در دنياي صنعتي و بي¬تحرك امروزي كه بشر در معرض آلاينده¬هاي مختلفي قرار گرفته¬ است، انواع بيماري¬ها نيز گسترش يافته و تحقيقات گسترده¬اي براي درمان اين بيماري¬ها صورت گرفته است. يكي از روشهاي درماني استفاده از عوامل كيليت كننده به عنوان داروست كه متاسفانه در ايران شناخت كمي نسبت به اين روش درماني وجود دارد در حاليكه در كشورهاي اروپايي و آمريكايي اين روش درماني سالها مورد استفاده پزشكان قرار گرفته است و مورد تاييد انجمن غذا و دارو آمريكا (FDA) مي¬باشد. داروي سنتز شده به عنوان يك كيليت كننده (Chelator) بي ضرر و يك آنتي اكسيدانت قوي مي باشد كه مهم ترين منبع آن بافت هاي حيواني به ويژه مغز و عضله است. اين ماده در گياهان يافت نمي شود و حرارت باعث آسيب آن مي گردد، اين آنتي اكسيدانت در بدن به جز وظايف دفع آلاينده ها و كاهش اكسيداسيون استرس، از آسيب گليكيشن (Glycation) نيز جلوگيري مي كند. (گليكيشن به معني اتصال غير آنزيمي گلوكز به پروتئين‌ها است كه باعث تغيير در شكل و عملكرد آن ها مي‌شود ) . به علاوه ال-كارنوزين تنها دي پپتيد شناخته شده است كه جلوي كوتاه شدن تلومر، كه مهمترين عامل پيري (Aging) است را مي گيرد. به اين ترتيب مي توان از ال كارنوزين به دليل خواص متعدد آن به عنوان مولكول جادويي ياد كرد. كاربردهاي درماني ال كارنوزين در بيماري هاي ديابت، آلزايمر، پاركينسون، بيماري هاي قلبي - عروقي و در جوان سازي پوست ثابت شده است و اثرات درماني آن در اوتيسم تحت بررسي است. متاسفانه اين دارو در ايران توليد نمي شود و نمونه هاي خارجي آن هزينه هاي بالايي دارد. اميد است با توليد اين دارو در داخل كشور بتوان از هزينه هاي گزاف واردات آن جلوگيري كرد و كمك ناچيزي به بيماران انجام داد.

تزريق گاز به ميادين نفتي روش بسيار مناسبي براي حفظ توليد و يا افزايش آن در انواع امتزاجي تزريق شناخته مي شود. ناهمگني هاي موجود در سنگ مخزن همواره چالش بسيار جدي براي پياده سازي اين روش مي باشد و باعث مي گردد، گاز تزريقي، تنها نفت موجود در مسير ها و كانال هاي اصلي را توليد كند و بخش عظيمي از نفت در بخش هاي كم تراواي سنگ مخزن باقي بماند. اين موضوع خصوصا در مخازن نفتي ايران كه عمدتا شكافدار هستند، باعث شده است راندمان بازيافت در ايران حدود 20 درصد باشد كه اين به معناي آن است كه حدود 80 درصد از اشباع نفت درجاي مخزن در مسير ها و تخلخل هاي كم تراوا باقي بماند. بازيافت اين بخش از نفت امري بسيار مشكل و هزينه بر مي باشد كه در حال حاضر روش هاي تزريق گاز غني (كه محتوي كات هاي ارزشمند نفتي است و اصولا نبايد مجددا به مخزن تزريق شود) و تزريق فوم بعنوان راه حل در دنيا مطرح شده است. در اين طرح با استفاده از مطالعات تحليلي، و آزمايشگاهي در ابعاد ميكرو مدل و مغزه نشان داده ايم، تزريق گازسرد باعث ايجاد جريان هاي همرفت قوي مارانگوني مي شود و براين اساس نفت باقيمانده در سنگ به سمت مسيرهاي اصلي هدايت مي شود و نهايتا بازيافت مي گردد. نتايج نشان مي دهد كاربرد اين روش در ابعاد مغزه مي تواند منجر به بازيافت 15 درصدي بازيافت نفت (و بيشتر در شرايط مناسب) گردد. جريان همرفت مارانگوني در علوم مهندسي شيمي و ... كاملا شناخته شده است، اما در مهندسي نفت و مهندسي مخزن اين جريان كمتر شناخته شده است و اكثر روش هاي ازديادبرداشت برپايه مكانيسم هاي شناخته شده؛ ثقلي، مويينه و گرانرو تعريف شده اند. لذا كاربرد اين پديده در افزايش بازيافت نفت در دنيا كاملا جديد مي باشد. كارايي اين پديده، اولين بار در مطالعات دكتراي مريم خسروي در تزريق دي اكسيدكربن شناخته شد و طرح حاضر پس از بررسي جنبه هاي مطالعاتي و آزمايشگاهي آن مفتخريم براي اولين بار اعلام كنيم، تزريق گاز سرد جهت ايجاد شوك حرارتي در مخزن روشي بسيار كم هزينه و كارا مي باشد (خصوصا در مياديني كه در حال حاضر داراي تاسيسات سطح الارضي تزريق گاز مي باشند) كه به سادگي منجر به توليد بخش قابل ملاحظه اي از نفت به تله افتاده در مخزن مي شود.

ژلهاي نگهدارنده سرما مي توانند سرما را براي مدت طولاني در خود نگه دارند. از اين ژلها در پزشكي و همچنين در انتقال مواد زيستي ، اعضاي پيوندي ، خون و ... استفاده مي شود. در حال حاضر از مخلوط يخ و نمك براي انتقال و يا نگهداري اعضا پيوندي استفاده مي شود كه به ساختار بافت آسيب مي رساند در صورتيكه ژل سرمازاي ساخته شده نرم بوده و از ديگر مزاياي آن سازگاري با محيط زيست و قابليت استفاده مجدد آن براي چندين باره است. در اين پروژه روش ساخت اين نوع ژل نگهدارنده سرما كه اصطلاحا پليمر سرما زاي نرم ناميده مي شود ارائه مي گردد. براي ساخت ژل مزبور از پلي وينيل الكل به عنوان پليمر تشكيل دهنده ژل استفاده شده است. براي بررسي ميزان ماندگاري سرما در ژل ساخته شده تغييرات دماي اين ژل با زمان اندازه گيري شد. آزمايشهاي انجام شده نشان مي دهد كه ميزان ماندگاري سرما در اين ژل نرم خيلي بيشتر از ژلهاي نرم داخلي و خارجي موجود در بازار است. به عبارت دقيقتر زمان موثر متوسط در يك ژل (پي . سي . اس) حدود 6:45 است. در حالي كه اين زمان براي يك ژل نرم موجود در بازار تقريبا 3 ساعت است. هم چنين در اين مقاله اثر تغيير چگالي در ميزان ماندگاري سرما مورد بررسي قرار مي گيرد كه اين پارامتر مي تواند زمان موثر ژل را افزايش دهد.

يكي از بزرگترين مشكلات گريبانگير بشر مشكل مقابله با ميكروارگانيسم ها است كه در طول زمان در مقابل داروها و مواد ضد عفوني كننده رايج مقاوم شده اند. براي مقابله با اين مشكل راه كارهاي ممكن عبارتند از: الف) تعويض فرمولاسيون مواد و ماده به كار رفته ب) افزايش مقدار مصرفي ماده