با آلودگي محيط زيست توسط سوخت هاي فسيلي و افزايش حرارت زمين در اثر ازدياد گازهاي گلخانه اي حاصل از آن و همچنين منابع رو به اتمام اين سوختها ، دانشمندان به دنبال يافتن روشهايي براي توليد سوخت با استفاده از منابع غير آلاينده بودند، در نتيجه سوختهاي زيستي پيشنهاد گرديد كه با استفاده از منابع گياهي و حيواني توليد مي شوند. يكي از روشهاي نوين براي توليد سوخت زيستي استفاده از ضايعات كارخانجات نيشكر است. از آنجا كه بعد از فرآوري و استخراج شيره قند، مقادير زيادي از ضايعات در اين كارخانجات باقي مي ماند، مي تواند به عنوان منبع مفيد و در دسترس براي توليد محصولات متنوع، از جمله سوخت زيستي مورد استفاده قرار گيرد. طبق اين روش مي توان با استفاده از فروكتوز و گلوكز موجود در ضايعات حاصل از فرآوري نيشكر و با سه مرتبه آبگيري در حضور كاتاليزورهاي اسيدي و با استفاده از اصلاح كننده هاي فاز آبي و آلي، هيدروكسي متيل فورفورال HMF را توليد نمود. سپس HMF بدست آمده را همراه با كتونها و استرهاي مختلف وارد كانيسم تراكم آلدولي و به دنبال آن هيدروژناسيون نموده و آلكان مايع مورد استفاده به عنوان سوخت را توليد كرد.