در اين اختراع سولفات سديم خشك از خاك معدني تنارديت تهيه مي شود اين خاك در ايران به وفور يافت مي شود و مراحل كار به طور خلاصه شامل مراحل زير مي باشد: 1- آسياب كردن سنگ يا خاك معدني 2- شستشوي خاك با آب و يا محلول بازيافتي مراحل بعدي در دماي 28 تا 40 درجه سانتيگراد و تهيه محلول سوسپانسيون حاوي سولفات سديم غليظ، لجن و مواد نامحلول 3- رسوبدهي لجن و مواد نامحلول و جداسازي محلول غليظ و شفاف 4- كريستاليزاسيون محلول غليظ و شفاف در اولين مرحله كريستاليزاسيون در دماي بين 32 تا 20 درجه سانتيگراد و حفظ ارتفاع محلول تا كمتر از 15 سانتيمتر براي توليد كريستالهاي بزرگ نمك گلوبر(سولفات سديم ده آبه) 5- انتقال مادر آب كريستاليزاسيون به مرحله اول شستشوي خاك. 6- ذوب كردن كريستالهاي بدست آمده در دماي 60 درجه سانتيگراد تا كريستالهاي سولفات سديم در آب كريستاله خود حل شوند و سوسپانسيوني شامل محلول اشباع سولفات سديم با دانسيته 335/1 گرم بر ميلي ليتر و كريستالهاي سولفات سديم خشك به نسبت 17% وزني نسبت به كريستالهاي نمك گلوبر ده آبه اوليه بدست آيد و رسوب دهي كريستالهاي سولفات سديم خشك انجام مي شود. 7- محلول اشباع و شفاف بدست آمده از مرحله قبل به دومين مرحله كريستاليزاسيون بازگردانده شده تا سولفات سديم خشك جدا و پس از انجام يك مرحله خشك كردن نهائي بسته بندي گردد.

دراين روش اسيد سولفوريك و سولفات پتاسيم با نسبتهاي استوكيومتري در يك محلول حاوي يونهاي مختلف با غلظت مشخص حل شده و كلريد هيدروژن توليدي به همراه آب تبخير و از محيط واكنش خارج مي گردد. سپس محلول سرد شده رسوب نمكي آن جدا و مادر آب براي واكنش مجدد به قسمت اول منتقل مي شود. رسوب حاصل در آب يا محلول رقيق حاصل از مراحل بعد حل كرده تجزيه مي گردد تا محصول سولفات پتاسيم و مادر آب اشباع از اسيد سولفوريك را ايجاد نمايد. در مراحل تبخير و خارج كردن كلريد پتاسيم توليد شده لازم است به مقدار لازم آب به سيستم تزريق گردد تا غلظت يونها ثابت بماند و بتوان جوهر نمك با درصد خلوص قابل فروش به بازار را بصورت مخلوط آزئوتروپ با آب از محيط واكنش خارج كرد. آزمايشات انجام شده بروي روش انتخابي نشان داده است كه در اثر واكنش بين اسيد سولفوريك و كلريد پتاسيم در دماهاي مختلف محصولات پتاسيم دار متفاوتي به وجود مي آيند كه عبارتند از : K2SO4, K3H(SO4)2, KHSO4, KH3(SO4)2 و در دماهاي مختلف تركيب درصدهاي متفاوتي براي اين مواد وجود دارد لذا با كنترل شرايط دمايي مي توان ميزان اين مواد را در محيط واكنش كنترل كرد. با بررسي وتعيين نقاط فازي در دماهاي متفاوت مي توان شرايط غلظتي و دمائي مناسب براي رسيدن به محصول دلخواه را فراهم كرد كه در اين حالت مكانيسم عمليات تعيين مي گردد. به عبارت ديگر با تغيير نسبت يون هيدروژن به يون پتاسيم در محلول واكنش مي توان هر كدام از محصولات پتاسيم دار فوق را كريستاله نمود و از آنجا كه نسبت اين مواد بسيار وابسته به دما است لذا با كنترل دما و همچنين كنترل نسبت يون هيدروژن به يون پتاسيم مي توان گونه رسوبي دلخواه را با سرد كردن محلول واكنش رسوب داد. حال با توجه به اينكه از بين چهار گونه فوق تنها گونه KH3(SO4)2 در اثر عمليات هيدروليز ساده به سولفات پتاسيم و اسيد سولفوريك تبديل مي شود؛لذا بسيار ايده آل است كه شرايط اين حد واسط مورد نظر قرار گيرد تا بتوان هم مادر آب حاوي اسيد سولفوريك را با انجام عمليات تغليظ ساده به مراحل اول واكنش انتقال داد و هم اينكه بتوان محصول سولفات پتاسيم را با سرد كردن رسوب داده از محيط واكنش جدا گردد. دماي انجام واكنش حدود130 درجه سانتي گراد و نسبت يون هيدروژن به ازاي هر100 گرم محلول80/0 مي باشد.

دستگاه ساخته شده شامل دو عدد مخزن از جنس استنلس استيل 316 بوده و مجهز به سيستم تقطير در خلاء مي باشد كه به صورت غير پيوسته و در مقياس بنچ قادر است آب اكسيژنه 35% را تغليظ نمايد. نحوه آماده سازي و غير فعال سازي سطوح داخلي دستگاه شرح داده شده است. اين دستگاه بهترين وسيله موجود در ايران براي تغليظ آب اكسيژنه است كه بسيار ساده، ارزان و ايمن مي باشد. حجم سيستم تقطير 30 ليتر است كه براي توليد آب اكسيژنه 70% و به ميزان 5 ليتر در ساعت قابل استفاده است. از منو سديم هيدروژن فسفات به عنوان پايداركننده وبه ميزان 03/0% وزني و از نيترات آمونيم به ميزان 3%وزني به عنوان ماده ضد خوردگي استفاده شده است. با غير فعالسازي سطوح داخلي مخازن ، عمليات تغليظ در دو مرحله جداگانه شامل تخليص اوليه و تغليظ صورت مي گيرد. در اين روش آب اكسيژنه با خلوص 35% به روشي بسيار ساده و ايمن به آب اكسيژنه با خلوص 70% تبديل مي شود. روش عملي براي رسيدن به گريدهاي تا 70% وزني آب اكسيژنه مورد بررسي قرار گرفته است.

براي آنكه بتوان پروپيلن گليكول (1و2- پروپان دي ال) (PG) را از منابع غير نفتي و تجديد پذير مثل گليسيرين توليد كرد از واكنش هيدروژنوليز گليسيرين در حضور كاتاليستهاي مخلوط اكسيدهاي فلزي حاوي فلز مس و در دماي 180-250 درجه سانتيگراد و فشار 15-25 اتمسفر و در طي يك مرحله و عبور از حدواسط استول ، پروپيلن گليكول توليد مي شود. در اين اختراع كاتاليزور مناسب توليد پروپيلن گليكول سنتز شده است.