ناتواني در عملكرد و حركت دست، مهم‌ترين مشكل رايجي است كه افراد بعد از اختلالات نورولوژيكي نظير سكته مغزي، ديستروفي عضلاني و آسيب‌هاي مغزي-نخاعي با آن روبرو هستند. افرادي كه از اين ناتواني رنج مي‌برند، علاوه بر كاهش قدرت و مهارت دست، توانايي كنترل دقيق انگشتان را ندارند و در انجام ساده‌ترين كارهاي روزمره دچار مشكل مي‌شوند و درنتيجه استقلال و كيفيت زندگي اين افراد به‌شدت تحت تأثير قرار مي‌گيرد.. اين افراد براي انجام كارهاي روزمره به خانواده، دوستان و پرستاران وابسته مي‌شوند. لذا ربات پوشيدني كمكي براي دست به‌منظور افزايش نيروي گرفتن اجسام و انجام حركات دست و انگشتان براي كارهاي روزمره لازم و ضروري به نظر مي‌رسد. عليرغم وجود مدل‌هاي متفاوت و پيچيده، كمتر ربات پوشيدني به‌طور روزمره مورد استفاده بيماران قرارگرفته است. به نظر مي‌رسد عواملي از قبيل در نظر نگرفتن شرايط واقعي بيمار، عدم ايجاد گرسپ‌هاي منطبق شونده با شكل جسم، زيبايي، سبكي، عدم پيچيدگي، كم‌حجم بودن دستگاه، قابليت شستشو و هزينه مناسب، باعث شده است نمونه‌هاي موجود كارايي لازم را نداشته باشد. لذا در اختراع حاضر سعي بر رفع مشكلات طرح‌هاي پيشين شده است. از اينرو در اين ربات براي اولين بار از مكانيسم تطابق چند انگشتي تك عملگره (under-actuated) به كمك قرقره‌ي متحرك استفاده شده است. اين مكانيسم در رفع مشكلات ربات پيشين و افزايش رضايت‌مندي ربات كاربر شاياني مي‌كند، از سوي ديگر با طراحي جديد دستكش رباتيكي علاوه بر راحتي كاربر در پوشيدن آن ، كاهش اصطكاك و در نتيجه افزايش عمر دستكش و فراهم شد.

درمان متحرك‌سازي در مفاصل دچار هايپوموبيليتي با هدف بازيابي حركات آرتروكينماتيك و در نهايت عملكرد صحيح مفاصل، با اعمال نيرو توسط فيزيوتراپيست به استخوان‌هاي اطراف مفصل در يك جهت خاص صورت مي‌گيرد. در اجراي اين تكنيك‌ها، استرس فيزيكي زيادي به مفاصل و بدن فيزيوتراپيست وارد مي‌آيد. همچنين فيزيوتراپيست با محدوديت زماني، محدوديت دقت و ميزان اعمال نيرو نيز جهت كاربرد متحرك‌سازي مواجه است. پارامترهاي اعمال نيرو كاملا به صورت ذهني توسط فيزيوتراپيست و بر اساس تجربه‌ي وي تعيين مي‌گردد. وجود اين محدوديت‌ها، كاربرد متحرك‌سازي مفاصل را بسيار دشوار ساخته است. بيشتر تحقيقات و اختراعات بر روي ارزيابي سفتي و مشخصات بيومكانيكي بافت‌هاي اطراف مفصل، پايايي ابزارهاي طراحي شده در اين زمينه، اندازه‌گيري و كمي‌سازي ميزان نيروي اعمال شده توسط فيزيوتراپيست و نيز مقدار جابه‌جايي درون مفصل با هدف بهبود در ارزيابي مفاصل صورت گرفته است. برخي اختراعات نيز در زمينه پيشرفت درمان متحرك‌سازي، رباتيك و موتورايز نبوده و مشكلات ذهني بودن متحرك‌سازي مفصل را مرتفع نساخته‌اند. راه‌حل اختراع حاضر، استفاده از دانش رباتيك براي ساخت سامانه‌اي رباتيكي با هدف بازگرداندن حركات آرتروكينماتيك، اعمال نيروهاي كمي و اندازه گيري جابجايي در مفصل گلنوهومرال دچار هايپوموبيليتي مي باشد.