رفع آلاينده هاي موجود در محيط زيست از دير باز فكر بشر را به خود معطوف كرده است. اغلب آلاينده هاي موجود در محيط زيست از نوع تركيبات آلي اند كه غالبا طي فرايند هاي اكسايشي قابل تجزيه اند. در فن آوري جديد از تركيبات نيمه رسانا به عنوان كاتاليست در حضور تابش نور استفاده مي شود كه فرايند فوتواكسايش ناميده مي شود. از مزاياي اين روش امكان اجراي آن در شرايط محيطي و امكان حذف كامل مواد آلي و تبديل آن به مواد بي ضرر است. در ميان نيمه رساناهاي مختلف، روي اكسيد كه از فوتوكاتاليست هاي پربازده و سازگار با محيط زيست مي باشد، از جايگاه ويژه اي برخوردار است. با وجود كارايي بالاي فوتوكاتاليست روي اكسيد استفاده از آن به دو دليل با محدوديت روبرو است: يكي گاف نواري گسترده روي اكسيد است كه در اين گستره گاف نواري (4/3 الكترون ولت) امكان باز تركيب مجدد الكترون حفره افزايش مي يابد و در نتيجه بازده فوتوكاتاليستي با كاهش شديد روبرو مي شود. از طرف ديگر روي اكسيد در اين گستره از گاف نواري تنها قادر به جذب امواج فرابنفش مي باشد كه تنها حدود 5% از نور خورشيد را تشكيل مي دهد كه بازده پايين فوتوكاتاليستي را موجب مي شود. در اين راستا هيبريد روي اكسيد- مس اينديوم سولفيد سنتز شد. با تهيه فوتوكاتاليست هيبريدي روي اكسيد- مس اينديوم سولفيد گاف نواري كاهش و ميزان جذب نور مرئي افزايش يافته و به مراتب بازده فوتوكاتاليستي بهبود مي يابد. عامل مهم ديگري كه بر بازده فرايند فوتوكاتاليستي موثر است ايجاد سطوح انرژي جديد بين نوار هدايت و ظرفيت است. اين سطوح انرژي ايجاد شده از باز تركيب مجدد الكترون- حفره جلوگيري كرده و بازده فوتوكاتاليستي افزايش مي يابد. كارايي بالاي فوتوكاتاليست هيبريدي "روي اكسيد- مس اينديوم سولفيد" تهيه شده در واكنش فوتوكاتاليستي تخريب آلاينده كريستال ويولت در دماي محيط به اثبات رسيد.