خلاصه اختراع :

یكی از منابع عمد آلاینده هوا در مناطق تولید نفت و گاز مشعل ها هستند در مشعلها به دلیل وجود شعله در انتهای دودكش ، تعیین مستقیم غلظت آلاینده های خروجی با استفاده از آنالیز مستقیم بسیار سخت تر می باشد. هر چند در سالهای اخیر برخی روش های اندازه گیری نسبتا تخمینی جهت اندازه گیری آلاینده های حاصل از مشعل های گازی ابداع گردیده اند. اما روش های مذكور نیاز به تجهیزات خاص داشته و دارای خطای بالا هستند. در این اختراع برای اولین بار از روش محاسبه معكوس برای تعیین ضرایب انتشار آلاینده های حاصل از مشعل های گازی شامل NO2 و SO2 و CO استفاده می گردد. در روش ابداعی برای محاسبه ضرایب انتتشار آلاینده های خروجی از مشعل ها، از روش مدلسازی همراه با روش اندازه گیری در سطح زمین استفاده می گردد این روش بسیار ساده و كارا بوده و می تواند ضرایب انتشار مشعل های گازی را با دقت بالا تخمین زند. در این روش با توجه به اینكه اندازه گیری محیطی و دقیق برای آلودگی ناشی از مشعلها صورت می گیرد تاثیر بخری شرایط محیطی نیز در تعیین ضرایب انتشار لحاظ می گردد از جمله این موارد سرعت باد است كه بدلیل شرایط احتراق باز در مشعل ها می تواند در كاهش بازده احتراق بسیار موثر باشد. همچنین شرایط خوراك در هر كدام از مشعل ها می تواند جداگانه در تعیین ضرایب انتشار لحاظ گردد به عنوان نمونه ضرایب انتشار معل های گاز اسیدی بسیار متفاوت از سایر مشعل های اضطراری هستند در ضرایب انتشار ارائه دشه توسط مراجع هیچ یك از این شرایط لحاظ نگردیده و ضرایب اننشتاار به صورت یكسان برای همه مشعل ها ارائه دشه است. هر چند ضرایب انتشار محاسبه شده در این روش دارای عدم قطعیت هستند ولی عدم قطعیت این ضرایب می تواند با استفاده از روش دقیق آنالیز عدم قطعیت محاسبه گردد.