خلاصه اختراع :

جدایش فازی به روش القاء حرارتی به منظور ساخت غشاهای پلیمری متخلخل با حفرات كنترل شده از انواع پلیمرهای كریستالین و ترموپلاستیك و آمورف شامل پلی اولفینها، انواع كوپلیمرها، پلی سولفون ها، پلی استات ها، پلیمرهای فلورینه و همچنین مخلوط آنها مورد استفاده قرار می گیرد. مزیت بسیار مهم این روش، عدم نیاز به یافتن حلالی است كه بتواند پلیمر را در خود حل نماید. بدین ترتیب اغلب پلیمرها نظیر پلی اتیلن و پلی پروپیلن كه تقریبا تمامی گرید آنها در داخل كشور ساخته می شود و كشورمان از واردات آنها بی نیاز است و قیمت بسیار پایینی در مقایسه با سایر پلیمرها داشته و در هیچ حلالی قابلیت انحلال ندارند، در این روش می توانند مورد استفاده قرار گیرند. غشاهای ساخته شده با این روش مقاومت های مكانیكی، فیزیكی و شیمیایی مناسبی در برابر شرایط محیطی داشته و عملا در هیچ حلالی قابل انحلال نیستند. لذا ساخت غشاهایی كه با این دسته از پلیمرها با روش جدایش فازی حاصل از اندركنش حلال - غیرحلال امكان پذیر نمی باشند، در روش القاء حرارتی به راحتی به غشاهای متخلخل تخت یا الیاف نازك توخالی تبدیل می شوند. كلمات كلیدی: القاء حرارتی، اندركنش حلال - غیرحلال - پلی آتیلن - پلی پروپیلن - غشاهای ریز متخلخل الیاف نازك توخالی