فرآیند سنتز نانوذرات كیتوسان حاوی استرپتوكیناز بوسیله چیپ میكروسیال برای درمان ترمبولیسیس
On-Chip synthesis of Streptokinase loaded Chitosan nanoparticles for thrombolysis therapy

خلاصه اختراع :

نانوذرات كیتوسان به طور گسترده ای به عنوان حامل های پروتئین های دارویی در سال های اخیر مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش نانوذرات كیتوسان حامل استرپتوكیناز با روش های سنتی بالك و نوین میكروسیالات تهیه شده و فاكتورهای كنیتیكی دارویی استروپتوكیناز حامل های تهیه شده با دو روش با یكدیگر و با استرپتوكیناز تنها مقایسه شده است. با بهینه كردن پارامترهای غلظت كیتوسان و پروتئین و همچنین pH، در ادامه با استفاده از نتایج بدست آمده از SEM و DLS، مشخصات فیزیكی شیمیایی نانوذرات تهیه شده به هر دو روش با یكدیگر مقایسه شده و مشاهده شد كه نانوذرات حاوی استرپتوكیناز تهیه شده به روش میكروسیال در مقایسه به نوع تهیه شده به روش توده ای می توانند بسیار كروی تر و یكنواخت تر با توزیع باریك اندازه ذراتnm ۱۳±۶۷ بدست آیند. در صورتی كه نانوذرات تهیه شده به روش توده ای ریختی نامنظم و در هم فررفته با توزیع پهنnm ۳۰۰±۴۵۲ را نشان دادند. در این پژوهش پیشنهاد داده شده است كه روش تهیه بهینه شده می تواند مقاومت كافی برای جلوگیری از تخریب استرپتوكیناز توسط پلاسمین را فراهم آورد. بنابراین برای مقایسه نانوذرات تهیه شده با هر دوروش بالك و میكروسیال و استرپتوكناز خالی با دوز های برابر از داروی پروتیئنی، در ادامه بازده تست درون تنی مورد ارزیابی قرار گرفته است. پس از مشاهده رهایش آهسته استرپتوكنیاز از نانوذرات تهیه شده به روش میكروسیال در مقایسه با نوع سنتز شده به روش توده ای در شرایط برون تنی و همخوانی آنها با مدل های مختلف ریاضی، همچنین چگونگی عملكرد هر یك از دو نوع نانوذرات و استرپتوكیناز خالی بر مدل های حیوانی به منظور تعیین میزان فعالیت استرپتوكیناز در پلاسمای خون موش مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های خون در بازه های زمانی مشخص گرفته شده و بررسی فعالیت بر اساس فعالیت آمیدولیسیس ماده كروموجنیك (amidolysis activity of the chromogenic substrate s-2251) ، با استفاده از كمپلكس فعال كننده پلاسمینوژن- استرپتوكیناز انجام پذیرفت. نتایج نشان دادند كه هردوی این نانوذرات تهیه شده توسط این دو روش نسبت به استرپتوكیناز تنها فعالیت آمیدولیتیك طولانی تری در تست های برون تنی داشته اند كه نانوذرات كیتوسان حاوی استرپتوكیناز تهیه شده توسط میكروسیال فعالیت طولانی تری نسبت به نانوذرات تهیه شده توسط روش توده ای داشته است.