يكي از منابع عمد آلاينده هوا در مناطق توليد نفت و گاز مشعل ها هستند در مشعلها به دليل وجود شعله در انتهاي دودكش ، تعيين مستقيم غلظت آلاينده هاي خروجي با استفاده از آناليز مستقيم بسيار سخت تر مي باشد. هر چند در سالهاي اخير برخي روش هاي اندازه گيري نسبتا تخميني جهت اندازه گيري آلاينده هاي حاصل از مشعل هاي گازي ابداع گرديده اند. اما روش هاي مذكور نياز به تجهيزات خاص داشته و داراي خطاي بالا هستند. در اين اختراع براي اولين بار از روش محاسبه معكوس براي تعيين ضرايب انتشار آلاينده هاي حاصل از مشعل هاي گازي شامل NO2 و SO2 و CO استفاده مي گردد. در روش ابداعي براي محاسبه ضرايب انتتشار آلاينده هاي خروجي از مشعل ها، از روش مدلسازي همراه با روش اندازه گيري در سطح زمين استفاده مي گردد اين روش بسيار ساده و كارا بوده و مي تواند ضرايب انتشار مشعل هاي گازي را با دقت بالا تخمين زند. در اين روش با توجه به اينكه اندازه گيري محيطي و دقيق براي آلودگي ناشي از مشعلها صورت مي گيرد تاثير بخري شرايط محيطي نيز در تعيين ضرايب انتشار لحاظ مي گردد از جمله اين موارد سرعت باد است كه بدليل شرايط احتراق باز در مشعل ها مي تواند در كاهش بازده احتراق بسيار موثر باشد. همچنين شرايط خوراك در هر كدام از مشعل ها مي تواند جداگانه در تعيين ضرايب انتشار لحاظ گردد به عنوان نمونه ضرايب انتشار معل هاي گاز اسيدي بسيار متفاوت از ساير مشعل هاي اضطراري هستند در ضرايب انتشار ارائه دشه توسط مراجع هيچ يك از اين شرايط لحاظ نگرديده و ضرايب اننشتاار به صورت يكسان براي همه مشعل ها ارائه دشه است. هر چند ضرايب انتشار محاسبه شده در اين روش داراي عدم قطعيت هستند ولي عدم قطعيت اين ضرايب مي تواند با استفاده از روش دقيق آناليز عدم قطعيت محاسبه گردد.