براي اولين بار در ايران نسبت به توليد غذاي مصنوعي مراحل لاروي ميگو اقدام گرديد. يكي از معضلات پرورش مراحل لاروي ميگو، نياز به تامين جيره غذايي مصنوعي از كشورهاي ديگر بوده و اين امر مستلزم صرف هزينه زياد و تلاش جهت دستيابي به غذاي مصنوعي با تاريخ مصرف مناسب مي باشد. در همين راستا و جهت برطرف شدن مشكلات ذكر شده، ابتدا پس از محاسبه مقدار مورد نياز از هر يك از اجزاي غذايي با استفاده از جدول كاري، مواد اوليه با استفاده از ترازوي ديجيتالي با دقت 01/0 گرم توزين، بخوبي آسياب و از الك با چشمه توري مختلف با توجه به مرحله پرورش مراحل لاروي عبور داده شدند. سپس مخلوط اجزاي اوليه غذايي آسياب شده، بمدت 10 دقيقه با استفاده از همزن برقي هم زده شد. در مرحله بعدي، آب با درجه حرارت 60 درجه سانتي گراد به ميزان 40 درصد وزن خشك غذا، روغن ماهي و لستين سويا هر يك به ميزان 1 درصد به مخلوط غذايي افزوده و با همزن با سرعت بالا بخوبي مخلوط گرديدند. سپس آگار را به ميزان 3 درصد به مخلوط غذايي افزوده و بخوبي هم زده و در مرحله بعد مخلوط غذايي، با استفاده از بخاري برقي فن دار خشك و در نهايت با استفاده از الك هاي با چشمه هاي متفاوت نسبت به آماده سازي جيره هاي غذايي مراحل مختلف لاروي اقدام شد. تحقيق در تانك هاي 20 ليتري پلاستيكي با 3 تكرار در هر تيمار و با 1000 عدد ميگو در هر تانك (100 عدد در هر ليتر) از مرحله پروتوزوآي 1 تا پست لارو 15 پرورش داده شدند.

صنعت تكثير و پرورش ميگو يكي از فعاليت هاي عمده آبزي پروري در كشورهاي جهان از جمله ايران مي باشد ولي بيماري، مشكل درجه يك و تأثير گذار بر حيات اقتصادي وپايداري دراز مدت صنعت پرورش ميگو است و با توجه به ميزان برداشت ميگوهاي پرورشي در ايران و به ويژه در استان بوشهر كه قطب پرورش ميگوي كشور مي باشد و همچنين اشتغال زايي و چشم انداز سال هاي آتي اين صنعت در زمينه تامين منابع غذايي، بررسي راهكارهايي براي بهداشت و بهبود شرايط تكثير و پرورش ميگوهاي پرورشي ضروري مي‌نمايد. از ديدگاه مديريتي، همواره پيشگيري از بيماري ها، بهتر از تلاش براي مبارزه ودرمان آنها پس از وقوع است و از سوي ديگر دارويي براي درمان بيماري هاي ويروسي ميگو وجود ندارد لذا محرك هاي سيستم ايمني مي‌تواند نقش مهمي در پيشگيري از بروز بيماري ها داشته باشد. تركيبات پلي ساكاريدي سولفاته به دليل خاصيتِ ضد ويروسي در پيشگيري از بروز بيماري هاي ويروسي به كار مي رود و از آن جاييكه يكي از منابع غني اين تركيبات جلبك هاي قهوه اي مي باشند لذا در اين پژوهش اقدام به جمع آوري و شناسايي جلبك قهوه اي پادينا بورجسني Padina boergesenii از سواحل خليج فارس (به ويژه خور عباسك) شد، سپس جلبك هاي منتقل شده ابتدا با آب جاري شسته شد و كاملاً خشك گرديدند. 20 گرم از جلبك هاي خشك شده در 300 ميلي ليتر آب ديونيزه به مدت 3 ساعت عصاره گيري شد و عصاره حاصل توسط گاز استريل فيلتر گرديد. به منظور جلوگيري از هرگونه تغيير در تركيبات استخراج شده از جلبك ها، عصاره استخراج شده لئوفليزه گرديد همچنين با توجه به توانايي جذب و تجمع بيولوژيك فلزات سنگين توسط جلبك ها و تاثيرهاي منفي اثبات شده فلزات سنگيني مثل سرب بر سيستم ايمني ميگوها، ميزان سرب در عصاره هاي استخراج شده اندازه گيري گرديد كه در رنج نرمال بود. به منظور بررسي اثرات عصاره بر روي ميزان بازماندگي و سيستم ايمني ميگو 1500 قطعه ميگوي سفيد هندي20/1±32/11 گرمي از مزارع پرورش ميگو به ايستگاه تحقيقاتي شغاب انتقال يافته و پس از آداپتاسيون و استرس زدايي، اثر غوطه وري در غلظت هاي 100، 300 و 500 ميلي گرم در ليتر از عصاره جلبكي بر روي ميزان بازماندگي و فاكتورهاي ايمني (تعداد هموسيت كل(THC)، ميزان پروتئين پلاسماي كل(TPP)، فعاليت فاگوسيتي، فعاليت باكتري كُشيِ همولنف و توانايي پاكسازي باكتريايي) ميگوهاي سفيد هندي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه غوطه ور ساختن ميگوهاي سفيد هندي در 300 ميلي گرم در ليتر عصاره آب گرم جلبك Padina boergesenii به مدت 2 الي 3 ساعت در افزايش THC، TPP، فعاليت فاگوسيتوزي، فعاليت باكتري كُشي و توانايي حذف باكتري مؤثر مي باشد و از عصاره اين جلبك مي توان به عنوان محرك سيستم ايمني و پيشگيري از بروز بيماري ها در صنعت پرورش ميگو بهره برد.