمك محرك(CD80 و CD86) و فعاليتي( CD83) متعاقب مواجهه با انواع گروههاي كنترل منفي، LPS، انتي ژن ( واكسن هپاتيت B) نمونه هاي كربن نانوتيوب پگيله در غلظتهاي 25، 50، 100 و 150 ميكروگرم در ميلي ليتر، نمونه نانوتيوب كربني پگيله حاوي آنتي ژن مشاهده گرديد

اختراع حاضر، در مورد ايجاد يك پروتئين استرپتوكيناز كايمر با فعاليت اختصاصي افزايش يافته عليه فيبرين در مقايسه با استرپتوكيناز استاندارد (SKC2) حاصل از سوش استاندارد ATCC 9542 متعلق به استرپتوكوك هاي گروهC (GCS) مي باشد كه به عنوان دارو در درمان اختلالات پاتولوژيك ناشي از ايجاد لخته خون به كار مي رود. ايجاد اين پروتئين استرپتوكيناز كايمر از طريق جابجايي و انتقال دومين بتا ژن استرپتوكيناز سويه والدي ALAB49 متعلق به استرپتوكوك هاي گروه A (GAS)با فعاليت فيبرينوليتيك كم ولي اختصاصيت بالا عليه فيبرين به جاي دومين بتا ژن استرپتوكيناز سويه والدي G88 متعلق به استرپتوكوك هاي گروهG (GGS) با فعاليت فيبرينوليتيك بالا ولي اختصاصيت كم عليه فيبرين انجام شده است. فعاليت اختصاصي مولكول كايمر بدست آمده از اختراع حاضر، در حضور فيبرين نزديك به سه (2.7) برابر در مقايسه با مولكول استاندارد افزايش نشان داده است، ازين رو اين مولكول مي تواند به عنوان جايگزيني از استرپتوكيناز استاندارد در توليد داروي نوتركيب جهت درمان اختلالات ناشي از ترومبوز از جمله سكته قبلي، آمبولي ريوي، ترومبوز عميق عروق خوني بكار برده شود

در اين مطالعه، يك كانديد واكسن پروتئين مولتي اپي توپ Hla-MntC-SACOL0723 را كه با استفاده از روش هاي ايمونوانفورماتيكي طراحي كرده بوديم به پلي ساكاريد 5 و 8 استافيلوكوكوس اورئوس كونژوگه كرديم. اثرات حفاظتي اين كانديد را در مدل سپسيس موشي ارزيابي كرديم. گروه هاي موشي، كانديدهاي پروتئين نوتركيب، كونژوگه پروتئين-پلي ساكاريد و پلي ساكاريد 5 و 8 را از مسير زيرپوستي دريافت كردند. براي ارزيابي نوع پاسخ ايمني القاء شده، سرم موش ها جمع آوري و ميزان IgG توتال و ايزوتايپ هاي آنتي بادي (IgG1 و IgG2a) با روش الايزا انجام شد. فعاليت عملكردي واكسن هاي كانديد با اپسونوفاگوسيتوزيس سنجيده شد. دو هفته بعد از آخرين تزريق، موش ها با سويه ي COL استافيلوكوكوس اورئوس از مسير درون صفاقي عفوني شدند و با ارزيابي ميزان بار باكتري در هموژنات كليه و طحال مورد بررسي قرار گرفت. نتايج ما نشان داد كه كانديد واكسن نوتركيب، سطوح بالايي از پاسخ ايمني هومورال را القاء مي كند. مطالعه ما پيشنهاد مي كند كه مولكول واكسن كونژوگه مي تواند يك كانديد مناسب براي حذف استافيلوكوكوس اورئوس در مدل سپسيس موشي باشند.

اختراع حاضر تحت عنوان " طراحي2 پرايمرجديد جهت تشخيص RNA ويروس هاري(Rabies virus)توسط تكنيكReal Time PCR در سويه هاي در گردش در ايران" مي باشد. و شامل پرايمر هايي از جنس اسيد نوكلئيك است كه ويژه DNAپليمراز ويروس هاري با شماره توالي NC_001542.1:7170-7489 Rabies virus, complete genome براي شناسايي ژن L (نوكلئوكپسيد) در اين ويروس طراحي شده اند.

اختراع حاضر، مربوط به پروتئين L اصلاح شده با ظرفيت اتصال پوياي بهينه به قطعات آنتي بادي حاوي زنجيره سبك كاپا مي باشد و همچنين اتصال اين پروتئين اصلاح شده به عنوان ليگاند به يك بستر پلي مري كه در كروماتوگرافي تمايلي به منظور تخليص قطعات آنتي بادي حاوي زنجيره سبك كاپا از مخلوط پروتئين¬هاي سلول ميزبان استفاده مي¬شود. با توجه به توليد قطعات آنتي بادي دارويي در سلول¬هاي زيستي، به عنوان ابزاري كارآمد براي تخليص اين قطعات آنتي بادي از مخلوط پروتئين-هاي سلول ميزبان استفاده خواهد شد.

در اين مطالعه، يك كانديد واكسن پروتئين مولتي اپي توپ Hla-MntC-SACOL0723 را با استفاده از روش هاي ايمونوانفورماتيكي طراحي كرديم. ميزان تمايل و نقشه برهم كنش بين رسپتور و ليگاند از طريق روش هاي داكينگ و شبيه سازي مولكولار دايناميك (MD) بررسي شد. فعاليت عملكردي پروتئين نوتركيب بوسيله تست اوپسونوفاگوسيتوز ارزيابي شد و بار باكتريايي در بافت هاي آلوده اندازه گيري شد. به منظور مشخص كردن نوع پاسخ ايمني القا شده، سرم موش ها جمع آوري و ميزان IgG توتال و ايزوتايپ هاي آنتي بادي (IgG1 و IgG2a) با روش الايزا انجام شد. آناليز پروفايل سايتوكايني با روش فلوسايتومتري انجام گرفت. ميزان بار باكتري در هموژنات كليه و طحال مورد ارزيابي قرار گرفت. آنتي بادي پلي كلونال اختصاصي عليه پروتئين نوتركيب در بررسي ايمني غيرفعال نيز باعث ايجاد اثر حفاظتي در برابر عفونت استافيلوكوكوس اورئوس سويه ي COL شد. اين پروتئين فيوژن قادر به تحريك همزمان پاسخ هاي ايمني Th1، Th2 و Th17 كه براي حذف عفونت استافيلوكوك اورئوس ضروري است مي باشد. نهايتا مي توان اينطور نتيجه گرفت كه اين پروتئين فيوژن فرموله شده با آلوم مي تواند بعنوان يك كانديد واكسن بالقوه به منظور محافظت در برابر استافيلوكوكوس اورئوس در نظر گرفته شود.

تهيه فرم نانونيوزومه و پگيله جينجرول با روش تزريق اتر و تاثير آن بر سرطان پستان فن آوري جديد در تشخيص و درمان سرطان به وجود آورده است. اخيراً ثابت شده كه مي توان با استفاده از فناوري نانو علاوه بر كاهش عوارض جانبي، كارايي درمان را نيز افزايش داد . پيشرفت در تكنولوژي نانودرماني و نانودارويي اين مسئله را امكان پذير كرده است كه بتوان بطور دقيق بيماري¬هاي حيواني و انساني را مورد هدف قرار داد، در حاليكه باعث كاهش عوارض جانبي نيز مي¬گردد. با وجود پيشرفت هاي زيادي كه در زمينه هاي دارويي و پزشكي در خصوص بيماري سرطان داشته ايم، هنوز در جهت بهبود بيماران سرطاني با مشكلاتي مواجه ايم. داروهايي كه براي درمان سرطان مورد استفاده قرار مي گيرند معمولا داراي اثرات سوءي مي باشند. در اين پژوهش اثر دارو را بعد از نيوزومه كردن دارو مورد بررسي قرار مي دهيم. يك روش براي بهبود پيامد درماني سرطان امكان درمان بيماران بطور همزمان با تركيباتي است كه اثرات داروهاي آپوپتوزي را افزايش مي دهند. نانونيوزومه كردن اثرات منفي داروي جينجرول .را كاهش و اثرات درماني آنرا افزايش مي دهد. پوشانيدن دارو و استفاده از نانو حامل ها باعث رهايش متناوب دارو و بهبود راندمان درمان مي شود. رهايش دارو به كمك غشاء دياليز، به منظور دست يابي به ايده اي در مورد رهايش دارو انجام شدو OD محلول ها را با استفاده از اسپكتروفتومتر در طول موج 282 سنجيديم