اختلال در محلول واكنش يكي از روشهاي مفيد براي تبديل نمودن ليگاندهاي ضعيف در واكنش با يون هاي فلزي به كمپلكس هاي پايدارتر مي باشد در اين تحقيق گلوكز با كاهش دادن ثابت دي الكتريك محلول واكنش سبب افزايش پايداري كمپلكس تاپ هاش 14 گرديد نتايج هدايت الكتريكي گلوكز+آهن نشان داد گلوكز با آهن پيوند شيميايي ايجاد نمي كند با استفاده از روش پتانسيو متريك مشخص گرديد كه در كمپلكس سيترات +آهن دو مول از سيترات با يك مول از آهن (III) پيوند ايجاد مي نمايد همچنين تجزيه و تحليل داده ها بر اساس روابط هيل و اسكاچارد نشان داد كمپلكس سيترات + آهن داراي يك جايگاه پيوندي از نوع تعاوني مثبت مي باشد در كمپلكس سيترات + آهن ماكزيمم جذب در طول موج 380 نانومتر بود و نوع گروه هاي عامل كه در پيوند با آهن شركت داشتند كه از طرق IR اسپكتر و فتومتري تعيين گرديد.