خلاصه اختراع :

الیاف طبیعی از دوران باستان نقش بسیار مهمی را در صنعت نساجی بر عهده داشته و تا به امروز بدلیل خواص منحصر به فردشان به عنوان منسوجات با كیفیت به نحو گسترده‌ای استفاده می‌گردند. هر چند بدلیل محدودیت‌های ریسندگی، تمامی الیاف تولیدی به علت كوتاهی طول قابلیت ریسیدن و تبدیل شدن به نخ و منسوجات را ندارند و گاهی این الیاف طبیعی در حین فرایند به هدر می‌روند. از طرفی بسیاری از منسوجات بدست آمده از این الیاف پس از مصرف به ضایعات تبدیل شده و دور ریخته میشوند. این در حالی است كه می‌توان این الیاف را بدلیل خصوصیات ذاتی عالی در مصارف مختلف به كار برد. از بین این مواد الیاف پروتئینی طبیعی مانند پشم دارای خواص جذب رطوبت و ممانعتی متوسط بوده و با پوست انسان سازگار است. با توجه به حجم قابل توجه ضایعات پشمی كه به صورت محصول جانبی دباغی ها، كشتارگاه ها، الیاف پشم غیر قابل ریسندگی، فرش و لباسهای مستعمل پشمی و غیره به دست می آید، امكان به كارگیری ضایعات پشمی بازیافت شده و تبدیل آن به محصولات با ارزش افزوده وجود دارد. در این طرح پژوهشی از روش هیدرولیز آنزیمی به عنوان یك فرایند دوستدار محیط زیست برای تهیه نانوذرات از الیاف پروتئینی پشم استفاده شده است. از طرف دیگر برای تهیه این نانوذرات از منابع ضایعاتی استفاده شده كه در صورت موفقیت، می‌توان از منابع انبوه ضایعات پشمی در تهیه این نانو ذرات و استفاده از آنها در مصارف متنوع و نانوكامپوزیتهای پلیمری بهره برد و به این ترتیب گامی بزرگ در جهت تجاری نمودن تولید نانوذرات پروتئینی برداشت.