عمل اوري بتن يك فاكتور سيار مهم براي بالا بردن مقاومت بتن مي باشد و عمل اوري تقريبا بعد از باز كردن قالب ها از 3 تا 180 روز ممكن است ادامه داشته باشد به نظر مي رسد ايده ال ترين روش عمل آوري غرقاب كردن كل بتن در آب مقطر است. اين در حالي است كه آهك بوجود آمده در اثر واكنش هيدراتاسيون سيمان در طول اين مدت عمل آوري وارد شبكه هاي نانو لوله هاي موئيتي كه در مقياس 10 به توان 6- تا 10 به توان 9- متر مي باشند شده و مقداري از آن به كمك اين شبكه ها از بتن خارج و به آب اطراف وارد شده و باعث شوره زدن بتن و ايجاد محيط قليايي در آب عمل آوري بتن مي شوند كه اين محيط قليايي تاثير منفي در مقاومت فشاري و دوام بتن دارد. در اين تحقيق مقاومت فشاري نمونه هاي بتني با طرح اختلاط هاي مختلف (نسبت آب به سيمان و مصالح متفاوت با نسبت هاي متفاوت و افزودني هاي بتن) در حالتي كه نمونه ها در طول مدت عمل آوري در يك محلول بافري با انتخاب بافري بر پايه يون كلسيم با توجه به نقش اساسي اين يون در فرايندهاي هيدراستاسيون سيمان قرار داشته است بررسي شد كه با اين كار PH آب عمل آوري ثابت خنثي و تحت كنترل بوده و اين حالت با حالتي كه نمونه ها در آب مقطر عمل آوري شده اند مقايسه گرديد و مشاهده شد كه نمونه هاي عمل اوري شده در محلول بافري و با كنترل سرعت واكنش و آزادسازي گرماي حاصل از واكنش هيدراتاسيون سيمان مقاومت نمونه ها در پايان 28 روز افزايش داشته است و نيز مي توان گفت: دوام بتن را در برابر حملات شيميايي و باران هاي اسيدي افزايش مي يابد.