رفتار ساختمان‌هاي بنايي غيرمسلح با انجام آزمايش‌هاي چرخه‌اي درون‌صفحه و ميزلرزان مورد ارزيابي قرار گرفت. در گام دوم، كارايي روش مرسوم بتن‌پاششي در تقويت ديوارهاي بنايي غيرمسلح با انجام آزمايش بر روي نمونه‌هاي تقويت‌شده تحت بارگذاري چرخه‌اي درون‌صفحه مورد بررسي قرار گرفت. سپس، با شناخت رفتار ساختمان‌هاي بنايي غيرمسلح و همچنين عملكرد مقاوم‌سازي به روش مرسوم بتن‌پاششي در بهبود رفتار اين ساختمان‌ها، رويكرد‌هاي جايگزين مقاوم‌سازي ديوارهاي بنايي كه ضعف‌هاي رويكرد مرسوم را پوشش دهد، مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور دو رويكرد مورد بررسي قرار گرفت. در ابتدا، به‌منظور ارائه رويكردي اصلاحي بر روي روش مرسوم بتن‌پاششي كه ضمن بهبود رفتار گهواره‌اي نمونه، سازگاري مناسب‌تري با ديوار بنايي ايجاد نمايد، مطالعات آزمايشگاهي با تاكيد بر مقاوم‌سازي نمونه‌ها بر روي المان‌هاي مرزي تحت بارگذاري درون‌صفحه چرخه‌اي صورت پذيرفت. در رويكرد دوم، به‌منظور كاهش وزن لرزه‌اي و ايجاد سازگاري مناسب‌تر مكانيكي با زيرسازه بنايي، ديوارهاي بنايي غيرمسلح با استفاده از ملات مسلح به شبكه الياف، تقويت و تحت آزمايش قرار گرفتند. براساس نتايج، تقويت ديوارهاي بنايي غيرمسلح به روش ملات مسلح به شبكه الياف به عنوان مناسب‌ترين روش معرفي گرديد. اين روش نه تنها با بكارگيري روش و مصالح مناسب باعث بهبود قابل‌توجه عملكرد لرزه‌اي ديوارهاي سازه‌اي مانند مقاومت، شكل پذيري و جذب انرژي مي‌گردد، بلكه بسيار اجرايي بوده و هزينه‌هاي مقاوم‌سازي را به صورت قابل ملاحظه‌اي كاهش مي‌دهد. در نهايت، با توجه به عدم وجود مدل مناسب براي ارزيابي رفتار نمونه‌هاي تقويت شده به روش ملات مسلح شده به شبكه الياف، مدلي تحليلي به منظور پيش بيني رفتار ديوارهاي تقويت‌شده ا اين روش معرفي گرديد.

سازه‌هاي بتني ممكن است به دلايل مختلفي نياز به تقويت داشته باشند. چندين روش متداول براي تقويت سازه‌هاي بتني وجود دارد كه هر كدام به نوبه خود داراي معايبي مي‌باشند. براي رفع برخي از مهم‌ترين اين معايب از بتن ريزدانه تقويت شده با پارچه شيشه‌اي استفاده شده است. استفاده از بتني ريزدانه تقويت شده با پارچه شيشه‌اي به منظور تقويت ستون‌هاي بتني موجب افزايش ۵۸ درصدي باربري نيروي محوري و ۴۹ درصدي باربري نيروي خمشي شده است. علاوه بر اين، تقويت ستون بتني با بتن ريزدانه تقويت شده با پارچه شيشه‌اي بسياري از مشكلات روش‌هاي پيشين را برطرف نموده و داراي مزايايي چون عدم تغيير در ابعاد المان‌هاي سازه‌اي و عدم افزايش وزن سازه و عدم نياز به ايجاد تمهيداتي براي جلوگيري از خوردگي و آتش سوزي بوده و علاوه بر موارد فوق ماده چسباننده آن با سطح زيرين هم‌خواني كامل داشته و روي سطوح مرطوب نيز قابل استفاده است.

پشم خود رنگ حاوي مقدار زيادي ملانين است كه سبب رنگي شدن آن مي شود. در اين تحقيق رنگبري نخ پشمي رنگي توسط يك فرآيند سه مرحله اي دندانه دادن ، آبكشي اسيدي و سفيدگري انجام شده و برخي خصوصيات فيزيكي و شيميايي و ويژگيهاي سطحي آن نظير رنگ، استحكام، حلاليت قليايي و تصاوير ميكروسكوپي SEM بررسي شده است. نتايج نشان مي دهند كه در مرحله دندانه دادن، براي جذب بهتر و به حداقل رساندن آسيب وارده به پشم، استفاده از دندانه سولفات آهن II (زاج سبز) به همراه اسيد سيتريك مناسب است و آبكشي كالا يا آب مقطر اسيدي جهت زدودن بهتر و بيشتر آهن جذب نشده لازم است. همچنين سفيد گري اكسيداسيوني احيايي (پروكسيد / تيواوره) در مقايسه با سفيدگري اكسيدي (پروكسيد) سبب افزايش قابل ملاحظه روشنايي شده اما از طرف ديگر زياد بودن تيو اوره سبب كاهش بيشتر استحكام شده است. اين فرايند مي تواند براي سفيد كردن الياف پشمي تيره مانند قهوه اي و سياه بكار گرفته شود و كاربردهاي آنها را در صنعت نساجي به منظور توليدات متنوع بيشتر كند.