امروزه پديده‌ي خوردگي از جمله مخرب‌ترين و پر هزينه‌ترين پديده‌ها در صنايع مي‌باشد كه سالانه ميليون‌ها دلار صرف جبران اين خسارات در صنايه نفت، گاز، پتروشيمي، صنايع خودروسازي و دريايي و نظاير آن مي‌گردد. يكي از راه‌كارها استفاده از پوشش‌هاي پليمري براي جلوگيري از اين پديده مخرب مي‌باشد. در اين پژوهش، كه ساخت پوشش‌هاي كامپوزيتي ضد خوردگي بر پايه هيبريد اپوكسي- فنوليك حاوي ذرات سيليس اصلاح شده با عامل سيلاني براي فولاد ST12 مي‌باشد، مورد مطالعه قرار گرفته است. براي اين منظور از رزين اپوكسي به عنوان پايه اصلي و رزين فنوليك نوع رزول به عنوان بهبود‌ دهنده شبكه پليمري پوشش استفاده شد. در ادامه ذرات سيليس اصلاح شده در درصد وزني مختلف به پوشش افزوده شدند و پوشش‌هاي حاصل با ضخامت 120 ميكرومتر بر روي صفحات فولادي اعمال شدند و جهت بررسي ميزان خوردگي به مدت 72 ساعت تحت آزمون مه نمكي و محلول 5 درصد NaCl قرار گرفتند. آزمون گرماسنجي تفاضلي پويشي ( DSC) جهت بررسي دماي انتقال شيشه، آزمون‌ طيف‌سنجي مادون قرمز تبديل فوريه ( FTIR) جهت بررسي تغيير شدت نسبي باندهاي جذبي در پوشش و آزمون ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM ) جهت بررسي اثر عامل سيلاني در پراكنش ذرات سيليس در رزين گرفته شد. نتايج آزمون گرماسنجي تفاضلي پويشي حاكي از كاهش گرماي واكنش و كاهش دماي انتقال شيشه براي پوشش داراي ذرات سيليس نسبت به پوشش بدون ذرات سيليس مي‌باشد كه نشان‌دهنده كاهش دانسيته اتصالات عرضي در پوشش است. همچنين ذرات سيليس اصلاح شده با عامل سيلاني از پراكنش بهتري نسبت به ذرات سيليس اصلاح نشده در رزين برخوردار هستند. با افزودن رزين رزول به اپوكسي، علاوه بر بهبود خواص ضد خوردگي، دماي انتقال شيشه پوشش و ميزان جدايش فيلم از سطح كاهش مي‌يابد.